-
Zoveel van mijn poëzie begint met iets dat ik in visuele termen kan beschrijven, dus denken aan Afstand, denken aan hoe het leven begint en wat ons misschien in de gaten houdt.
-
de tijd stopt nooit, maar houdt het op? en hoeveel levens voor we opstijgen, voordat we onszelf voorbij onszelf vinden, allemaal glam-glow, allemaal twinkelen en goud?
-
Lizzie Harris 'debuutcollectie, Stop Wanting, maakt beelden en lijnen van zo' n opvallende pracht dat ik heel vaak tot vreugde gedreven word door de prestaties van schoonheid en genezing die taal in staat is tot bestaan te brengen.
-
Vaak is het een moment in plaats van een gebeurtenis die een gedicht maakt.
-
Toen ik de hele tijd begon te schrijven en met dichters omging, nam ik een bewuste beslissing om mezelf als dichter te identificeren. Het is grappig hoeveel een enkel woord focus en richting kan geven. Zodra ik die identiteit claimde, begon ik steeds meer ruimte vrij te maken voor poëzie in mijn leven en poëtische hulpmiddelen toe te passen op andere gebieden van mijn leven. De wereld werd een andere plek, en ik zag het door verschillende soorten ogen.
-
Vreugde is een deel van mijn proces. In feite zou ik zelfs zo ver gaan om te zeggen dat poëzie, als een praktijk, een gevoel van vreugde vereist. Het is opwindend om in contact te komen met de dingen die we schrijven. En een echt gevoel van spelen en loslaten-zelfs als we vertrouwen op hard gewonnen techniek, en zelfs als het Doel Dodelijk ernstig is. Hoe vaak krijgen we het excuus om te stoppen, na te denken en dan helemaal te stoppen met denken en te proberen te luisteren naar wat achter onze buitenkant van onze gedachten zit? Dichters hebben geluk.
-
Als ik het pijn noem, en probeer het met mijn handen aan te raken, mijn eigen leven, ligt het stil en de muziek dunner, een puls die door kleding wordt gevoeld.
-
Geschiedenis, met zijn harde ruggengraat en Hondenoorige hoeken, zal worden vervangen door nuance, net zoals de dinosaurussen plaats maakten voor heuvels en heuvels ijs.
-
Toen ik jong was, was mijn vader heer van een klein koninkrijk: een vrouw, een tuin, kinderen voor wie zijn woord woord was. Het duurde jaren voor mijn zicht verhardde, om hem te krimpen tot menselijke grootte.
-
Keetje Kuipers ' gedichten zijn gedurfd, formeel mooi en gedreven door rijke beelden en verrassende ideeën.
-
Ik heb de hele dag mijn hoofd geklopt op dezelfde zes regels.,
-
We zijn hier voor wat neerkomt op een paar uur, hoogstens een dag.We voelen dat we het terrein begrijpen, onze eigen nieuwe ledematen, botsen tegen een kudde lichamen totdat iemand thuis komt.Momenten gaan voorbij. Het gras buigt/leert dan weer te staan.
-
Alles wat verdwijnt / verdwijnt alsof het ergens terugkeert
-
Ik groeide op in Noord-Californië in een stadje genaamd Fairfield, dat precies tussen San Francisco en Sacramento ligt, een kleine buitenwijk. En ik ben de jongste van vijf kinderen.
-
Voor mij is een gedicht een kans om mezelf een beetje te ondervragen.
-
Brooklyn is een soort van mijn writer ' s retreat.
-
Gedichten die verliefd zijn op hun eigen intelligentie en los staan van elke emotionele basis, kunnen de lezer zich eenzaam, leeg en beschaamd laten voelen omdat hij meer heeft verwacht. Net als ijzige adolescenten is dergelijke poëzie meer geïnteresseerd in medelijden dan in het erkennen dat gevoelens-de gevoelens die ons gevoelig maken voor sentimentaliteit-daadwerkelijk bestaan.
