Peter Medawar beroemde citaten

Wetenschappelijk redeneren is een soort dialoog tussen het mogelijke en het werkelijke, tussen wat zou kunnen zijn en wat in feite het geval is.

Want een wetenschapper moet inderdaad vrij fantasierijk zijn en toch sceptisch, creatief en toch een criticus. Er is een zin waarin hij vrij moet zijn, maar een andere waarin zijn denken zeer nauwkeurig moet worden gereguleerd; er is poëzie in de wetenschap, maar ook veel boekhouding.

Het alternatief voor evolutionair denken is helemaal niet denken.

Wetenschappers die denken dat wetenschap bestaat uit onbevooroordeelde gegevensverzameling zonder speculatie zijn slechts koeien die grazen op de weide van kennis.

Het is een veel voorkomende tekortkoming-en een die ik zelf heb geleden-om verliefd te worden op een hypothese en niet bereid te zijn nee als antwoord te nemen. Een liefdesrelatie met een huisdierhypothese kan jaren van kostbare tijd verspillen. Er is heel vaak geen definitief beslissend ja, hoewel er heel vaak een beslissend nee kan zijn.

Als een wetenschapper zijn oor zou afsnijden, zou niemand het zien als bewijs van een verhoogde gevoeligheid.

De hoop op vooruitgang bespotten is de ultieme dwaasheid, het laatste woord in armoede van geest en gemeenheid van geest.

Afstand doen van de regel van de rede en deze vervangen door een authenticatie van het geloof door de intentie en de mate van overtuiging waarmee we het hebben, kan gevaarlijk en destructief zijn. Religieuze overtuigingen geven een valse spirituele dimensie aan stamvijanden.

De kunst van het onderzoek is de kunst om moeilijke problemen op te lossen door middelen te bedenken om ze te bereiken.

Als politiek de kunst van het mogelijke is, is onderzoek zeker de kunst van het oplosbare. Beide zijn enorm praktische zaken.

Deductivisme in wiskundige literatuur en inductivisme in wetenschappelijke artikelen zijn gewoon de houdingen waarin we worden gezien als het gordijn opgaat en het publiek ons ziet. De theatrale illusie is verbrijzeld als we vragen wat er achter de schermen gebeurt. In het echte leven zijn ontdekking en rechtvaardiging bijna altijd verschillende processen.

Dat is het ... een teken van de tijd - hoewel onze broeders van de natuurkunde en scheikunde kunnen glimlachen om mij dat te horen zeggen-dat biologie nu een wetenschap is waarin theorieën kunnen worden bedacht: theorieën die leiden tot voorspellingen en voorspellingen die soms juist blijken te zijn. Deze feiten bevestigen mij in een overtuiging die ik zeer hartstochtelijk vasthoud - dat biologie de erfgenaam is van alle wetenschappen.

Dat heb je ... de wetenschap groeit als een organisme. U is verteld dat als we vandaag verder kijken dan onze voorgangers, dat alleen maar komt omdat we op hun schouders staan. Maar deze [Nobelprijspresentatie] is een gelegenheid waar ik liever aan denk, niet aan de reuzen op wiens schouders we stonden, maar aan de vrienden met wie we arm in arm stonden ... collega ' s in zoveel van mijn werk.

Het is naïef te veronderstellen dat de aanvaarding van de evolutietheorie afhangt van het bewijs van een aantal zogenaamde 'bewijzen'; het hangt eerder af van het feit dat de evolutietheorie elke tak van de biologische wetenschap doordringt en ondersteunt, net zoals de notie van de rondheid van de aarde ten grondslag ligt aan alle geodetische en alle kosmologische theorieën waarop de vorm van de aarde betrekking heeft. Het anti-evolutionisme is dus van dezelfde omvang als het plat-earthisme.

Ik geloof inderdaad niet, ik acht het een komische blunder om te geloven dat de uitoefening van de rede voldoende is om onze toestand te verklaren en waar nodig te verhelpen, maar ik geloof wel dat de uitoefening van de rede te allen tijde noodzakelijk is...

Observatie is de generatieve handeling in wetenschappelijke ontdekking. Ondanks al zijn afwijkingen is het bewijs van de zintuigen in wezen te vertrouwen op voorwaarde dat we de natuur observeren zoals een kind dat doet, zonder vooroordelen en vooroordelen, maar met die heldere en openhartige visie die volwassenen verliezen en wetenschappers moeten proberen terug te krijgen.

We zullen het niet lezen vanwege zijn sociologische inzichten, die niet bestaan, noch als science fiction, omdat het een algemene sfeer van onwaarschijnlijkheid heeft; maar er is één hoge poëtische fantasie in het nieuwe Atlantis die in de geest blijft nadat al zijn fantasieën en uitvindingen zijn vergeten. In het nieuwe Atlantis, een eilandrijk dat in zeer verre zeeën ligt, is het enige product van de buitenlandse handel licht: Bacons eigen speciale licht, het licht van begrip.

Het doel van wetenschappelijk onderzoek is niet om een inventaris van feitelijke informatie op te stellen, noch om een totalitair wereldbeeld van natuurwetten op te bouwen waarin elke gebeurtenis die niet verplicht is, verboden is. We zouden het eerder moeten zien als een logisch gearticuleerde structuur van gerechtvaardigde overtuigingen over de natuur.

Wetenschappelijke ontdekking is een privé-gebeurtenis, en de vreugde die ermee gepaard gaat, of de wanhoop om het illusoir te vinden, reist niet. De ene wetenschapper kan grote voldoening halen uit het werk van een ander en het diep bewonderen; het kan hem een groot intellectueel plezier geven; maar het geeft hem geen gevoel van deelname aan de ontdekking, het neemt hem niet mee, en zijn waardering ervan hangt niet af van zijn meegenomen worden. Als het anders was geweest, zou de inspirerende oorsprong van wetenschappelijke ontdekkingen nooit in twijfel zijn getrokken.

Het is niet afgunst of boosaardigheid, zoals zoveel mensen denken, maar uiterste wanhoop die veel onderwijshervormers heeft overgehaald om de afschaffing van de Engelse openbare scholen aan te bevelen.

Elke wetenschapper van elke leeftijd die belangrijke ontdekkingen wil doen, moet belangrijke problemen bestuderen. Saaie of piffelende problemen geven saaie of piffelende antwoorden. Het is niet genoeg dat een probleem "interessant" moet zijn." ... Het probleem moet zodanig zijn dat het er toe doet wat het antwoord is-hetzij voor de wetenschap in het algemeen, hetzij voor de mensheid.

Als het de taak van de wetenschappelijke methodologie is om een verslag samen te stellen van wat wetenschappers daadwerkelijk doen, dan moet de getuigenis van biologen met speciale aandacht worden gehoord. Biologen werken heel dicht bij de grens tussen verbijstering en begrip. Biologie is complex, rommelig en rijkelijk divers, zoals het echte leven; het reist tegenwoordig sneller dan natuurkunde of scheikunde (wat net zo goed is, omdat het zoveel verder te gaan heeft), en het reist dichter bij de grond. Het moet ons daarom een bijzonder direct en onmiddellijk inzicht geven in de wetenschap in wording.

In zijn geheel beschouwd, zal psychoanalyse niet werken. Het is bovendien een eindproduct, zoals een dinosaurus of een zeppelin; er kan nooit een betere theorie op de ruïnes worden gebouwd, die voor altijd een van de droevigste en vreemdste van alle mijlpalen in de geschiedenis van het denken van de twintigste eeuw zal blijven.

Alle wetenschappers kennen collega ' s wier geest zo goed is uitgerust met de middelen van weerlegging dat geen nieuw idee de durf heeft om toelating te zoeken. Hun bijdrage aan de wetenschap is dan ook zeer klein.

Het fenomeen van de mens staat vierkant in de traditie van de Naturfilosofie, een filosofisch tijdverdrijf van Duitse oorsprong dat zelfs niet toevallig (hoewel er veel van is) iets van blijvende waarde lijkt te hebben bijgedragen aan de opslagplaats van het menselijk denken.

De menselijke geest behandelt een nieuw idee op dezelfde manier als het lichaam een vreemd eiwit behandelt; het verwerpt het.

Psychoanalytische theorie is de meest verbazingwekkende intellectuele vertrouwenstruc van de twintigste eeuw en ook een terminaal product-iets dat lijkt op een dinosaurus of zeppelin in de geschiedenis van ideeën, een enorme structuur van radicaal ondeugdelijk ontwerp en zonder nageslacht.

Ik kan geen wetenschapper van welke leeftijd dan ook een beter advies geven dan dit: de intensiteit van de overtuiging dat een hypothese waar is, heeft geen invloed op de vraag of deze Waar is of niet.

Wetenschappers zijn mensen met zeer verschillende temperamenten die verschillende dingen op zeer verschillende manieren doen. Onder de wetenschappers bevinden zich verzamelaars, classificatoren en dwangmatige opruimers; velen zijn detectives van temperament en velen zijn ontdekkingsreizigers; sommigen zijn kunstenaars en anderen ambachtslieden. Er zijn dichter-wetenschappers en filosoof-wetenschappers en zelfs een paar mystici.

Vandaag de dag verandert de wereld zo snel dat we bij het opgroeien niet alleen afscheid nemen van de jeugd, maar van de wereld waarin we jong waren.

In geen andere zin dan een volkomen triviale is reproductie het omgekeerde van chemische desintegratie. Het is een misverstand van de genetica om te veronderstellen dat voortplanting alleen 'bedoeld' is om facsimiles te maken, want parasexuele processen van genetische uitwisseling zijn te vinden in de eenvoudigste levende wezens.

Hoe zijn mensen in beslag genomen door het fenomeen van de mens? We moeten de omvang van de markt voor dit soort werken [pseudowetenschap/'woo'], voor filosofische fictie niet onderschatten. Net zoals het verplichte basisonderwijs een markt creëerde die werd verzorgd door goedkope dagbladen en weekbladen, zo heeft de verspreiding van het secundair en later tertiair onderwijs een grote bevolking gecreëerd, vaak met een goed ontwikkelde literaire en wetenschappelijke smaak, die veel verder zijn opgeleid dan hun vermogen om analytisch te denken.

Ik ben niet van plan om het dwaze argument dat ik zojuist heb geschetst te bekritiseren; hier is uiteenzetten ontmaskeren.

Het Frans is geen taal die zich van nature leent voor het ondoorzichtige en zware idioom van de natuurfilosofie, en Teilhard heeft zijn toevlucht genomen tot het gebruik van die dronken, euforistische proza-poëzie die een van de meest vermoeiende manifestaties van de Franse geest is.

Toen mij werd gevraagd de formele verklaring af te leggen dat ik niet van plan was de Grondwet van de Verenigde Staten omver te werpen, was ik dwaas genoeg om te antwoorden dat ik geen dergelijk doel had, maar dat als ik het per ongeluk zou doen, ik onuitsprekelijk berouwvol zou zijn.

De klokken die voor de mensheid luiden zijn-de meeste van hen, hoe dan ook-als de klokken van Alpenvee; ze zijn aan onze eigen nekken bevestigd en het moet onze schuld zijn als ze geen vrolijk en harmonieus geluid maken.

Een wetenschapper is evenmin een verzamelaar en classificator van feiten als een historicus een man is die een chronologie van de data van grote veldslagen en grote ontdekkingen naleeft en classificeert.

Het is zowel de grote glorie als de grote bedreiging van de wetenschap dat alles wat in principe mogelijk is, kan worden gedaan als de intentie om het te doen voldoende resoluut is.

Gelijktijdige ontdekking is volkomen alledaags, en het was alleen de zeldzaamheid van wetenschappers, niet de inherente onwaarschijnlijkheid van het fenomeen, dat het in het verleden Opmerkelijk maakte. Van wetenschappers op dezelfde weg kan worden verwacht dat ze op dezelfde bestemming aankomen, vaak niet ver uit elkaar.

We kunnen geen enkele definitieve oplossing aanwijzen voor een van de problemen waarmee we worden geconfronteerd-politiek, economisch, sociaal of moreel, dat wil zeggen, die te maken hebben met het gedrag van het leven. We zijn nog steeds beginners, en om die reden kunnen we hopen te verbeteren. De hoop op vooruitgang bespotten is de ultieme dwaasheid, het laatste woord in armoede van geest en gemeenheid van geest. Het is niet nodig ons te ontzetten over het feit dat wij ons nog geen definitieve oplossing van onze problemen kunnen voorstellen, een rustplaats waar we niet verder hoeven te gaan.

Ik geloof in intelligentie, en ik geloof ook dat er erfelijke verschillen zijn in intellectueel vermogen, maar ik geloof niet dat intelligentie een eenvoudige scalaire begiftiging is die kan worden gekwantificeerd door er een enkel cijfer aan te koppelen-een IQ of iets dergelijks.

De poging om de waarheid te ontdekken en bekend te maken is niettemin een verplichting voor alle wetenschappers, een verplichting die moet worden volgehouden, ongeacht wat de afwijzingen zijn-want wat heeft het anders voor zin om wetenschapper te zijn?

Er is nog veel meer in het literaire idioom van de natuurfilosofie: niets-boterachtig, bijvoorbeeld, maakt altijd deel uit van de kleine symptomatologie van het nep.

Het gaat met de hartstochtelijke intensiteit en diepe overtuiging van de waarheid van een religieus geloof, en natuurlijk van het belang van de bijgelovige observaties die daarmee gepaard gaan, dat we zouden willen dat anderen het delen - en de enige zekere manier om ervoor te zorgen dat een religieus geloof door iedereen wordt vastgehouden, is om ongelovigen te liquideren. De prijs in bloed en tranen die de mensheid in het algemeen heeft moeten betalen voor de troost en geestelijke verfrissing die de religie aan enkelen heeft gebracht, is te groot geweest om onze toevertrouwen van morele verantwoording aan religieus geloof te rechtvaardigen.

Het geval waarvoor ik bewijs zal vinden is dat wanneer literatuur arriveert, het de wetenschap verdrijft.

De VS is zo enorm, en zo talrijk zijn haar scholen, hogescholen en religieuze seminaries, vele gewijd aan speciale religieuze overtuigingen, variërend van de onorthodoxe tot de dotty, dat we ons nauwelijks kunnen verwonderen over het feit dat het een meer overvloedige oogst van gobbledygook oplevert dan de rest van de wereld bij elkaar.

Een gevaar teken dat mede-obsessionals onmiddellijk zal herkennen is de neiging om de gelukkigste momenten van je leven te beschouwen als die welke zich voordoen wanneer iemand die een afspraak heeft om je te zien wordt verhinderd te komen.

Geen enkele wetenschapper wordt bewonderd omdat hij faalt in de poging problemen op te lossen die buiten zijn competentie liggen. ... Goede wetenschappers bestuderen de belangrijkste problemen die ze denken op te lossen. Het is tenslotte hun professionele taak om problemen op te lossen, niet alleen om ermee te worstelen.

Als een persoon A) slecht is, B) een behandeling krijgt die bedoeld is om hem beter te maken, en C) beter wordt, dan kan geen enkele redeneringskracht die de medische wetenschap kent hem ervan overtuigen dat het misschien niet de behandeling was die zijn gezondheid heeft hersteld.

Het feit dat wetenschappers niet bewust een formele methodologie toepassen, is een zeer slecht bewijs dat een dergelijke methodologie niet bestaat. Men zou kunnen zeggen-is gezegd-dat er een onderscheidende methodologie van de wetenschap is die wetenschappers onbewust beoefenen, zoals de kerel in Moliere die ontdekte dat hij zijn hele leven, onbewust, proza had gesproken.