Laurie Colwin beroemde citaten

Het is vaak voor de voorzichtigen dat de gebeurtenissen in het leven onverwacht zijn. Lossere types-mensen die niet bezig zijn met het wegen en meten van elk klein ding-zijn gewend aan ongelukken, toevalligheden, toeval, dingen die uit de hand lopen, dingen die hen besluipen. Zij zijn de gelukkige kinderen van het leven, voor wie het leven ten goede of ten kwade gebeurt.

Niemand die kookt, kookt alleen. Zelfs op haar meest eenzame is een kok in de keuken omringd door generaties koks uit het verleden, Het advies en de menu ' s van de huidige koks, de wijsheid van kookboekschrijvers.

Een wereld zonder tomaten is als een strijkkwartet zonder violen.

Mensen die graag koken praten graag over eten....zonder een kok die een andere kok een fooi of twee geeft, is het menselijk leven misschien al lang geleden uitgestorven.

En, voor een onovertroffen dubbele whammy, is er praten over eten terwijl je met vrienden eet.

Er gaat niets boven soep. Het is van nature excentriek: geen twee zijn ooit hetzelfde, tenzij je natuurlijk je soep in een blikje krijgt.

De tafel is een ontmoetingsplaats, een verzamelplaats, de bron van voedsel en voeding, feest, veiligheid en tevredenheid. Een persoon die kookt is een persoon die geeft: zelfs het eenvoudigste voedsel is een geschenk.

Kookboeken raken je waar je woont. Je wilt comfort; je wilt zekerheid; je wilt eten; je wilt geen honger hebben en niet alleen wil je die basis dingen vast, je wilt dat het op een heel mooie, zachte manier wordt gedaan waardoor je je geliefd voelt. Dat is een grote wens, en kookboeken zeggen tegen de persoon die ze leest: 'als je mij leest, kun je dit voor jezelf en voor anderen doen. Je zorgt ervoor dat iedereen zich beter voelt.'

Een persoon die kookt is een persoon die geeft. Zelfs het eenvoudigste voedsel is een geschenk.

Toen mijn potten eenmaal waren gelabeld, voelde ik me tevreden over mezelf, alsof ik een prachtige Truc had uitgevoerd. Mensen voelen zich zo wanneer ze brood bakken of baby ' s krijgen, en hoewel ze het volkomen recht hebben om zich zo te voelen, doet de natuur in feite het meeste werk.

Om je veilig en warm te voelen op een koude natte nacht, heb je alleen soep nodig.

De oude tijd was langzamer. Mensen beboterden hun brood zonder schuldgevoel en gingen aan tafel en famille.

Toen ik alleen was, leefde ik op aubergine, de sterkste bondgenoot van de kok....

Ik geloof niet dat je veel geld moet uitgeven om goed te eten: het is moeilijk om een gewone oude gebakken aardappel te verslaan.

Voor de sociaal timide, de keuken is de place to be. Het is tenminste een plek om te beginnen.

We weten dat we zonder voedsel zouden sterven. Zonder gemeenschap is het leven niet de moeite waard.

[Op televisie:] het heeft mensen dom gemaakt, het heeft mensen beroofd van hun vermogen om te denken. Het heeft enorme schade aangericht, en elk huishouden dat een klein kind heeft, zou het moeten nemen en het uit het raam moeten gooien.

We hebben tijd nodig om te bezinnen. Net zoals in de slaap onze hersenen ontspannen en ons dromen geven, zo moeten we op een bepaald moment van de dag de verbinding verbreken, opnieuw verbinden en om ons heen kijken.

Op zaterdagochtend liep ik naar de Flavor Cup of Puerto Rico Importing coffee store om mijn koffie te halen. Vaak was het vers geroosterd en waren de bonen nog warm. Koffie was mijn nectar en mijn ambrosia: ik was er heel voorzichtig mee. Ik decanteerde mijn bonen in glas...en ik vermaalde ze in kleine batches in mijn grinder.

Zowel gelukkige als droevige mensen kunnen worden opgevrolijkt door een lekkere maaltijd,

Vriendschap is niet mogelijk tussen twee vrouwen, waarvan één goed gekleed is.

Wanneer het leven moeilijk is en de dag lang is geweest, is het ideale diner niet Vier perfecte gangen, elk in een mooie poel saus waarvan de ambrosiale smaken zijn als niets ooit tevoren geproefd, maar eerder iets troostends en hartig, gemakkelijk op de spijsvertering - iets dat iemand het gevoel geeft, al is het maar voor slechts een minuut, dat men veilig is.

Veel mensen eten plichtsgetrouw salade omdat ze vinden dat het goed voor hen is, maar meer verlichte types eten het gelukkig omdat het goed is.

Het delen van voedsel is de basis van het sociale leven.

Alleen eten is een van de geneugten van het leven. Koken voor jezelf onthult de mens op zijn vreemdste. Mensen liegen als je hen vraagt wat ze eten als ze alleen zijn. Een salade, zeggen ze. Maar als je volhoudt, bekennen ze boterhammen met pindakaas en spek, gefrituurd en gegeten met hete saus, of spaghetti met boter en druivenjam.

Vervulling laat een lege ruimte achter waar verlangen vroeger was.

Wee degenen die krijgen wat zij willen. Vervulling laat een lege ruimte achter waar je oude zelf vroeger was, het zelf dat pijn doet en broedt en reflecteert. Je levert een droomhuis in je verbeelding, maar hoe verrassend en definitief als dat droomhuis je eigen adres is. Wat blijft er over? Omringd door wat je wilde, voel je een gevoel van amputatie. De gevoelens waarmee je gewend was te blijven, zijn nutteloos. Aan de voorwaarden die je hebt gesteld voor je geluk is voldaan. Dat jeugdige lichthoofdige gevoel waarvan de scherpe kant veel lijkt op honger is van geen nut meer voor u.

Het is een feit van het leven dat mensen etentjes geven, en als ze je uitnodigen, moet je je omdraaien en ze terug uitnodigen. Vaak nemen ze wraak door je opnieuw uit te nodigen, en dan moet je nog een uitnodiging doen. Heen en weer ga je, als Pingpongballen, en wat je uiteindelijk krijgt heet sociaal leven.

Het is altijd verstandig om te veel aardappelsalade te maken. Zelfs als je voor twee kookt, maak dan genoeg voor vijf. Aardappelsalade verbetert met de leeftijd-dat wil zeggen, als je het geluk hebt om nog wat over te hebben.

De beste manier om krabben te eten, zoals iedereen weet, is uit de krant aan een grote tafel met een groot aantal mensen.

Het delen van voedsel is de basis van het sociale leven, en voor veel mensen is het de enige vorm van sociaal leven die het waard is om aan deel te nemen.

Ik zal nooit visoogballen eten en Ik wil niets proeven dat gewoonlijk als huisdier wordt gehouden, maar anders ben ik een makkie om te voeden.

Alleen eten is een van de geneugten van het leven.

Linzen zijn vriendelijk - de Miss Congeniality van de bonenwereld.

Toen ik alleen was, leefde ik op aubergine, de sterkste bondgenoot van de kok. Ik bakte het en stoofte het, en AT het knapperig en modderig, warm en koud. Het was goedkoop en vullend en was heerlijk in allerlei vreemde combinaties. Als er nog iets over was, at ik het de volgende dag koud op brood.

Er is echt een je ne sais quoi over kalkoen koken - de sfeer van feestelijkheid, de familie ruzies, het constante rijten - dat niet van toepassing is op de kalkoen borst, die is, echt, een gemak van voedsel... Een kalkoen zonder seizoensangst is als een honkbalwedstrijd zonder volkslied, een winter zonder sneeuw, een verjaardagsfeestje zonder kaarsen.

In deze wereld van onzekerheid en ellende blijft één ding onveranderd: vers, ingeblikt, gepureerd, gedroogd, gezouten, gesneden en geserveerd met suiker en room, of geperst tot sap, de tomaat is betrouwbaar, vriendelijk en heerlijk. Zonder dat zouden we niets zijn.