Robin McKinley beroemde citaten

Als je je eerste boek schrijft, Weet je eigenlijk niet wat je doet. Er zijn misschien schrijvers die briljant, scherpzinnig en in controle zijn vanaf hun eerste 'Once upon a time'. Ik ben niet een van hen. Every once upon a time is voor mij een andere ervaring van wildwaterraften in een lekkende binnenband. En ik heb deze theorie dat hoewel de Verhalenraad zijn fouten heeft, het wel een idee heeft dat als boeken geschreven worden, auteurs ze moeten kunnen schrijven.

Het verhaal is altijd beter dan je vermogen om het te schrijven. Mijn overtuiging hierover is dat als je ooit op het punt komt dat je denkt dat je een verhaal recht hebt gedaan, je in de verkeerde business zit.

Toen ze klaar waren met lachen, waren ze op weg om niet alleen vrienden te zijn, maar de dierbaarste vrienden, het soort vrienden wiens leven wordt gevormd door de vriendschap.

Voor iedereen die dat doet: blijf schrijven. Blijf lezen. Als je bedoeld bent om een schrijver te zijn, een verhalenverteller, zal het vanzelf werken. Je blijft het gewoon je energie geven, en het die cruciale kans geven om zichzelf uit te werken. Door te lezen en te schrijven.

Het verhaal is altijd beter dan je vermogen om het te schrijven.

Er zijn dingen die je niet wilt weten die je kunt doen

Ik word een beetje chagrijnig met de hele zaak over kinderen die geen aandachtsspanne hebben. Dit doet me denken aan het gebruikelijke denken dat de volgende generatie hopeloos is. Elke generatie zegt dat over elke jongere generatie.

[Harry] had altijd geleden aan een vage rusteloosheid, een verlangen naar avontuur dat ze zichzelf ernstig vertelde was het resultaat van het lezen van te veel romans toen ze een klein kind was.

Kun je me vertrouwen, zei hij. Jij niet. Kun je dat. Kan ik hem vertrouwen? Wat heb ik te verliezen?

Wat nieuw was, was het feit dat, ondanks dat mijn hart zijn vecht-of-vlucht, help-we-prooi-en-hey-dom-dat-een-vampier-nummer deed, ik blij was hem te zien. Belachelijk maar waar. Eng maar waar.

Ik zei: "hij kan niet zo slecht zijn als hij zoveel van rozen houdt."Maar hij is een beest," zei Vader hulpeloos. Ik zag dat hij zwakker werd en ik wilde hem alleen maar troosten en zei: "kan een beest niet getemd worden?

...als een zandkorrel die in de schelp van een oester terechtkomt. Wat als het graan geen parel wil worden? Is het ooit gevraagd om rustig naar buiten te klimmen en zijn oude positie als een beetje oceaanbodem in te nemen?

Wat ik schrijf, als je het moet labelen, is crossover, en ik denk dat veel van de dingen die children ' s of YA worden genoemd in feite crossover zijn en even geldig zijn voor iedereen die graag Fantasie leest.

Mathin zei: "Het is het beste om de gordel van je tegenstander te nemen. De kysin markeer elke slag, maar om de gordel van de andere ruiter af te snijden is het beste. Dit zul je doen."Oh," zei Harry. "Je kunt, als je wilt, hem eerst loskoppelen", voegde Mathin eraan toe als een achteraf gedachte. 'Bedankt,' zei Harry.

Mijn lakens waren nog nooit zo schoon geweest als in de afgelopen maanden. Ik kreeg ze nauwelijks weer aan voordat er iets anders gebeurde en ik scheurde ze koortsachtig af en stopte ze in de was met dubbele hoeveelheden zeep en alle "extra" knoppen ingedrukt: extra wassen, extra spoelen, extra water, extra draaien, extra bescherming tegen dingen die ' s nachts botsen.

Blijf een tijdje langer en laat iedereen je feliciteren-inclusief degenen die het duidelijk niet willen: in feite, vooral degenen die het duidelijk niet willen. Je hoeft niets anders te zeggen dan 'dank je wel'

Omdat ze een prinses was, had ze een pegasus.

U probeert logisch te zijn, vermoed ik, en logica heeft weinig te maken met Regering, en helemaal niets te maken met militair bestuur.

Ik was tenminste waar. Mijn intellectuele vermogens gaven me een bevrijding en een excuus. Ik ontweek gezelschap omdat ik de voorkeur gaf aan boeken; en de dromen die ik mijn vader toevertrouwde waren om serieus een geleerde te worden en naar de universiteit te gaan. Het was ongehoord-van een aantal geschokte gouvernantes waren maar te snel om me te vertellen, toen ik sprak een beetje te stoutmoedig - maar mijn vader knikte en glimlachte en zei: 'We zullen zien. Omdat ik geloofde dat mijn vader alles kon doen-behalve me natuurlijk mooi maken-werkte en studeerde ik met gepassioneerde toewijding, leefde in hoop en vermijdde de maatschappij en spiegels.

Het lijkt me verder dat het heel vreemd is dat het lot zo voorzichtig een spoor achterlaat en zo weinig tijd besteedt aan het voorbereiden van degene die het moet volgen.

Mijn boeken gebeuren. Ze hebben de neiging om vanuit het niets binnen te schieten, me bij de keel te grijpen en te huilen 'schrijf me! Schrijf me nu! Maar ze staan zelden lang genoeg stil om te zien wat en wie ze zijn, voordat ze weer wegrennen. En dus spendeer ik veel tijd aan het achter hen aan rennen, als een gegooide ruiter achter een ontsnapt paard aan, zeggende: 'wacht op mij! Wacht op mij! en mijn notitieboek in de lucht zwaaien.

Soms is het beter om het niet te weten. Soms als je weet dat je gewoon vouwt.

Het was niet zo lang geleden dat alle zogenaamde wetenschappers zeiden dat mensen intelligent waren en dat dieren dat niet waren, mensen waren de eenzame onbetwiste meesters van de wereld en waarschijnlijk het universum en de enige vraag was of we ons meesterschap goed hanteerden. (Geen. Volgende vraag.)

Kunnen niet alle beesten getemd worden?

Ja, Ik laat mijn eigen ervaring mijn antwoord kleuren, en dat is waar ervaring voor is....

Beauty: "je noemde me gisteravond mooi. Beast: "geloof je me dan niet? Schoonheid: nou Nee. Een aantal spiegels hebben me anders verteld."Beest:" je zult hier geen spiegels vinden, want ik kan ze niet verdragen, noch enig stil water in vijvers. En aangezien ik de enige ben die je ziet, waarom ben je dan niet mooi?

Schrijf wat je wilt lezen. De persoon die je het beste kent in deze wereld ben jij. Luister naar jezelf. Als je enthousiast bent over wat je schrijft, heb je een veel betere kans om die opwinding over te brengen aan een lezer.

Het gevoel van vrede, hoe fragiel ook, maakte het gemakkelijk om in het visionaire einde van het donkere zicht te glippen. De rozenschaduwen zeiden dat ze van de zon hielden, maar dat ze ook van het donker hielden, waar hun wortels groeiden door het lichtloze mysterie van de aarde. De rozen zeiden: Je hoeft niet te kiezen.

Een van de grootste, en misschien wel de grootste, obstakels om schrijver te worden... is leren leven met het feit dat het prachtige verhaal in je hoofd oneindig beter, waarachtiger, ontroerender, fascinerender, opmerkzamer is dan alles wat je op papier kunt zetten.

Maar de opschudding die dit veroorzaakte was niets vergeleken met de opschudding toen Katronia opmerkte dat [Rosie] ook haar wimpers had geknipt. Verschillende onderhandelingen (waaronder ten slotte wanhopige maatregelen als "stel dat je ooit weer wilt eten") leverden uiteindelijk de onwrikbare belofte op dat Katronia, in ruil voor het kort knippen van haar haar, haar wimpers met rust zou laten.

Ik verlang naar een ander menselijk gezicht, net zoals ik het vrees.

Ik ben altijd gefascineerd geweest door het volksverhaalniveau van een cultuur, en als verhalenverteller moet ik volgen wat me lijkt te leiden.

Waarom vertel je het me?.. zoveel? Luthe overwoog haar. "Ik zeg het je... sommige moet je weten, en sommige heb je het recht verdiend om te weten, en sommige zal het je geen kwaad doen om te weten - " hij stopte.... "Sommige dingen vertel ik je alleen omdat ik ze je wil vertellen.

Je houding is misschien een beetje onnodig rigoureus, " stelde Jack voor.

Ik lachte. "Ik begrijp het nu. Maar het maakt niet uit en je hoeft je niet te verontschuldigen. Ze zijn ook erg aardig voor mij geweest. Zelfs als we een beetje verschillen over geschikte jurken. Hij keek me even aan, een ondeugend licht dat in zijn ogen kruipte, en zei: "Was dat de jurk die avond dat je niet uit je kamer wilde komen?"Ik lachte en knikte, en we lachten allebei;

de busroosterplaatsen worden allemaal gerund door een inbred cabal van kwaadaardige kabouters. Die geen Engels spreken. En die ook niet goed tellen. Of vertel de tijd. En ze kunnen zeker geen kaarten lezen.

Misschien is het een menselijke zaak om naar zo ' n schoonheid te kijken en het niet te omvatten.

Met de kennis van haar eenzaamheid kwam een stormloop van zelfverklaring: Ik zal niet niets zijn.

Het was te belangrijk om met mensen te praten en naar hen te luisteren om het licht of vaak te doen.

Ik ontdekte dat de enige manier waarop ik dit verdriet kon beheersen, was om er helemaal niet aan te denken, wat bijna net zo pijnlijk was als het verlies zelf.

Hij zag er niet krankzinnig of onmenselijk uit. Hij zag er niet meewerkend uit.

Hij keek haar eerder aan als een man die naar een probleem kijkt dat hij liever zonder zou doen. Ze dacht dat het een soort onderscheid was om een koning te lastigvallen.

Ik maak geen onderscheid in de manier waarop de genremakers onderscheid willen maken. Ik heb nog nooit kinder-of jeugdverhalen geschreven.

Hij gromde; ze herkende het als een opluchting dat ze hem niet verder ging zeuren over Tor de rechtvaardige, die waarschijnlijk niet zo saai was als hij de noorderlingen negen dagen kon tegenhouden en een gat in de heuvels kon smelten.

En als mijn keuze is om genadig in mijn beste gewaden te zitten en het onvermijdelijke te accepteren of om een zee te redden met een emmer, geef me de emmer.

Het is veel eenvoudiger om een hond te zijn, en de liefde van een hond, eenmaal gegeven, wordt niet heroverwogen.

Waarom verzwakt mededogen ons? Dat doet het niet, echt...Ergens waar alles in evenwicht is-hebben de filosofen er geen naam voor, de perfecte plek, de plek waar de antwoorden leven?- als we daarheen konden gaan, zou je kunnen zien dat het niet zo is.t.It het ziet er alleen een beetje uit, zoals het doet, vanaf hier, als een mier aan de voet van een eik. Hij heeft geen idee dat het een boom is; het is het begin van de muur rond de wereld, voor hem.

Maar ik ga proberen de waarheid te vertellen. Behalve de delen die ik ga verlaten, want er zijn nog dingen die ik je gewoon niet ga vertellen. Wen er maar aan.

Hij zal zich verontschuldigen, of Ik zal hem een les geven in zwaardvechten die hij helemaal niet leuk zal vinden.

En niemand heeft aan de zijde van de koning gereden sinds Aerinha, godin van eer en vlam, de mensen voor het eerst leerde hun messen te smeden. Je zou denken dat Aerinha beter verstand had.