Laurie Halse Anderson beroemde citaten

Ik begin mezelf te meten in kracht, niet in kilo ' s. Soms met een glimlach.

Schrijf over de emoties waar je het meest bang voor bent.

Je moet weten waar je voor staat, niet alleen waar je tegen bent.

Er is geen magische remedie, niet om het voor altijd te laten verdwijnen. Er zijn slechts kleine stapjes omhoog; een gemakkelijkere dag, een onverwachte lach, een spiegel die er niet meer toe doet.

Ik gebruik niet alleen garens uit een winkel. Ik koop oude truien bij consignatiewinkels. Hoe ouder hoe beter, en ontrafel ze. Er zijn landen van vrouwen in deze sjaal / sjaal / deken. Binnenkort zal het groot genoeg zijn om me warm te houden.

Ik ben boos dat ik mijn hersenen uitgehongerd heb en dat ik ' s nachts in bed zat te rillen in plaats van te dansen of poëzie te lezen of ijs te eten of een jongen te kussen...

Kunst zonder emotie het is als chocoladetaart zonder suiker. Het maakt je gag.

In één aspect, Ja, ik geloof in geesten, maar wij creëren ze. We achtervolgen onszelf.

Een litteken is een teken van kracht. . .het teken van een overlevende.

Waarom zou je die tijd niet besteden aan kunst: schilderen, beeldhouwen, houtskool, pastel, olieverf? Zijn woorden of cijfers belangrijker dan Afbeeldingen? Wie beslist dit? Brengt algebra je tot tranen? Kunnen meervoudige bezitters de gevoelens in je hart uitdrukken? Als je nu geen kunst leert, zul je nooit leren ademen!

Het is makkelijker om niets te zeggen. Hou je mond, knoop je lip dicht. Al die onzin die je op TV hoort over communicatie en het uiten van gevoelens is een leugen. Niemand wil echt horen wat je te zeggen hebt.

Ik wilde een boek neerhalen, het goed openen en pagina na pagina opslokken.

Ik heb een nieuwe vriend nodig. Ik heb een vriend nodig, punt uit. Geen echte vriend, niets sluiten of kleren delen of logeerpartij giechelen giechelen yak yak. Gewoon een pseudo-vriend, wegwerpvriend. Vriend als medeplichtige. Zodat ik me niet zo dom voel of er niet zo dom uitzie.

Censuur is het kind van angst en de vader van onwetendheid.

Ik faalde in eten, niet drinken, niet in stukken snijden. Mislukte vriendschap. Mislukte zusterschap en dochterschap. Defecte spiegels en schalen en telefoontjes. Gelukkig ben ik stabiel.

Als het leven klote is, lees dan. Daar kunnen ze niet tegen je schreeuwen. En als ze dat doen, kun je ze negeren.

Ik pakte een van de boeken en bladerde er doorheen. Begrijp me niet verkeerd, Ik lees graag. Maar sommige boeken moeten worden geleverd met waarschuwingslabels: let op: bevat personages en plots die gegarandeerd slaperigheid veroorzaken. Probeer geen zware machines te bedienen na inname van meer dan één hoofdstuk. Het is bekend dat het blindheid, aanvallen en een terminale afkeer van literatuur veroorzaakt. Mag alleen worden genomen onder toezicht van een hoog opgeleide leraar Engels. Bij voorkeur iemand die op de curve scoort.

Je bent geboren met de zaden van je talent, het vermogen om de wereld om je heen te observeren en er een stukje van te weven in een verhaal. Ik geloof dat de meeste-zo niet alle-mensen met deze zaden worden geboren. Wat de schrijvers onderscheidt van de niet-schrijvers is dat de schrijvers eigenlijk gaan zitten en, weet je... schrijven.

Als ik vrouwelijke spinnenpootjes had, zou ik een hemel weven waar de sterren op een rij stonden. Matrassen werden vastgebonden aan hun vrachtwagens, lichamen zouden nooit door voorruiten botsen. De maan zou boven de wijn-donkere zee stijgen en baby ' s alleen geven aan maagden en muzikanten die lang en hard hadden gebeden. Verloren meisjes hebben geen kompassen of kaarten nodig. Ze zouden peperkoekpaden vinden om hen uit het bos te leiden en weer naar huis. Ze zouden nooit slapen in zilveren dozen met witte fluwelen lakens, niet voordat ze gerimpelde papieren Oma ' s waren en klaar voor de reis.

Schoolbibliotheken zijn de basis van onze cultuur-geen luxe.

Ik brei de middag weg. Ik heb redenen voor Elijah om terug te komen. Excuses voor Emma. Ik brei boze knopen en gleed hechtingen voor elke fout die ik ooit maakte, en ik brei natte, gezwollen hechtingen die er verschrikkelijk uitzien. Ik brei de zon naar beneden.

Als mensen zich niet uiten, sterven ze stuk voor stuk.

Als ik ooit een clan vorm, zullen wij de anti-cheerleaders zijn en onder de tribune lopen en milde daden van chaos vormen.

Dit is geweldig, geweldig! Wees de vogel. Jij bent de vogel. Offer jezelf op voor verlaten familiewaarden....

Mr. Freeman: je wordt hier beter in, maar het is niet goed genoeg. Dit lijkt op een boom, maar het is een gemiddelde, gewone, alledaagse, saaie boom. Adem het leven in. Laat het buigen-bomen zijn flexibel, zodat ze niet breken. Litteken het, geef het een verdraaide tak-perfecte bomen bestaan niet. Niets is perfect. Gebreken zijn interessant. Wees de boom.

Ik heb het overleefd. Ik ben hier. Verward, verpest, maar hier. Hoe kan ik mijn weg vinden? Is er een kettingzaag van de ziel, een bijl die ik kan meenemen naar mijn herinneringen of angsten?

Soms betekent volwassen zijn dat je het juiste doet, zelfs als het niet is wat je wilt.

Ik weet niet wat ik doe in de komende vijf minuten en ze heeft de komende tien jaar uitgezocht. Ik zal me zorgen maken over het maken van het uit de negende klas levend. Dan denk ik na over een carrièrepad.

Ik kijk naar mijn huiselijke schets. Het heeft niets nodig. Zelfs door de rivier in mijn ogen kan ik dat zien. Het is niet perfect en dat maakt het precies goed.

ik werd verkracht, te seksueel misbruikt in de zevende en tiende klas. de zomer na het afstuderen, op een feestje was ik 16 Ik was 14 Ik was 5 en hij deed het voor drie jaar Ik hield van hem Ik kende hem niet eens hij was de broer van mijn beste vriend, mijn grootvader, vader, mama ' s vriendje, mijn date, mijn neef, mijn coach ik ontmoette hem voor de eerste keer die avond en - 4 jongens namen de beurt, en - ik ben een jongen en dit gebeurde met mij, en- ...toen ik zwanger werd, gaf ik mijn dochter op voor adoptie... is het jou ook overkomen?

Niets is perfect. Gebreken zijn interessant. Wees de boom.

Ik heb tien dollar in mijn zak - waar moet ik het aan uitgeven? Frietjes-tien dollar aan frietjes, ultieme fantasie.

Geruchten worden verspreid door jaloerse mensen

Ik huil om alles los te laten

Ze kan mijn ziel niet ketenen. Ja, ze kan me pijn doen. Dat had ze al gedaan...Ik zou bloeden of niet. Litteken, of niet. Leven of niet. Maar ze kon mijn ziel niet kwetsen, tenzij ik het haar gaf.

Dit kamp is een smederij voor het leger, het test onze moed. In plaats van hitte en hamer, zijn onze beproevingen koud en honger. De vraag is, waar zijn we van gemaakt?

Ik zou nooit populair zijn. Ik wilde het niet zijn; Ik vond het leuk om verlegen te zijn. Ik zou nooit de slimste of de heetste of de gelukkigste zijn. In de achtste klas begin je je grenzen te ontdekken.

Het hielp niet om na te denken over dingen die voor altijd weg waren. Het maakte een lichaam alleen maar rusteloos en vulde zich met bijen, die allemaal iets wilden steken.

Wees voorzichtig met wat je wenst. Er is altijd een addertje onder het gras.

Het licht achter mijn ogen flitst met honderd toekomsten voor mij. Arts. Kapitein van het schip. Boswachter. Bibliothecaris. Geliefd van die man of die vrouwen of die kinderen of die mensen die op mij hebben gestemd of die mijn foto hebben geschilderd. Dichter. Acrobaat. Ingenieur. Vriend. Voogd. Wrekende wervelwind. Een miljoen futures--niet allemaal mooi, niet allemaal lang, maar allemaal van mij. Ik heb een keuze " - blz. 271

Wat mis je aan het leven?"Het geluid van mijn moeder zingen, een beetje off-key. De manier waarop mijn vader naar al mijn zwemwedstrijden ging en ik kon zijn fluitje horen als mijn hoofd onder water was, zelfs als hij daarna tegen me schreeuwde omdat ik niet harder probeerde. Ik mis het om naar de bibliotheek te gaan. Ik mis de geur van kleren die vers uit de droger komen. Ik mis het duiken van het hoogste bord en het vastnagelen van de landing. Ik mis wafels " - blz.272.

De beste tijd om met geesten te praten is vlak voor de zon opkomt.

Het censureren van boeken die zich bezighouden met moeilijke, adolescente kwesties beschermt niemand. Integendeel. Het laat kinderen in de duisternis en maakt ze kwetsbaar. Censuur is het kind van angst en de vader van onwetendheid. Onze kinderen kunnen het zich niet veroorloven de waarheid van de wereld voor hen achter te laten

Het enige getal dat ooit genoeg zou zijn is 0. Nul Pond, nul leven, maat nul, dubbel nul, nul punt. Nul in tennis is liefde. Ik snap het eindelijk.

Dus, vertelt ze me, de woorden dribbelen uit met de cranberry muffin kruimels, komma ' s gedompeld in haar koffie.

Dit is niet onze strijd', zei de Oude man. Brits Of Amerikaans, dat is niet de keuze. Je moet je eigen kant kiezen, je weg vinden door de vallei van duisternis die je naar de rivier de Jordaan zal leiden. . . Kijk goed naar je rivier de Jordaan, mijn kind. Je zult het vinden.

In één universum zijn ze prachtig, rechtdoor, langbenig, gewikkeld in designermode en krijgen ze sportwagens op hun zestiende verjaardag. De leraar glimlacht naar hen en geeft ze een cijfer op de curve. Ze kennen de voornamen van het personeel. Zij zijn de Trots van de Trojanen. Oeps-ik bedoel Pride Of The Blue Devils. In Universe #2 geven ze feesten die wild genoeg zijn om studenten aan te trekken. Ze aanbidden de stank van Eau de Jocque. Ze huren strandhuizen in Cancún tijdens de voorjaarsvakantie en krijgen groepstarief abortussen voor het bal.

Waarom doe je zo gemeen?"Vrienden vertellen vrienden de waarheid."Ja, maar niet om pijn te doen, om te helpen.

Ik adem langzaam in. Eten is leven. Ik adem uit, haal nog een keer adem. Eten is leven. En dat is het probleem. Als je leeft, kunnen mensen je pijn doen. Het is makkelijker om in een botkooi te kruipen of in een sneeuwstorm van verwarring. Het is makkelijker om iedereen buiten te sluiten. Maar het is een leugen.

Het doet geen pijn. Niets doet pijn, behalve de kleine glimlachen en blozen die als kleine mussen door de kamer flitsen.