Percy Williams Bridgman beroemde citaten

Er is geen adequate verdediging, behalve domheid, tegen de impact van een nieuw idee.

Als een specifieke vraag betekenis heeft, moet het mogelijk zijn om bewerkingen te vinden waarmee er een antwoord op kan worden gegeven ... Ik geloof dat veel van de vragen die over sociale en filosofische onderwerpen worden gesteld, betekenisloos zullen blijken te zijn wanneer ze vanuit het oogpunt van de activiteiten worden onderzocht.

Om de lengte van een object te vinden, moeten we bepaalde fysieke bewerkingen uitvoeren. Het begrip lengte is dus vast wanneer de bewerkingen waarmee lengte wordt gemeten vast zijn, dat wil zeggen, het begrip lengte omvat evenveel als en niets meer dan de verzameling bewerkingen waarmee lengte wordt bepaald.

De operationele aanpak vereist dat we onze rapporten maken en ons denken doen in de meest frisse termen waartoe we in staat zijn, waarin we de verfijningen van millennia van cultuur wegnemen en zo direct mogelijk verslag uitbrengen over wat er gebeurt.

Het gevoel van begrip is net zo privé als het gevoel van pijn. De daad van begrip is de kern van alle wetenschappelijke activiteit; zonder deze is elke ogenschijnlijk wetenschappelijke activiteit even steriel als die van een middelbare scholier die getallen in een formule vervangt. Om deze reden moet de wetenschap, wanneer ik de analyse zo ver mogelijk terugdring, privé zijn.

Ik zie geen enkele rechtvaardiging voor de houding die op zuiver a priori gronden weigert om actie op afstand te aanvaarden ... Zo ' n houding getuigt van een onvoorstelbaarheid, een mentale stompzinnigheid en koppigheid.

Het resultaat is dat een generatie natuurkundigen opgroeit die nooit een bepaalde mate van individueel initiatief hebben uitgeoefend, die geen gelegenheid hebben gehad om de voldoening of de mogelijkheden ervan te ervaren en die coöperatief werk in grote teams als normaal beschouwen. Het is een natuurlijk gevolg voor hen om te voelen dat de doelstellingen van deze grote teams iets van grote maatschappelijke betekenis moeten zijn.

De natuur telt niet, noch komen gehele getallen in de natuur voor. De mens maakte ze allemaal, gehele getallen en al de rest, Kronecker niettegenstaande het tegendeel.

Toeval is wat je overhoudt als je een slechte theorie toepast.

Verreweg het belangrijkste gevolg van de conceptuele revolutie die de relativiteitstheorie en de kwantumtheorie in de natuurkunde teweegbrengen, ligt niet in details zoals dat meterstokken korter worden als ze bewegen of dat gelijktijdige positie en momentum geen betekenis hebben, maar in het inzicht dat we onze geest niet goed hadden gebruikt en dat het belangrijk is om uit te vinden hoe dat moet.

Het is de geringste waarheid, die onmiddellijk duidelijk is voor eenvoudige waarnemingen, dat wiskunde een menselijke uitvinding is.

Ik geloof dat het van bijzonder belang is dat de wetenschapper een uitgesproken en adequate sociale filosofie heeft, nog belangrijker dan de gemiddelde mens een filosofie zou moeten hebben. Want er zijn bepaalde aspecten van de relatie tussen wetenschap en samenleving die de wetenschapper beter dan wie dan ook kan waarderen, en als hij niet op deze betekenis blijft aandringen, zal niemand anders dat doen, met als gevolg dat de relatie van wetenschap tot de samenleving vervormd raakt, ten nadele van iedereen.

Wetenschap is wat wetenschappers doen, en er zijn net zoveel wetenschappelijke methoden als er individuele wetenschappers zijn.

Mijn standpunt is dat wetenschap in wezen privé is, terwijl het bijna universele tegenovergestelde standpunt, expliciet vermeld in veel van de artikelen in de Encyclopedie, is dat het openbaar moet zijn.

De eerste taak van een wetenschapper is de waarheid te verkondigen zoals hij die vindt, en de wereld zich zo goed mogelijk aan te passen aan de nieuwe kennis.

... de wetenschapper zou beweren dat kennis op zich geheel goed is en dat er methoden zouden moeten zijn en zijn om misbruik van kennis door de schurk of de pestkop aan te pakken, anders dan door de kennis te onderdrukken.

Het proces dat ik wetenschappelijk wil noemen is een proces dat het voortdurende begrijpen van betekenis omvat, de constante beoordeling van betekenis vergezeld van een lopende handeling van controleren om er zeker van te zijn dat ik doe wat ik wil doen, en van het beoordelen van juistheid of onjuistheid. Dit controleren, oordelen en accepteren, dat samen begrip vormt, wordt door mij gedaan en kan door niemand anders voor mij gedaan worden. Ze zijn zo privé als mijn kiespijn, en zonder hen is de wetenschap dood.