Cynthia Voigt beroemde citaten

Ze keek naar haar hand: gewoon een hand, met een goedkope pen in haar hand. De hand van een meisje. Ze had niets met die hand te maken. Laat die hand doen wat hij wil.

Rebellie is noodzakelijk voor de ontwikkeling van karakter.

Misschien was het leven als een zee en waren alle mensen als Boten ... Iedereen die geboren werd, werd in de zee geworpen. De wind zou ze in alle richtingen blazen. De getijden zouden stijgen en keren, in hun eigen ritme. En de boten-ze gingen gewoon zo goed als ze konden, op zoek naar een haven.

De ergste dingen waren niet buiten jou.

...een echt goede vriend, het soort vriend die-toen ze samen waren, waren ze allebei beter in staat om te zijn wie ze echt waren.

Ik wilde alleen maar lezen, verhalen horen. Verhalen waren vol opwinding en emoties en personages die vermaakten en vaak inspireerden.

Ik hou van lesgeven, ik hou van kleine kinderen.

Ik schreef helemaal niets behalve boekverslagen tot ik in de zevende klas zat, en toen schreef ik vooral gedichten voor mezelf.

Ik was geen student op de universiteit en was arrogant over wat ik dacht.

Kinderen zijn echt harder dan volwassenen, maar we hebben de neiging om dit te vergeten in een welvarende samenleving die kinderen zichzelf laat verwennen.

Je zou kunnen zeggen dat het hele leven een reeks laatste kansen is.

...Toen deze kaart werd gemaakt, was er alleen leeg bos in het zuiden," vertelde Gran Birle.'Niet leeg,' corrigeerde Granda haar. "Het bos is nooit leeg.

Maar Ik zal je ook iets anders vertellen. Iets wat ik geleerd heb, op de harde manier. Ik denk" - Gram lachte een beetje - " Ik ben het soort persoon die dingen op de harde manier moet leren. Je moet volhouden. Hou mensen vast. Ze kunnen van je wegkomen. Het zal niet altijd leuk zijn, maar als je het niet volhoudt, verlies je ze.

Je moet jezelf niet te respectabel laten worden. Hou jezelf een beetje wild. Waar is het leven voor, zo niet voor het leven ervan?

Ze kon niet verder weg van haar huid komen. Ze kon niet wegkomen.

Ik heb het gevoel dat ik weet wie ik ben, alleen ben ik dat niet meer.

Ik moest denken-toen het te laat was-je moet mensen bereiken. Ook aan je familie. Je kunt ze daar niet zomaar laten zitten, je moet je hand uitsteken. Als ze het terugslaan, nou je reikt weer als je zorg genoeg. Als je er niet genoeg om geeft, vergeet je ze, als je kunt.

Mensen kunnen onvoorstelbaar dwaas zijn...en ze kunnen onvoorstelbaar groot zijn, soms.

Verstoppen onder het bed zorgt er niet voor dat de zorgen ophouden.

Wanneer een gewaagd idee voor het eerst in je opkomt, is het vaak aantrekkelijk om het in de toekomst te realiseren. Dan, als de tijd voor de uitvoering ervan dichterbij komt, begint men te vrezen wat eens was voorzien.

Toen ik naar de middelbare school ging, wist ik dat ik schrijver wilde worden. Na mijn afstuderen aan Smith College in Massachusetts verhuisde ik naar New York City en werkte voor het reclamebureau J. Walter Thompson.