Paula Fox beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Paula Fox
  • Wanneer je een kind voorleest, wanneer je een boek in de handen van een kind legt, breng je dat kind nieuws over de oneindig gevarieerde aard van het leven. Je bent een awakener.

  • Het moment dat je je ervan bewust wordt dat je het goed doet, dat is het moment dat je moet stoppen omdat het vanaf dat moment verkeerd is.

  • Een goede roman begint met een kleine vraag en eindigt met een grotere.

  • Ik was de goudvis die uit de kom sprong.

  • Ik heb altijd veel slechte mensen gekend, destructieve, bruten van een bepaald soort. Dan heb ik deze lieflijke impulsen gezien en wat niet, en ze zijn bij me gebleven en hebben me getroost.

  • Ik heb een aantal jaren schrijflessen gegeven aan de Universiteit van Pennsylvania en ik besefte dat je alleen maar mensen kunt aanmoedigen en opdrachten kunt geven en hopen dat ze ze zullen schrijven.

  • Ik weet niet wat de stem van een schrijver maakt. Het zijn tientallen dingen. Er zijn mensen die schrijven die het niet hebben. Ze zijn doof, ook al spreken ze vloeiend. Het is een gave, zoals alles, dokter of dierenarts zijn, of muzikant.

  • Mijn vader bracht me ooit een doos boeken toen ik ongeveer drie en een half of vier was. Ik herinner me de doos waarin ze zaten en de covers met illustraties van Newell C. Wyeth.

  • Mijn eerste baan was in 1940 in een kledingwinkel in Los Angeles, voor $7 per week.

  • Toen ik begin twintig was, begon ik echt te schrijven. Daarvoor had ik het te druk met werken, mezelf draaiende houden.

  • Ik hou van koken; het is voor mij een gelukkige combinatie van hersenloosheid en doel.

  • Ik heb het geheugen van een schilder. Ik kan me dingen uit mijn jeugd herinneren die zo krachtig op me waren afgedrukt, dat de hele scène terugkomt.

  • Ik luister niet graag naar muziek terwijl ik werk.

  • Leraren inspireren de kleinste harten om groot genoeg te worden om de wereld te veranderen.

  • Er was geen manier om de realiteit van het heden te begrijpen die elke seconde wegglijdt, onzichtbaar als lucht; de realiteit bestond pas na het feit, in iemands visie op het verleden.

  • Een leugen verbergt de waarheid. Een verhaal probeert het te vinden.

  • Families houden elkaar vast in een ijzeren greep van definitie. Je moet de greep breken, op de een of andere manier.

  • De dichtheid van mensen in de samenleving is zo dik dat we vergeten dat het leven op een dag zal eindigen. En we weten niet wanneer die ene dag zal zijn. Vertel de mensen van wie je houdt en waar je om geeft dat ze speciaal en belangrijk zijn. Vertel het hen, voordat het te laat is.

  • Als er een vreselijke moord is, zeggen mensen die worden geïnterviewd: 'Dit is altijd een rustige buurt geweest.'Dat is zo dom en onwetend! De aarde is geen rustige buurt. Er is geen plek dat is een rustige buurt. Mensen vragen zich af hoe ze netjes kunnen blijven in de cycloon.

  • Het leven is wennen aan wat je niet gewend bent.

  • Mijn leven was onsamenhangend voor mij. Ik voelde het trillen, spuugde gebroken tanden uit.

  • Wat een Films hebben we gezien! Alle acteurs en actrices wiens foto ' s Ik verzamelde, met hun blik van eeuwigheid! Hun glans, hun ogen, hun gezichten, hun stemmen, de zachtheid van hun bewegingen! Hun kleren! Zelfs in gevangenisfilms schitterden de sterren in hun gevangeniskleding alsof kleermakers hen hadden vergezeld in hun ondergang.

  • Toen ik een paar francs had, bracht ik ze uit in een café op het Place de Longchamps, een blok of zo van mijn pensioen, waar ik een glas Beaujolais en een bord bonen in vinaigrette kon bestellen voor het equivalent van vijftien cent.

  • Anderhalf jaar na het einde van de oorlog en de Duitse bezetting was Parijs gedempt en zag er gekneusd en verlaten uit. Overal waar ik ging, voelde ik de sporen van de wolf die de stad had proberen te verslinden. Maar Parijs bleek oneetbaar, zoals het al was sinds het stammenbegin op een eiland in de Seine, het Ile de la Cité.

  • Mens zijn is in een verhaal zijn.

  • Woorden zijn netten waardoor alle waarheid ontsnapt.

  • De waarheid kwam langzaam als een verhaal verteld door mensen die elkaar onderbraken.

  • Het leven was een ondoordringbaar mysterie gehuld in gebabbel.

  • Vrijheid is een openbare bibliotheek.

  • Je zult slechte dingen zien, maar als je ze niet zag, zouden ze nog steeds gebeuren.

  • Literatuur is het domein van de verbeelding, en verhalen, in welke gedaante dan ook, zijn Meditaties over het leven.

  • Het was moeilijk om volwassenen gerust te stellen als je niet zeker wist wat je voelde en dacht-wanneer gedachten opgelost waren voordat je ze kon noemen.

  • Er is een zekere mate van tirannie in ons allemaal tot op zekere hoogte, en bij sommige mensen is het veel meer ontwikkeld dan bij anderen. Het is een andere balans die ons allemaal anders maakt.

  • Als ik een verhaal begin aan mijn bureau, het raam naar mijn rug, is het pad er niet. Als ik begin te lopen, maak ik het pad.

  • Als iemand hem van gemeenheid had beschuldigd, had hij zichzelf kunnen verdedigen. Maar met een hond-je deed er iets goedkoop aan toen je zeker wist dat niemand keek, en het was alsof je het voor een spiegel had gedaan.

  • we staan in dit land meer open voor nieuwe ideeën. Maar we zijn ook, zo lijkt het mij, meer geneigd om het nieuwe als absolute waarheid te begroeten - totdat het volgende nieuwe langskomt.

  • Verbeelding heeft te maken met het bewustzijn van de realiteit van andere mensen en van de eigen realiteit. Verbeelding is een brug tussen het provincialisme van het zelf en de grote wereld.

  • Labels bevrijden ons niet alleen van de verplichting om creatief te denken; ze verdoven onze gevoeligheden, ons vermogen om te voelen. Tijdens de Vietnam-Oorlog kwam de uitdrukking body count in ons vocabulaire. Het is een dubbelzinnige uitdrukking, anorganisch, zelfs licht sportief. Het distantieerde ons van de pijnlijke realiteit van lijken, van dode, verminkte mensen.

  • De taal van etiketten is als papiergeld, onverantwoordelijk uitgegeven, met niets van intrinsieke waarde erachter, dat wil zeggen, zonder inspanning van de intelligentie om te zien, om echt te begrijpen.