Galen Rowell beroemde citaten

Je krijgt maar één zonsopgang en één zonsondergang per dag, en je krijgt maar zoveel dagen op de planeet. Een goede fotograaf doet de wiskunde en verspilt ook niet.

De kern van alle fotografie is een drang om onze diepste persoonlijke gevoelens uit te drukken - om ons innerlijke, verborgen zelf te onthullen, om de kunstenaar te ontgrendelen. Degenen onder ons die fotografen worden, zijn nooit tevreden met alleen maar naar de uitdrukking van iemand anders te kijken van iets dat ons dierbaar is. We moeten onze eigen beelden produceren, in plaats van ansichtkaarten en fotoboeken te kopen. We proberen onze eigen uitspraken van individualiteit te doen.

Ik begon me te realiseren dat de camera de wereld anders ziet dan het menselijk oog en dat die verschillen soms een foto krachtiger kunnen maken dan wat je eigenlijk waarnam.

Ik vind het een van de moeilijkste fotografie en de meest uitdagende Fotografie die ik ooit heb gedaan. Het is een echte uitdaging om te werken met de natuurlijke kenmerken en het natuurlijke licht.

Sinds de jaren 1860, toen fotografen door het Amerikaanse Westen reisden en foto ' s van schilderachtige wonderen terugbrachten naar de mensen aan de oostkust van Amerika, hebben we een Noord-Amerikaanse traditie van landschapsfotografie die wordt gebruikt voor het milieu.

Ik ga bijna nooit een landschap fotograferen, noch zie ik mijn camera als een middel om een berg of een dier op te nemen, tenzij ik absoluut een 'recordshot'nodig heb. Mijn eerste gedachte is altijd licht.

Veel mensen denken dat wanneer je een groot landschap hebt, zoals je in Yosemite hebt, dat Fotografie gemakkelijk moet zijn.

Het lijdt geen twijfel dat fotografie een belangrijke rol heeft gespeeld in de milieubeweging.

Wanneer het magische uur aanbreekt, richten mijn gedachten zich op licht in plaats van op het landschap. Ik zoek naar perfect licht, dan jaag ik op iets aards om ermee overeen te komen.

En de meeste van mijn vroege foto ' s mislukten, maar ongeveer één op de 100 zag er op de een of andere manier beter uit dan wat ik zag.

De meest interessante delen van de natuurlijke wereld zijn de randen, plaatsen waar oceaan land ontmoet, weide bos ontmoet, houtlijn raakt de hoogten.

Kleine, draagbare digitale camera ' s die de prestaties van een standaard Nikon met 35mm diafilm overtreffen, zijn verder verwijderd van de huidige realiteit dan de voorgestelde bemande Mars-missie van NASA, hoewel ik verwacht dat beide ergens tijdens mijn leven zullen gebeuren.

Als ik naar de bergen ga, ken ik intuïtief mijn plaats in de wereld veel beter door deze ervaringen. Hoe intenser ze zijn, hoe beter ik mezelf ken en hoe meer ik mezelf kan uitdagen.

Mijn advies voor klimmers of fotografen is om echt af te stemmen op je eigen passies en niet alleen wat andere mensen doen of niet doen. Zoek uit wat voor je werkt, wat je opwindt, wat je de grootste hoeveelheid energie en een gevoel van voldoening geeft.

Wij bergbeklimmers leven altijd met het gevoel dat we te laat op het toneel kwamen.

Het lijdt geen twijfel dat foto ' s sneller en krachtiger communiceren dan woorden, maar als je een complex concept duidelijk wilt communiceren, heb je ook woorden nodig.

Vandaag ben ik heel voorzichtig om niet te vermelden zeer specifieke locaties wanneer ik schrijf of geef bijschriften.

Een van de grootste fouten die een fotograaf kan maken, is om naar de echte wereld te kijken en vast te houden aan de ijdele hoop dat zijn film er de volgende keer op de een of andere manier meer op zal lijken...Als we onze visie beperken tot de echte wereld, zullen we voor altijd vechten aan de negatieve kant van de dingen, werken alleen maar om onze foto ' s gelijk te maken aan wat we daarbuiten zien, maar niet beter.

Het geheugen selecteert enkele belangrijke beelden, net zoals de camera dat doet. Op die manier zijn beide in staat om de hoogste momenten van het leven te isoleren.

Vaak als ik alleen in de bergen liep, probeerde ik de twee helften van mijn leven te begrijpen. Wat er in de stad gebeurde tijdens de week leek chaotisch en niet gerelateerd aan de gebeurtenissen in mijn bergwereld.

Als het licht goed is en alles voor mij werkt, voel ik me net zo gespannen als bij het maken van een moeilijke manoeuvre hoog op een berg. Een minuut - en soms slechts seconden-kan het verschil maken tussen een prachtig beeld en een alledaags beeld.

Mijn interesse in fotografie begon niet met boeken of mentoren, of met een brandend verlangen om de wereld door een camera te zien. Het evolueerde uit een intense toewijding aan bergen en wildernis die uiteindelijk alle delen van mijn leven vormde en ze samenbracht.

Ik vind landschapsfotografie in het algemeen enigszins ondergewaardeerd.

Het landschap is alsof je er bent met een krachtige persoonlijkheid en ik ben op zoek naar de juiste hoeken om dat portret zo betekenisvol mogelijk over te laten komen.

Mijn eerste gedachte is altijd licht.