Lynda Barry beroemde citaten

Wanneer een aantrekkelijke maar afstandelijke ("cool") man langs komt, zijn er sommigen van ons die aanbieden om zijn schoenen te poetsen met onze onderbroek. Er zijn duizenden wetenschappelijke concepten over waarom dit zo is, en ja, ja, het is erg ziek, maar niets van dit helpt.

Je blijft je foto zien op posters die je mist, maar dat ben je niet. Dat zou raar zijn, toch? Of zeg dat je naar beneden kijkt op de stoep en regenwormen je naam spellen. Of je opent een pindazakje en het 'hallo' staat in je schrift op de binnenkant van de schelp. Zou dat raar zijn?

In het leven gebeuren er altijd dingen als je de grap maar begrijpt.

Als we een boek afmaken, waarom houden we het dan in beide handen en kijken ernaar alsof het op de een of andere manier leeft?

Als het jouw tijd is, zal liefde je opsporen als een kruisraket.

We creëren geen fantasiewereld om aan de realiteit te ontsnappen. We creëren het om te kunnen blijven.

Wat er ook gebeurt, verwacht het onverwachte. En waar mogelijk het onverwachte zijn.

Humor is zo ' n prachtig iets, dat je helpt te beseffen wat een dwaas je bent, maar hoe mooi dat tegelijkertijd is.

De groove is zo mysterieus. We worden ermee geboren en we verliezen het en de wereld lijkt voor onze ogen uiteen te vallen in Dom en cool. Als we het terugkrijgen, verenigt de wereld zich om ons heen, en zowel dom als cool vallen weg. Ik ben dankbaar voor degenen die de groove bewaren. De baby 's en de oma' s die het vasthouden en ons helpen herinneren wanneer we vergeten dat elke vorm van dansen beter is dan helemaal niet dansen.

Je moet bereid zijn om tijd te besteden aan het maken van dingen zonder bekende reden.

Soms denk ik dat de enige kunst die we nog hebben, is het etiket van een bierfles afpellen terwijl iemand je vertelt over een droom die ze hadden.

iets kan pas een illusie worden na ontgoocheling. daarvoor is het iets echts. wat veroorzaakte de desillusie? niemand vertelde me dat de afdruk op de muur alleen inkt en papier was en geen eigen leven had. op een gegeven moment stopte de kat met knipperen en ik dacht niet meer dat het kon.

Liefde is een exploderende sigaar die we graag roken.

Wanneer je begint te denken van de kunsten als niet dit ding dat gaat om je ergens in termen van steeds een kunstenaar of steeds beroemd of wat het ook is dat mensen doen, maar eerder een manier om het zijn in de wereld niet alleen draaglijk, maar fascinerend, dan begint het weer interessant te worden.

Ik ga werken zodra ik mijn ogen open.

Ik luister als een gek naar elk gesprek dat naast me plaatsvindt en probeer gewoon te horen waarom dit grappig is. Vooral de damestoiletten zijn geweldig. Ik was mijn handen twee keer in afwachting van mensen die binnenkwamen en begonnen te praten.

Ik doe domme dingen, zoals mijn favoriete domme Barry White liedje spelen en lip-synchronisatie in de spiegel zodat het lijkt alsof zijn stem uit mijn mond komt.

Je zult hem nooit meer Fifi noemen.

In gezondheid doen we het spijsverteringsstelsel. We kregen elk een onderwerp toegewezen voor een mondeling verslag. Ik heb de dunne darm. Ik zweer bij god dat ik mijn leven haat.

Wat is een imaginaire vriend? zijn er ook imaginaire vijanden?

In het centrum van alles wat we 'de kunsten' noemen, en kinderen 'spel' noemen, is iets dat op de een of andere manier levend lijkt.

Welk jaar is het in je verbeelding?

Als het jouw tijd is, zal liefde je opsporen als een kruisraket.Als je zegt " Nee! Ik wil het nu niet, " dat is wanneer je het zeker zult krijgen. Liefde maakt een uitweg uit het niets. Liefde is een exploderende sigaar die we graag roken.

Love will make a way out of no way

Ras en klasse zijn de makkelijkste scheidslijnen. Het is erg stom.

Ik heb veel brieven gekregen over de afschuwelijkheid van mijn werk. Ik heb nooit geweten wat ik ervan moest maken. Waarom doen mensen de moeite om te schrijven als ze een hekel hebben aan wat ik doe?

De geschiedenis van vampiers en mensen is niet zo verschillend, echt. Hoeveel van ons kunnen eerlijk onze eigen reflectie zien?

Dit zijn zeer verwarrende tijden. Voor het eerst in de geschiedenis wordt van een vrouw verwacht dat ze intelligentie combineert met een scherp kapsel, een verhoogd bewustzijn met hoge hakken en een open, niet-seksuele relatie met een bruine man met een geweldig lichaam.

Hoe kun je dan ooit weten over de mooie goedheid van modder? Hoe graag het dingen wil zijn. Hoe graag wil het op je benen en armen komen en je voetafdrukken en handafdrukken nemen en hoe graag wil het dat je het levend maakt! Mud staat altijd klaar om met je te spelen. Serieus, je moet het proberen!

gospel zingen ... is de rauwste, zoetste, ongeremde en voortreffelijke geluiden die een persoon kan maken of horen. Het is geen muziek, het is een hele ervaring die je voelt en leeft. Een geluid om je weer op te wekken.

Op het moment dat je racisme begrijpt, ben je verantwoordelijk voor het racistisch zijn. Het is als eten van de boom der kennis.

In de zesde klas stopte ik met gewone dingen doen waar mensen bij waren. Het was gewoon om te zingen, kinderen zingen de hele tijd als ze klein zijn, maar dan gebeurt er iets. Het is niet dat we stoppen met zingen. Ik zong nog steeds. Ik zorgde ervoor dat ik alleen was als ik het deed. En ik zorgde ervoor dat ik het nooit per ongeluk deed. Dat ding dat we 'barsten in een lied' noemen."Ik geloof dat dit de meesten van ons overkomt. We zingen nog steeds, maar in het geheim en helemaal alleen.

Het doel van de dagelijkse dagboekoefening is niet om vast te leggen wat je al weet over wat er de afgelopen 24 uur met je is gebeurd. In plaats daarvan is het een uitnodiging aan de achterkant van je geest om naar voren te komen en je de vergankelijke beelden te onthullen over de dag dat je het helemaal niet opmerkte.

We creëren geen fantasiewereld om aan de realiteit te ontsnappen, we creëren het om te kunnen blijven. Ik geloof dat we dit altijd hebben gedaan, beelden hebben gebruikt om te staan en te begrijpen wat anders ondraaglijk zou zijn.

Waar is een idee van gemaakt? Van de toekomst, het verleden en ook ondertussen.

Je weet niet waar een boek over gaat tot het einde. Dit geldt voor een boek dat we lezen of schrijven.

Als je 24 uur kunt wachten voordat je beslist over het lot van wat je hebt geschreven - goed of slecht - heb je meer kans om dat onzichtbare ding te zien dat de eerste paar dagen onzichtbaar is in een nieuw schrijven. We kunnen alleen niet weten wat er allemaal in een zin zit totdat er meerdere zinnen volgen. Pagina 's van schrijven hebben meer pagina' s nodig om bekend te zijn, hoofdstukken hebben meer hoofdstukken nodig.

Ken je dat geweldige auto-maaggevoel als je over een bult vliegt? Dat was mijn hele lichaam.

Mensen denken dat alles wat ik in strips stop, me in mijn leven is overkomen.

Vliegen sterven op zoveel eenzame plaatsen. - Roberta Rohbeson .

Als ik niet elke busrit zou afluisteren of op zoek zou gaan naar de humor als ik ga wandelen, zou ik gewoon de hele tijd depressief zijn.

Ik weet niet hoe graag ik getrouwd zou zijn als ik niet met hem getrouwd was. Een man die van rommelmarkten houdt en geen homo is? Ik wist dat ik geluk had.

Ik voelde me gedwongen - zoals deze rare, beschamende dwang-om schattige dieren te tekenen.

Ik groeide op in een huis dat veel problemen had. Zoveel problemen als je je kunt voorstellen.

Ik leef in constante angst om ontslagen of gedropt te worden voor dat donkere deel van mijn werk dat ik niet kan controleren.

Ik zie er gek uit. Ik weet dat ik dat doe. Het is waar sinds ik een kind was!

Ik herinner me dat mijn strips 'new wave' werden genoemd. Het stoorde me.

Ik heb een strak schip, maar ik probeer het te laten lijken alsof ik dat helemaal niet doe.

Ik zie beelden als een immuunsysteem en een transit systeem.

Ik ben zo gedetailleerd als een schaduw.