Taslima Nasrin beroemde citaten

Ik zie geen verschil tussen Islam en islamitische fundamentalisten. Ik geloof dat religie de wortel is, en uit de wortel groeit fundamentalisme als een giftige stam. Als we fundamentalisme verwijderen en religie behouden, zal het fundamentalisme op een dag weer groeien. Ik moet dat zeggen omdat sommige liberalen altijd de Islam verdedigen en fundamentalisten de schuld geven voor het creëren van problemen. Maar de Islam zelf onderdrukt vrouwen. De Islam zelf staat geen democratie toe en schendt de mensenrechten.

Religie is nu het eerste obstakel voor de vooruitgang van vrouwen. Religie trekt de mens terug, het gaat in tegen wetenschap en progressiviteit. Religie overspoelt mensen met angst voor het bovennatuurlijke. Het verbiedt mensen om te lachen en laat mensen nooit hun keuze uitoefenen.

Ik geloof in absolute vrijheid van meningsuiting. Iedereen heeft het recht te beledigen en beledigd te worden.

Ik geloof dat als de zwijgende meerderheid zou protesteren tegen degenen die geloven in irrationeel blind geloof - die achteruit willen gaan in plaats van vooruit, die voor traditie zijn en niet voor innovatie, die zich verzetten tegen individualisme en pluraliteit van denken - dan zou de wereld een echt beschaafde wereld worden om in te leven.

De Koran leert nog steeds dat de zon rond de aarde beweegt. Hoe kunnen we vooruitgaan als ze zulke dingen leren?

Ik ben ervan overtuigd dat niemand een echte feminist kan zijn zonder atheïst te zijn. Alle religies zijn anti-vrouwen. Niemand kan pro-vrouw zijn terwijl hij anti-vrouw dogma ' s steunt.

Het enige wat ik ooit wil is terugkeren naar Bangladesh, mijn moederland, of India, mijn geadopteerde thuis.

Ik ben voor niemand bang. Ik zal mijn boeken schrijven en publiceren.

Sinds 1975 schrijf ik gedichten. Mijn eerste gedichtenboek verscheen in 1986.

Ik studeerde aan een medische universiteit en heb mezelf gekwalificeerd als medisch afgestudeerde.

Het is oneerlijk om mij anti-Islam te noemen. Ik ben atheïst en seculier humanist.

Religieuze fundamentalisten in Bangladesh hebben altijd gepleit voor een verbod op mijn boeken.

Vrouwen worden onderdrukt in het Oosten, in het westen, in het zuiden, in het noorden. Vrouwen worden onderdrukt binnen, buiten huis, een vrouw wordt onderdrukt in religie, zij wordt onderdrukt buiten religie.

De fundamentalisten nemen toe. Mensen, bang om zich tegen die fundamentalisten te verzetten, houden hun mond. Het is echt heel moeilijk om mensen te bewegen tegen een gevoelige kwestie als religie, die de bron is van fundamentalisme.

Ik ben geboren in een moslimgezin uit de middenklasse, in een klein stadje genaamd Myonenningh in het noorden van Bangladesh in 1962. Mijn vader is arts, mijn moeder is Huisvrouw. Ik heb twee oudere broers en een jongere zus. Ze kregen allemaal een liberale opleiding op scholen en hogescholen.

Er zijn fatwa ' s tegen mij uitgevaardigd, ongeveer drie in Bangladesh en nog eens vijf in India. Ik zal me niet laten intimideren door deze bedreigingen en zal vechten voor mijn rechten.

De natuur zegt dat vrouwen mensen zijn, mannen hebben religies gemaakt om het te ontkennen. De natuur zegt dat vrouwen mensen zijn, mannen roepen Nee!

Er wordt gezegd dat vrede het basisprincipe van alle religie is. Toch is het in naam van de religie dat er zoveel onrust, bloedvergieten en vervolging is geweest. Het is inderdaad jammer dat we zelfs aan het einde van de twintigste eeuw zulke wreedheden hebben moeten meemaken vanwege religie. Het voeren van de vlag van religie is altijd de gemakkelijkste manier gebleken om zowel mensen als de geest van de mensheid tot het niets te verpletteren.

Religie is tegen de rechten van vrouwen en de Vrijheid van vrouwen. In alle samenlevingen worden vrouwen onderdrukt door alle religies.

Ik schrijf tegen de religie, want als vrouwen willen leven als mensen, zullen ze buiten de religie en de islamitische wet moeten leven.

Ik ben het niet eens met degenen die denken dat het conflict gewoon tussen twee religies is, namelijk het christendom en de Islam... Voor mij is het belangrijkste conflict tussen irrationeel blind geloof en rationele, logische geesten.

Ik ben een atheïst. Ik geloof niet in gebed, ik geloof in werk. Mijn werk is dat van een auteur. Mijn pen is mijn wapen.

Er bestaat niet zoiets als een' superieure 'of' inferieure ' cultuur, er zijn alleen verschillende culturele patronen die deel uitmaken van dit prachtige, veelkleurige mozaïek.

Elke religie onderdrukt vrouwen. Ik praat over de Koran omdat ik dit boek het beste ken. Het maakt marteling en andere mishandeling mogelijk, vooral voor vrouwen. En ik veracht de Sharia wetten. Ze kunnen niet worden veranderd. Ze moeten worden weggegooid, afgeschaft.

... de verdediging van een theologie door de overheid verzwakt noodzakelijkerwijs de legitimiteit van zowel de regering als de theologie ...

Ik steun het recht van alle mensen om hun religieuze overtuigingen privé uit te oefenen, maar ik ben tegen het idee om religies te respecteren. In werkelijkheid heb ik geen respect voor welke religie dan ook. Ik geloof dat religie niet verenigbaar is met mensenrechten, vrouwenrechten of Vrijheid van meningsuiting.

Religie, maatschappij en staat - van geen van deze krijgen vrouwen hun juiste eer. Het is religie, die een ongeëvenaarde ongelijkheid tussen mannen en vrouwen heeft gecreëerd.

Toen Bangladesh weigerde mijn paspoort te vernieuwen, gebruikte ik VN-reisdocumenten. Je kunt je land niet verloochenen.

Als ik schrijf, sta ik niet toe dat de angst voor gevolgen het schrijfproces verstoort. Ik heb in het verleden betaald voor mijn toewijding aan de waarheid en de manier waarop ik mijn leven leef. Ik ben bereid om meer te betalen als het moet.

De focus van mijn onderzoek is hoe seculiere bewegingen zijn ontstaan in West-Aziatische landen en vervolgens zijn veranderd in pan-islamitische bewegingen. De rol van westerse landen in dit aspect is ook een onderdeel van het onderzoek.

De regering van Sjeik Hasina is een van de beste die Bangladesh ooit heeft gehad. Ze neemt actie tegen fundamentalisten. Maar zelfs zij weigerde me terug te laten komen. Ik denk niet dat ik ooit naar huis kan.

In traditionele samenlevingen hebben we een lange erfenis van mannen die het lichaam en de geest van vrouwen beheersen. Dergelijke samenlevingen hebben het moederschap gewaardeerd en concepten als kuisheid verzonnen. Vrouwen zijn al duizenden jaren het slachtoffer van deze opvattingen.

Ik wil in Kolkata wonen; Ik wil niet in Europa wonen - Ik kan daar niet schrijven. Ik schrijf in het Bengaals, en ik moet omringd zijn door de Bengaalse taal en cultuur.

Ik heb lezingen gegeven aan de VN en heb veel gereisd, lezingen gegeven over mensenrechten en genderongelijkheid op universiteiten. Maar dit is een leven dat ik niet wil leven. Ik wil geen showcase zijn, Ik wil op een slagveld zijn waar ik naast de onderdrukten en de armen kan staan.

Van alle ' awards 'die ik tot nu toe heb verzameld, beschouw ik de titel' patita 'of' gevallen vrouw ' als de hoogste. Dit is een prestatie van mijn lange worstelende leven als schrijver en als vrouw.

Ik was goed bekend met de Calcutta literary circle sinds ik 17 was, toen ik in Bangladesh woonde en een klein tijdschrift publiceerde en redigeerde met de naam 'Sejuti', waarvoor jonge dichters uit beide Bengalen schreven. Als je naar mijn leven kijkt, is er geen sprake van iemand voor iets te gebruiken. Ik ben alleen verbannen, op de zwarte lijst gezet en verbannen.

De religies die vrouwen onderdrukken, zijn ook tegen de democratie, de mensenrechten en de Vrijheid van meningsuiting.