Pierre Loti beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Pierre Loti
  • Heilige Istanbul! Jouw naam is de meest betoverende van alle Namen die mij betovert.

  • Maar het is waar dat soms een omhullende duisternis iemand helpt om duidelijker te zien; zoals in een panoramagebouw, bijvoorbeeld, waar de duisternis rond de ingang iemand beter voorbereidt op de climax, en de afgebeelde scène een meer reële en levendige uitstraling geeft.

  • Ik heb nog steeds bijna pijnlijke indrukken in mijn geheugen van een ernstige ziekte die ik had toen ik ongeveer acht jaar oud was. Degenen om mij heen noemden het roodvonk, en de naam zelf leek een duivelse kwaliteit te hebben.

  • In tegenstelling tot de meeste andere kinderen, vooral in tegenstelling tot die van vandaag, die zo snel mogelijk mannen en vrouwen willen worden, had ik een angst om op te groeien, die steeds meer werd geaccentueerd naarmate ik ouder werd.

  • Ik ben er zeker van dat de droevige dagen en gebeurtenissen zeldzaam waren en dat ik het vreugdevolle en onzorgvuldige leven van andere kinderen leefde; maar alleen omdat de gelukkige dagen voor mij zo gewoon waren, maakten ze geen indruk op mijn geest en ik kan me ze niet meer herinneren.

  • Ik weet niet precies meer in welke periode ik mijn museum ben begonnen dat zoveel van mijn tijd in beslag nam.

  • Ik herinner me dat ik een bijna heerlijke schrik voelde toen ik op een dag alleen was in het midden van hoge juni grassen die zo hoog als mijn hoofd groeiden. Maar hier is de geheime werking van het zelfbewustzijn bijna te verstrikt in de dingen uit het verleden voor mij om het uit te leggen.

  • Vaak nam ik, voordat ik naar huis terugkeerde, een lange omweg en passeerde de vredige wallen van waaruit ik een glimp van andere provincies en een aanblik van het verre land had.

  • Schilderen en muziek waren de enige dingen waar ik ijverig en trouw aan werkte.

  • Het lijkt me erg vermoeiend om een man te zijn.

  • Er wordt gezegd dat veel kinderen die in de centrale provincies wonen, weg van de oceaan, een groot verlangen hebben om het te zien. Ik, die nooit weg was geweest van het eentonige land om ons heen, keek gretig uit naar het zien van de bergen.

  • Egypte, Het Egypte van de oudheid, oefende later een mysterieuze fascinatie over mij uit. Ik herkende er onmiddellijk een foto van, zonder aarzeling en verbazing, in een geïllustreerd tijdschrift.

  • Ik ging nog steeds elke zondag regelmatig naar de kerk, dat wil zeggen dat we er allemaal samen naartoe gingen. Ik vereerde de familiebank waar we zoveel jaren bijeen waren geweest; en afgezien van die reden houd ik het dierbaar omdat het in mijn herinnering met mijn moeder wordt geassocieerd.

  • Mijn boeken waren altijd vol inktvlekken, altijd bevlekt en bedekt met besmeurde schetsen en afbeeldingen, die men werkeloos trekt als zijn aandacht afdwaalt van zijn taak.

  • Het is met de nadering van de winter dat katten...draag hun rijkste vacht en neem een sfeer van weelderige en heerlijke weelde aan.

  • Als ik toevallig zou gaan zitten om te schrijven, zou ze heel sluw, heel teder, op zoek naar bescherming en liefkozingen, zachtjes haar plaats op mijn knie innemen en het komen en gaan van mijn pen volgen - soms weggevaagd, met een onbedoelde slag van haar poot, lijnen waarvan ze de teneur afkeurde.

  • De maan van een helder zilver, die verblindt door haar glans, verlicht een wereld die zeker niet langer van ons is; want ze lijkt in niets op wat in andere landen te zien is.

  • Mijn zus en mijn broer, over wie ik nog niet eerder heb gesproken, waren aanzienlijk ouder dan ik; het leek bijna alsof we tot verschillende generaties behoorden.

  • Mijn emoties verliezen hun kracht wanneer ik probeer ze te interpreteren, en mijn woorden lijken erg onbekwaam.

  • Het verbaast me dat ik me niet kan herinneren of mijn verlangen om predikant te worden zich veranderde in een verlangen om het meer militante leven van missionaris te leiden, door een langzaam proces of plotseling.

  • Ik hield nog steeds vast aan mijn vastberadenheid om predikant te worden; het leek me nog steeds dat dat mijn plicht was. Ik had mezelf beloofd, in mijn gebeden had ik mijn woord aan God gegeven. Hoe kon ik dan mijn gelofte verbreken?

  • Door de studie van fossielen was ik al ingewijd in de mysteries van prehistorische scheppingen.