Jane Rule beroemde citaten

Mensen die echt gelukkig zijn in hun keuzes lijken minder vaak in de verleiding te komen om ze aan andere mensen op te dringen dan degenen die zich gemarteld en gebroken voelen door hun leven.

Ik wilde nooit een jongen zijn, maar ik was verontwaardigd dat zijn lengte en intelligentie gratie waren voor hem en gaucheries voor mij.

Het is niet de lengte, maar de kwaliteit van leven die voor mij belangrijk is. Het is altijd belangrijk voor mij geweest om één zin tegelijk te schrijven, om elke dag te leven alsof het mijn laatste was en het in die termen te beoordelen, vaak slecht, niet omdat het een groot gebaar of grote passie ontbrak, maar omdat het faalde in de dagelijkse deugden van zelfdiscipline, vriendelijkheid en gelach. Het is liefde, heel gewone, menselijke liefde, en niet angst, die de goede leraar en de wijste rechter is.

Ik had altijd tegen mezelf gezegd dat veertig het afgesneden punt van mijn leerlingschap was, wat voor sommige mensen misschien als een zeer lange klinkt, maar de roman als kunst is een kunst van middelbare leeftijd.

Ik heb me nooit neergelegd bij kant-en-klare ideeën als bij kant-en-klare kleding, misschien omdat ik, hoewel ik niet kon naaien, wel kon denken.

Mijn persoonlijke maatstaf voor succes is dagelijks. Als dit de laatste dag van mijn leven zou zijn, zou ik er dan tevreden mee zijn? Leven in een harmonieuze balans van verplichtingen en plezier is waar ik naar streef.

Conventies, zoals clichés, hebben een manier om hun eigen nut te overleven.

Ik herinner me hoe verrast Ik was toen mijn eerste roman op het punt stond te worden gepubliceerd en ik werd geïnformeerd dat ik kon worden aangeklaagd voor alles wat een van mijn personages zei. 'Maar ik ben het vaak niet eens met wat ze zeggen,' protesteerde ik. De advocaat was niet geïnteresseerd in het duidelijke onderscheid dat ik maak tussen mijn eigen stem en de stemmen van mijn personages. Ik heb ook niet veel van mijn lezers gevonden.

De soorten goede vrienden die ik heb zijn mensen die perfect bereid zijn om me te laten zeggen dat ik ze over zes maanden zal zien, en vlak naast de deur zal wonen.

casino-eigenaren spraken luider dan alle andere koningen van de industrie om hun bijdrage aan de samenleving te verdedigen. Ze konden luider spreken omdat ze de zuiverste activiteit van de beschaafde mens waren. Ze hadden de behoefte aan een product overschreden. Ze konden het leven onderhouden en bevorderen met machines die niets dan geld verdienden.

Deze woestijnstad was het wonder van de mens zelf van pure doelloosheid.

Nu onze seksuele ervaring steeds meer beschikbaar is voor ons als onderwerp voor contemplatie, moeten we onze taal uitbreiden om ons nieuwe bewustzijn uit te drukken totdat we evenveel woorden voor seksualiteit hebben als de Eskimo voor sneeuw, dat alomtegenwoordige, mooie en sterfelijke klimaat waarin we allemaal leven.

Als schrijver moet ik vrij zijn om te zeggen wat er in alle diversiteit is die ik kan bevelen. Ik betreur de vervormende vooroordelen die mij omringen, of ze nu homoseksuelen of mannen of lichamelijk gehandicapten treffen en ik kan ze niet alleen verslaan. Ze zullen me niet verslaan, noch als Lesbienne, noch als schrijfster.

Moraliteit voor de romanschrijver komt niet zozeer tot uitdrukking in de keuze van het onderwerp als in de plot van het verhaal, wat misschien de reden is waarom romanschrijvers in onze moreel verbijsterde tijd vaak verlegen zijn geweest over plot.

Charity is een cop-out zo traditioneel vrouwelijk in zijn schijnbare zelfverwijding dat er resonante troost in lijkt. We moeten niet langer de verbeelding dienen van mannen die ons hebben gedomineerd. We moeten onszelf in plaats daarvan overgeven aan degenen wiens lijden groter is dan het onze. Omlaag kijken is net zo vervormend als omhoog kijken en net zo gevaarlijk in het bestendigen van hiërarchieën.

De angstaanjagende boodschap van homobevrijding is dat mannen in staat zijn om van hun broeders te houden. Het zou zoet nieuws moeten zijn voor elke vrouw in de wereld, want als het vermogen van mannen om lief te hebben die ze geleerd hebben te behandelen als concurrenten en vijanden hun opvoeding kan overstijgen, kan de wereld beginnen te genezen.

Mensen tolereren wat ze begrijpen dat ze moeten tolereren.

Schrijven is veel te hard werken om te zeggen wat iemand anders wil dat ik doe. Het dienen als een ambacht, het gebruiken als een manier om te groeien in mijn eigen begrip, lijkt me een prachtige manier van leven. En als dat product deelbaar is met andere mensen, des te beter.

Moraliteit is een test van onze conformiteit in plaats van onze integriteit.

Moraliteit is, net als taal, een verzonnen structuur voor het behoud en de communicatie van orde. En moraal wordt geleerd, net als taal, door na te bootsen en te onthouden.

Als we niet getuigen als burgers, als mensen, als individuen, wordt het recht dat we op leven hadden opgeofferd. Er is een stilte in plaats van een sprekende aanwezigheid.

Leven in een harmonieuze balans van verplichtingen en plezier is waar ik naar streef.

Kennis is een collectieve onderneming. Zonder dat is begrip onmogelijk. Onwetendheid is te vaak een moorddadige kwetsbaarheid.

De echte kracht van boeken is hun diepe gezelschap. We leren van hen zoals we leren van de diepe kameraadschap van liefde om onze eigen harten en geesten beter te kennen.

Als het tiende deel van de bevolking dat homo is morgen zichtbaar zou worden, zou de paniek van de meerderheid van de mensen repressieve wetgeving inspireren van een soort die zelfs de pessimisten onder ons zou schokken.

Ik was erg bang toen ik veertig werd. Plotseling dacht ik dat ik wakker moest worden en met de stem van God moest spreken.

Liefde is het verschrikkelijke geheim waarvan mensen worden verdacht tenzij ze getrouwd zijn, dan vermoed je altijd dat ze dat niet doen.

Naar buiten komen, helemaal naar buiten, wordt steeds meer aangeboden als de politieke oplossing voor onze onderdrukking.

Elke kunstenaar lijkt mij de taak te hebben om getuige te zijn van de wereld waarin we leven. Tot op zekere hoogte zie ik ons allemaal als kunstenaars, omdat we stemmen hebben en we zijn allemaal uniek.

Ik geloof alleen in kunst en falen.

De boodschap van de bevrijding van vrouwen is dat vrouwen elkaar en onszelf kunnen liefhebben tegen onze vernederende opvoeding in.

Naar buiten komen, helemaal naar buiten, wordt steeds meer aangeboden als de politieke oplossing voor onze onderdrukking. Het argument is dat als mensen zouden kunnen zien hoeveel van ons er zijn, sommigen op zeer belangrijke plaatsen, het negatieve stereotype van de ene op de andere dag zou verdwijnen. ..Het is veel realistischer om te veronderstellen dat, als het tiende deel van de bevolking dat homo is morgen zichtbaar zou worden, de paniek van de meerderheid van de mensen zou inspireren tot repressieve wetgeving van een soort die zelfs de pessimisten onder ons zou schokken.