Anton Yelchin beroemde citaten

De muziek die me echt beweegt is muziek die geschreven is door mensen waar niet veel geld is en ze zingen echt met alleen hun stem en een gitaar over hun gevoelens en over hun leven. Hun poëzie is relatief eenvoudig, in de zin dat het gaat over hun ziel in gevaar.

Ik kijk niet graag naar mijn werk. Ik vind het niet erg om ernaar te kijken toen ik een klein kind was, omdat ik mezelf veel vergeef, sinds ik een klein kind was.

Ik denk dat het belangrijk is voor films om te erkennen dat ze deel uitmaken van een geschiedenis van films. Ik denk ook dat de meeste films over films gaan, zelfs als ze over iets anders gaan.

De manier waarop ik de taak zie, mijn definitie ervan, is om personages te creëren naar je beste vermogen en dan te passen in wat probeert te worden bereikt in het algemene kader van de film. Ik denk dat dat is of je dit doet, zelfs als je muziektheater doet. Dat is wat ik denk dat een acteursbaan is. Geen idee. Ik vind het leuk om te denken wat een acteurs taak is om personages te creëren.

Tieners zijn als atomen wanneer ze met honderden kilometers per uur bewegen en op elkaar stuiteren. Iedereen heeft zo ' n gekke hormonale drive en reageert anders op elkaar en wordt boos over kleine dingen. De middelbare school zet al deze potentiële explosies op één plek.

Ik heb het geluk gehad om met geweldige mensen te kunnen werken en aan interessant materiaal.

Ik heb het geluk gehad om personages te spelen die echt breed zijn.

Als je films wilt maken, moet je op micro-micro-niveau denken en uitzoeken hoe je ze voor niets kunt maken met mensen die echt om je film geven en het echt willen maken.

Het zou leuk zijn om van het land te leven en auto ' s te repareren.

Misschien is stilte iets waar we ons als cultuur ongemakkelijk bij voelen, Weet ik niet.

Mijn ouders waren van mening, omdat ze heel jong begonnen waren met schaatsen, dat je iets moest hebben dat je doet waar je om geeft, omdat het je leven structureert terwijl je opgroeit.

Rusland zelf is een extreem complex land, en soms heb ik het gevoel dat dat allemaal terugkomt om me te achtervolgen. Ik begrijp waarom zoveel Russische schrijvers zo gemarteld werden.

Mijn muziek is puur voor de lol. Toen ik in een band zat, was ik erg enthousiast om erover te praten, omdat ik nog nooit echt muziek had gespeeld in die mate. Het was nooit bedoeld als iets wat ik zou beschouwen als iets meer dan plezier maken met mijn vrienden. Maar ik denk dat ik het leuk zou vinden om muziek te schrijven voor de films waar ik aan werk.

Een van mijn favoriete vampierfilms is 'Nosferatu', die een tastbaar gevoel van angst heeft dat een vooroorlogse angst is.

De mogelijkheid om een keuze te hebben in wat je doet is een voorrecht.

Er zijn maar een handvol mensen die ik volledig vertrouw, en ik weet wie ze zijn. Anders dan dat, vertrouw ik mensen vrijwel niet.

Ik ben niet passief agressief. Als iets me stoort, denk ik erover na, dan handel ik ernaar. Ik spreek het uit.

Ik geef de voorkeur aan films die gericht zijn op mijn hart in plaats van op mijn geest.

Als je de modewereld niet begrijpt, ben je gewoon dankbaar dat je goede kleren kunt dragen.

Elke relatie die ik heb gehad, wordt een lange afstand door werk. Het is nooit gelukt. Het legt een intense druk op de relatie en op een bepaald moment wordt het te moeilijk.

Ik voel geen band met Rusland.

Ik hang niet rond in trendy Hollywood bars.

Ik voel me gelukkig in wat ik ook ben. Ik heb geluk dat ik werk.

Ik hou van theorie, theorie en zo. Ik hou ervan en bewonder dat en probeer zoveel mogelijk te lezen als ik kan.

Ik probeerde schaatsen en was er niet zo goed in.

Ik ben gefascineerd door hoe etnische gemeenschappen zich hebben geassimileerd in massale kapitalistische omgevingen.

Ik denk dat je altijd interessante, complexe en fascinerende personages kunt vinden om in verschillende soorten films te spelen. Het ligt in jouw handen.

Ik wil dat dingen personages zijn en niet ik. Waarom zou ik mezelf willen spelen?

Ik schaam me eigenlijk om mensen te vertellen dat ik Russisch ben, omdat het zo ' n vreselijke plek is geworden.

In een relatie waarin dingen echt geweldig zijn, hoef je niets te zeggen en gewoon van de andere persoon te genieten. Soms wordt het met een stel donker en weet je niet wat je moet zeggen en kan die stilte de hele dag duren. Soms wil je niet stoppen met praten omdat je elkaar niet wilt verliezen.