Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon beroemde citaten

Genialiteit is alleen een grotere aanleg voor geduld.

Hou vol; hou vol; hou vol. Geduld is geniaal.

De grote arbeider van de natuur is de tijd.

Men kan in onmerkbare mate afdalen van het meest volmaakte schepsel naar de meest vormloze materie, van het best georganiseerde dier naar het ruwste mineraal.

Het lijkt erop dat alles wat kan zijn, is. De hand van de Schepper lijkt niet geopend te zijn om een bepaald aantal soorten te laten bestaan, maar het lijkt erop dat hij in één keer een wereld van relatieve en niet-relatieve schepselen heeft uitgeworpen, een oneindigheid van harmonische en tegengestelde combinaties en een eeuwigheid van vernietiging en vervanging. Welk idee van macht wordt ons niet gegeven door dit spektakel! Welk een gevoel van respect voor de auteur ervan wordt niet in ons geïnspireerd door deze kijk op het universum!

Een individu, welke soort het ook mag zijn, is niets in het universum. Honderd, duizend individuen zijn nog steeds niets. De soorten zijn de enige schepselen van de natuur, eeuwige schepselen, zo oud en zo permanent als zij. Om het beter te kunnen beoordelen, beschouwen we de soort niet langer als een verzameling of als een reeks van soortgelijke individuen, maar als een geheel onafhankelijk van aantal, onafhankelijk van tijd, een geheel dat altijd leeft, altijd hetzelfde, een geheel dat als één is gerekend in de werken van de schepping, en dat als gevolg daarvan slechts een eenheid in de natuur maakt.

Alleen die goed geschreven werken zullen aan het nageslacht worden doorgegeven: de hoeveelheid kennis, de uniekheid van de feiten, zelfs de nieuwheid van de ontdekkingen zijn geen garanties voor onsterfelijkheid ... Deze dingen zijn uiterlijk voor een man, maar stijl is de man zelf.

Voor het weinige dat men heeft nagedacht over de oorsprong van onze kennis, is het gemakkelijk te zien dat we het alleen kunnen verwerven door middel van vergelijking. Wat absoluut onvergelijkbaar is, is volkomen onbegrijpelijk. God is het enige voorbeeld dat we hier kunnen geven. Hij kan niet worden begrepen, omdat hij niet kan worden vergeleken. Maar alles wat vatbaar is voor vergelijking, alles wat we kunnen waarnemen door verschillende aspecten, alles wat we relatief kunnen beschouwen, kan altijd worden beoordeeld volgens onze kennis.

De natuur is het systeem van wetten dat door de Schepper is ingesteld voor het bestaan van dingen en voor de opeenvolging van schepselen. De natuur is geen ding, want dit ding zou alles zijn. De natuur is geen schepsel, omdat dit schepsel God zou zijn. Maar men kan het beschouwen als een onmetelijke levenskracht, die alles omvat, die alles bezielt en die, ondergeschikt aan de macht van het eerste wezen, alleen op zijn bevel is begonnen te handelen en nog steeds alleen op zijn instemming of instemming handelt ... Tijd, ruimte en materie zijn zijn middelen, het universum zijn object, beweging en leven zijn doel.

De stijl is de man zelf.

Al het werk van de kristallografen dient alleen om aan te tonen dat er overal slechts variatie is waar zij uniformiteit veronderstellen ... dat er in de natuur niets absoluut is, niets volkomen regelmatig.

Stijl is de essentie van de mens

Er is niets goeds in de liefde dan het fysieke deel.

Hij [de mens] misbruikt evenzeer andere dieren als zijn eigen soort, waarvan de rest leeft in hongersnood, wegkwijnt in ellende en alleen werkt om de overmatige eetlust en de nog onverzadigbaardere ijdelheid van deze mens te bevredigen, die anderen door gebrek vernietigt, zichzelf door overdaad vernietigt.

Zijn en denken is voor ons één en hetzelfde.

Goed schrijven is tegelijkertijd goed denken, goed gevoel en goede uitdrukking; het is humor, ziel en smaak hebben, allemaal samen.

Als geschiedkundigen weigeren wij ons deze ijdele speculaties toe te staan, die zich richten op mogelijkheden die, om tot werkelijkheid te worden gereduceerd, een omverwerping van het universum veronderstellen, waarin onze bol, als een stipje verlaten materie, aan onze visie ontsnapt en niet langer een object is dat onze achting waard is. Om onze visie vast te stellen, is het noodzakelijk om het te nemen zoals het is, om alle delen ervan goed te observeren en door aanwijzingen af te leiden van het heden naar het verleden.

De kat is het enige dier dat het comfort accepteert maar de slavernij van huiselijkheid afwijst.

Rassemblons des faits pour nous donner des idà © es. Laten we feiten verzamelen om onszelf aan het denken te zetten.

In het algemeen, hoe meer men het aantal afdelingen van de voortbrengselen van de natuur vergroot, hoe meer men de waarheid benadert, aangezien in de natuur alleen individuen bestaan, terwijl geslachten, orden en klassen alleen in onze verbeelding bestaan.

Er zijn verschillende soorten waarheden, en het is gebruikelijk om wiskundige waarheden in de eerste orde te plaatsen, die echter slechts waarheden van definitie zijn. Deze definities berusten op eenvoudige, maar abstracte veronderstellingen, en alle waarheden in deze categorie zijn slechts geconstrueerde, maar abstracte gevolgen van deze definities ... Fysieke waarheden daarentegen zijn geenszins willekeurig en zijn niet van ons afhankelijk.

We kunnen alleen doordringen in de schil van de aarde.

Ik ben ervan overtuigd, door herhaalde waarneming, dat knikkers, kalkstenen, krijt, merels, klei, zand en bijna alle aardse stoffen, waar ze zich ook bevinden, vol schelpen en andere buit van de oceaan zijn.

Hoewel de werken van de Schepper op zichzelf al even volmaakt kunnen zijn, is het dier, zoals ik het zie, het meest complete werk van de natuur, en de mens is haar meesterwerk.

Laten we aannemen dat de oude en de nieuwe werelden vroeger slechts één continent waren en dat door een hevige aardbeving de oude Atalantis van Plato tot zinken werd gebracht ... De zee zou noodzakelijkerwijs van alle kanten binnenkomen en vormen wat nu de Atlantische Oceaan wordt genoemd.

De menselijke geest kan niets creëren. Het produceert niets totdat het bevrucht is door ervaring en meditatie; zijn verwervingen zijn de kiemen van zijn productie.

Het sublieme is alleen te vinden in de grote onderwerpen. Poëzie, Geschiedenis en filosofie hebben allemaal hetzelfde object, en een zeer groot object-mens en natuur. Filosofie beschrijft en beschrijft de natuur. Poëzie schildert en verfraait het. Het schildert ook mensen, het vergroot hen, het overdrijft hen, het creëert helden en goden. De geschiedenis beeldt alleen de mens af en schildert hem zoals hij is.

Het grootste wonder zit niet in het individu. Het is in de opeenvolging, in de vernieuwing en in de duur van de soort dat de natuur volkomen ondenkbaar lijkt. Deze kracht om zijn gelijkenis voort te brengen die in dieren en planten woont, deze vorm van eenheid, die altijd bestaat en eeuwig lijkt, deze voortplantingsdeugd die voortdurend wordt uitgedrukt zonder ooit te worden vernietigd, is voor ons een mysterie dat we blijkbaar nooit zullen kunnen doorgronden.