Antony Beevor beroemde citaten

Ongeduldig beginnen is de ergste fout die een schrijver kan maken

Toen mijn eerste roman werd gepubliceerd, ging ik in grote opwinding rond boekwinkels in het centrum van Londen om te zien of ze het hadden gevuld.

Toen ik jonger was, deed ik mijn beste schrijven ' s nachts, maar nu moet het overdag zijn. Ik werk meestal om half zeven, ga dan terug naar huis om een fles wijn te openen, te eten en dan te lezen of televisie te kijken.

Ik ging in 1965 het leger in en diende bij de 11e Hussars, waar ik van hield. Het regiment was zo ontspannen ... een groet was meer als een vriendelijke Golf.

De grote Europese droom was om het militante nationalisme te verminderen. We zouden allemaal gelukkige Europeanen zijn. Maar we zullen het oude monster van militant nationalisme zien ontwaken wanneer mensen beseffen hoe weinig controle hun politici hebben.

Ik kan me niet voorstellen te stoppen met schrijven.

Het belangrijkste voor mij is om de geschiedenis van boven te integreren met de geschiedenis van beneden, want alleen op die manier kun je de ware gevolgen van de beslissingen van Hitler of Stalin of wie dan ook laten zien voor de gewone burgers die in de strijd zijn verwikkeld.

Weinig dingen onthullen meer over politieke leiders en hun systemen dan de manier van hun ondergang,

Ik hou gewoon van de dagen dat je uit de archieven komt met een half dozijn uitstekende beschrijvingen of aangrijpende verslagen van persoonlijke ervaringen.

Het vervagen van feit en fictie heeft een groot commercieel potentieel, dat in historische termen zeker corrupt zal zijn.

De plicht van een historicus is eenvoudig om dat begrip te begrijpen en vervolgens over te brengen, niet meer dan dat.

Pas na vijf jaar in het leger, toen ik een heel saaie baan moest doen op een heel saaie plek, dacht ik: 'waarom niet proberen een roman te schrijven? deels uit jeugdige arrogantie en deels omdat er een lange rij schrijvers in de familie van mijn moeder was geweest.

Ik vind het schandalig als een historicus een 'leidende gedachte' heeft, omdat het betekent dat ze hun materiaal zullen selecteren op basis van hun stelling

Ik ben niet iemand die gelooft dat ik een historische scoop ga vinden.

Ik voel me een beetje ongemakkelijk bij de manier waarop historici worden geraadpleegd alsof de geschiedenis zich gaat herhalen. Dat doet het nooit.

Als je een stad verplettert terwijl je het probeert te veroveren, zorg je uiteindelijk voor het perfecte terrein voor de verdedigers terwijl je de toegang voor je eigen gepantserde voertuigen blokkeert.

Ik schrijf gewoon het soort boek dat ik zelf graag zou lezen, een boek dat zowel wetenschappelijk is als de ervaring van mensen in die tijd herhaalt.

Het kost me drie of vier jaar om elk boek te onderzoeken en te schrijven en de individuele verhalen blijven daarna nog lang bij je.

Vooral de Britse bombardementen op Caen die op D-Day begonnen, waren Dom, contraproductief en vooral zeer dicht bij een oorlogsmisdaad.

Ik denk dat een van de grote rampen (in de militaire geschiedenis) de manier is waarop de Tweede Wereldoorlog het bepalende referentiepunt is geworden voor elke crisis en elk conflict.

Toen ik een kind was, had ik iets genaamd de ziekte van Perthes, wat betekende dat ik op krukken zat, dus ik werd gepest op school en al dat soort dingen.

De grote hulp van het leger is om te begrijpen waarom de legers slim zijn in wat zij beschrijven als emotionele intelligentie, waardoor soldaten de dood van kameraden door bepaalde rituelen in het reine komen.