Kenneth Tynan beroemde citaten

Een criticus is een man die de weg weet, maar niet kan rijden.

Een neurose is een geheim waarvan je niet weet dat je het bewaart.

Kunst is een privé-ding, de kunstenaar maakt het voor zichzelf; een begrijpelijk werk is het product van een journalist. We hebben werken nodig die sterk, recht, nauwkeurig en voor altijd onbegrijpelijk zijn.

In hoeverre moet men de regels van de samenleving waarin men leeft accepteren? Anders gezegd: op welk punt wordt conformiteit corruptie? Alleen door zulke vragen te beantwoorden, definieert het geweten zichzelf werkelijk.

Het is de heilige plicht van Ierland om om de paar jaar een toneelschrijver te sturen om het Engelse theater te redden van onduidelijke somberheid.

William Congreve is de enige geavanceerde toneelschrijver die Engeland heeft geproduceerd; en net als Shaw, Sheridan en Wilde, zijn naaste rivalen, groeide hij op in Ierland.

Ik zie de E. E. C. [Europese Economische Gemeenschap] niet als een grote liefdesaffaire. Het is meer als negen paren van middelbare leeftijd met mislukte huwelijken die elkaar ontmoeten in een hotel in Brussel voor een groepstast.

Als je alle toneelstukken van Ionesco hebt gezien, voelde ik aan het eind, dat je er een hebt gezien.

Ik hoop dat ik nooit in God hoef te geloven. Het zou een vreselijke bekentenis van mislukking zijn.

Elk land dat seksuele censuur heeft, zal uiteindelijk politieke censuur hebben.

Ik betwijfel of ik iemand zou kunnen liefhebben die niet in woede terug wil kijken.

Het hele leven is min of meer wat de Fransen s ' imposer zouden noemen, om je eigen voorwaarden te kunnen creëren voor wat je doet.

Kunst en ideologie werken vaak op elkaar in, maar het is een feit dat beide voortkomen uit een gemeenschappelijke bron. Beide putten uit de menselijke ervaring om de mensheid aan zichzelf uit te leggen; beide proberen op zeer verschillende manieren samenhang te verzamelen uit schijnbaar niet-verwante verschijnselen; beide staan voor ons op de wacht tegen chaos.

De man die met een kreet van impotente angst op het universum reageert, is als kunstenaar alleen aanvaardbaar als hij ons ervan kan overtuigen dat hij de andere mogelijke reacties verstandig heeft overwogen en ze ontoereikend vond.

Wanneer een samenleving twijfels heeft over haar toekomst, heeft ze de neiging om woordvoerders te produceren die vooral de emoties aanspreken, die argumenteren vanuit intuïties en wiens aanspraak op waarheidsdragers uitsluitend berust op intens persoonlijk gevoel.

Wil de criticus invloed uitoefenen op het soort film dat meer dan£250.000 kost? Het is alsof hij een ansichtkaart naar General Motors stuurt waarin hij uitlegt dat hij wil dat ze volgend jaar een vlot maken, of een helikopter, in plaats van een auto.

Iedereen is kwetsbaar die tegelijk begaafd en gezelschapszuchtig is.

De rechter en de aanklager hadden gezegd dat Lady Chatterly een immorele vrouw was, dat ze seksuele relaties had gehad voor het huwelijk, dat ze overspel had gepleegd onder het dak van haar man; alsof deze beschuldigingen haar op de een of andere manier diskwalificeerden van deelname aan serieuze literatuur. Er waren inderdaad lange perioden van het proces waarin een buitenstaander heel goed had kunnen aannemen dat er een echtscheidingszaak werd gehoord.

In de meeste schrijvers is stijl een welkom, een uitnodiging, een teleurstelling van de ophaalbrug tussen de kunstenaar en de wereld. Shaw had geen tijd voor zulke list. In tegenstelling tot de meeste van zijn landgenoten, verafschuwde hij charme, die hij beschouwde als bewijs van chronische temperamentvolle zwakte.

Dichotomie = operatie uitgevoerd op lesbiennes om ze normaal te maken.

Een schurk die zijn Schuld deelt is onvermijdelijk aantrekkelijker dan een held die overtuigd is van zijn onschuld.

Al het schrijven is een asociale daad, omdat de schrijver een man is die alleen vrij kan spreken; om zichzelf te zijn moet hij zichzelf opsluiten, om te communiceren moet hij zichzelf afsnijden van alle communicatie; en hierin is altijd iets dat een beetje gek is.

Een goede dramacriticus is iemand die waarneemt wat er in het theater van zijn tijd gebeurt. Een groot dramacriticus ziet ook wat er niet gebeurt.

Als er één ding is dat ik niet kan verdragen, zijn het mensen die wijs zijn tijdens het evenement.

Een nuttig woord dat mij voorheen onbekend was:' ergophobia', wat'angst of haat voor werk' betekent. Eindelijk kan ik mezelf in één woord definiëren.

Drama kritiek ... is een zelfkennend verslag van de manier waarop iemands bewustzijn is veranderd tijdens een avond in het theater.

Geen theater kon gezond bloeien totdat er een navelverbinding was tussen wat er op het podium gebeurde en wat er in de wereld gebeurde.

We zullen beoordeeld worden op wat we doen, niet op hoe we ons voelden toen we het deden.

Wat, als je dronken bent, je in andere vrouwen ziet, zie je in Garbo nuchter.

De beste films zijn die welke laten zien hoe de samenleving de mens vormt. De grootste toneelstukken zijn die welke laten zien hoe de mens de samenleving vormgeeft.

Niet tevreden met het publiek in de palm van zijn hand, gaat hij nog een stap verder en klemt zijn vuist.

Het unieke aan Margaret Rutherford is dat ze alleen met haar kin kan acteren. Onder zijn vele stemmingen koester ik vooral de kin die beveelt, de kin die twijfelt en de kin die op afstand is.

De billen zijn het meest esthetisch aangename deel van het lichaam omdat ze niet functioneel zijn. Hoewel ze een essentiële opening verbergen, zijn deze zinloze bollen zo dicht als de menselijke vorm ooit tot abstracte kunst kan komen.

De enorme complexiteit van het schrijven van een toneelstuk had me altijd verblind. In een poging om het te begrijpen, werd ik een criticus.

Toon me een aangeboren afluisteraar met de instincten van een gluurder en Ik zal je het maken van een toneelschrijver laten zien.

Er zijn veel ongemakken bij het spelen in een grote stad, maar de grootste is meestal het spel zelf.

Onder de klassieke smaken: broodsaus, Nuits St Georges Les Perdrix 1962, Worcestershire saus, Toblerone en Bovril.

Een roman is een statisch ding dat men doorloopt; een toneelstuk is een dynamisch ding dat voorbijgaat.

Daar, staande aan de piano, was de oorspronkelijke goede tijd die door iedereen was gehad.

Een stad waarvan de directheid van het leven zo urgent is dat ik, als ik erin ben, Alle gevoel voor het verleden verlies.

Parel is een ziekte van oesters. Levant is een ziekte van Hollywood.

Kunst is een privé-ding, de kunstenaar maakt het voor zichzelf

Pornografie is schrijven dat in de eerste plaats, zelfs uitsluitend, seksuele stimulatie wil bewerkstelligen. Dit kan grof of delicaat worden gedaan. In het eerste geval zou het slechte literatuur zijn; in het tweede goed.

Ik viel die Westerse toneelschrijvers aan die hun invloed en welvaart gebruiken om de wereld de nihilistische leer te prediken dat het leven zinloos en irrationeel destructief is, en dat we er niets aan kunnen doen. Totdat iedereen gevoed, gekleed, gehuisvest en onderwezen is, totdat mensen evenveel vrije tijd hebben om het overweldigende feit van sterfelijkheid te overdenken, moeten we (zo betoogde ik) niet toegeven aan de luxe van "bevoorrechte wanhoop".