Joaquin Miller beroemde citaten

Zeil verder! zeil verder! zeil verder! en verder!

De ziel die zich alleen voedt met boeken-Ik reken die zeer kleine ziel die alleen leeft door Boek en geloofsbelijdenis, - een ziel die niet heeft geleerd te lezen.

ONDER DE STORM EN DE WOLK VANDAAG, EN VANDAAG HET HARDE GEVAAR EN DE PIJN-MORGEN ZAL DE STEEN WORDEN WEGGEROLD, WANT DE ZONNESCHIJN ZAL DE REGEN VOLGEN

Hij kreeg een wereld; Hij gaf die wereld haar grootste les: "op! zeil verder!"

Alles wat je in je koude dode hand kunt houden is wat je hebt weggegeven.

Die mens die alleen voor zichzelf leeft, leeft voor de gemeenste sterveling die we kennen.

Gods dichter is stilte! Zijn lied is onuitgesproken, en toch zo diep, zo luid, en zo ver, het vult je, het prikkelt je met maten ononderbroken, en zo zacht, en zo mooi, en zo ver als een ster.

Het is nu middernacht. De bocht en gebroken maan, geslagen en zwart, als uit Duizend veldslagen, hangt stil op de paarse muren van de hemel.

De boeken van de mens zijn slechts een klimtrap, stap voor stap gelegen, Als stenen trappen; de trap hier, de tempel daar de lampad-eer van de mens en zijn vertrouwen, de God die hem uit het stof riep.

De boeken van de mens zijn slechts het alfabet van de mens, achter en op zijn lessen liggen de lessen van het violette, de grote gouden letters van de hemel; de liefde voor schoonheid, bloeiende grond, de grote inhoud, het rustige zwoegen: het zwoegen dat de natuur ooit heeft geleerd, het geduldige zwoegen, het voortdurende zwoegen, het zwoegen van zeeën waar kusten worden bewerkt, het zwoegen van Christus, de timmerman; het zwoegen van God onophoudelijk door palmbomen of bevroren zee.

Barmhartige Vader, Ik zal niet klagen. Ik weet dat de zon de regen zal volgen.

Mannen liegen, die de moed missen om de waarheid te vertellen-de lafaards!

Fysiognomie is vaak een grote vervalser, hoewel het in de regel eerlijk genoeg is.

De mensen zeggen: "door hoogmoed vielen de engelen uit de hemel."Door trots bereikten ze een plaats waar ze vielen!

Het levende graf van de misdaad.

Kennis wordt alleen gekocht met een vermoeide zorg, en wijsheid betekent een wereld van pijn.

Oerbossen! virgin sod! Die Saks heeft het nog niet verknald. piek op piek in trappen set-in trappen die reiken naar God! Hier zijn we vrij als zee of wind, want hier zijn de besneeuwde tenten van de tijd in eeuwige vestingwerken tegen de mars van de Saksische geest.

Roem kalmeert de koorts van de ziel, en geeft ons het gevoel dat we een onsterfelijkheid hebben gegrepen.

Ik gooi een kus over de zee, Ik drink de winden als het drinken van wijn, en droom dat ze allemaal van u worden geblazen, ik vang de fluisterende kus van uw.

Is het de moeite waard dat we een broeder duwen, die zijn last draagt op de ruwe weg van het leven? Is het de moeite waard dat we elkaar bespotten, in zwartheid van hart - dat we oorlog voeren tot het mes? God heeft medelijden met ons allemaal in onze zielige strijd

Er zijn vele morgen, mijn liefde, mijn liefde, er is er maar één vandaag.

Eenzaam als God, en wit als een wintermaan, begint Mount Shasta plotseling en eenzaam vanuit het hart van de grote zwarte bossen van Noord-Californië.

De dapperste strijd die ooit is uitgevochten; zal ik u vertellen waar en wanneer? Op de kaarten van de wereld zul je het niet vinden; het werd bestreden door de moeders van mannen.

Ik zag de bliksems glinsterend staafje. Strek je uit en schrijf op de hemel de afschuwelijke handtekening van God.

In de mensen die door de mensen als ziek worden veroordeeld, vind ik nog zoveel goedheid, in de mensen die door de mensen goddelijk worden verklaard, vind ik zoveel zonde en smet, ik durf geen grens te trekken tussen die twee, waar God dat niet heeft gedaan.

De grootste hond is een pup.

O vrouw, eerst geboren om ons te geloven; ja, ook eerst geboren om te vergeten; eerst geboren om ons te verraden en te misleiden, maar eerst om berouw te tonen en spijt te hebben.

Alle eer aan hem die de prijs zal winnen. De wereld huilt al duizend jaar. Maar aan hem die probeert en faalt en sterft, geef ik grote eer en glorie en tranen.

Hij geeft twee keer die snel geeft. toegeschreven aan Publius Syrus Mimus.

De goudkleurige vlinders van en naar en over het water dwaalden en weefden zo achteloos en ijdel als wolken die ronddwalen en drijven langs de toppen van eeuwige sneeuw.