R. Scott Bakker beroemde citaten

De gedachten van alle mensen komen voort uit de duisternis. Als je de beweging van je ziel bent, en de oorzaak van die beweging gaat je voor, hoe kun je dan ooit je gedachten de jouwe noemen? Hoe kun je iets anders zijn dan een slaaf van de duisternis die eerder komt?

Er was zo ' n verschil, dacht hij, tussen de schoonheid die verlichtte en de schoonheid die verlicht werd.

Iedereen denkt dat ze de magische loterij hebben gewonnen. Iedereen denkt dat ze min of meer grip hebben op dingen, dat ze, in tegenstelling tot de miljarden die het er niet mee eens zijn, op de een of andere manier geluk hebben gehad in het ene ware geloofssysteem.

Ik wilde een geletterde, sociaal ingewikkelde en kosmopolitische wereld - iets dat ik met plezier kon vernietigen.

Als roet vlekken uw tuniek, kleur het zwart. Dit is wraak.

'Ik had meer kunnen doen', Zin, is wat een mens kenmerkt als een mens en niet als een God.

Hier vinden we nog meer argumenten voor Gotagga ' s veronderstelling dat de wereld rond is. Hoe zouden alle mensen anders hoger kunnen staan dan hun broeders?

Er is een geloof dat zichzelf kent als geloof, Proyas, en er is een geloof dat zichzelf verwart met kennis. De eerste omarmt onzekerheid, erkent de geheimzinnigheid van de God. Het wekt mededogen en tolerantie op. Wie kan volledig veroordelen als ze niet helemaal zeker zijn dat ze gelijk hebben? Maar de tweede, Proyas, de tweede omarmt zekerheid en bewijst slechts lippendienst aan het mysterie van God. Het brengt onverdraagzaamheid, haat, geweld voort.

Geschiedenis. Taal. Passie. Aangepast. Al deze dingen bepalen wat mensen zeggen, denken en doen. Dit zijn de verborgen marionettenstrengen waaraan alle mensen hangen.

De fout van een bedelaar schaadt niemand anders dan de bedelaar. De fout van een koning schaadt echter iedereen behalve de koning. Te vaak ligt de mate van macht niet in het aantal dat uw wil gehoorzaamt, maar in het aantal dat uw domheid ondergaat.

Duisternis beschermt net zoveel als het bedreigt.

Ik herinner me dat ik ooit een wijs man heb gevraagd . . . Waarom vrezen mensen het donker?' . . . 'Want duisternis', zei hij, ' is onwetendheid zichtbaar gemaakt.'En verachten mensen onwetendheid?'Vroeg ik. "Nee," zei hij, " zij prijzen het boven alle dingen-alle dingen!-- maar alleen zolang het onzichtbaar blijft.

Uitputting heeft een manier om de sluiers tussen mensen te scheiden, niet zozeer omdat de inspanning om hun woorden te censureren hen overtreft, maar omdat vermoeidheid de vijand is van vluchtigheid. Vaak beledigingen die zou doorboren de wakkere gewoon bonken tegen de slapeloze en vermoeide.

De wereld is een grote plaats en ons brein is slechts drie pond.

Hij had de tovenaar veracht en dacht dat hij een van die mewling zielen was die voor altijd kreunde onder de lasten van hun eigen vervaardiging.

Iets ... hij voelde zich klein, niet op de manier van weeskinderen of bedelaars of kinderen, maar op een goede manier. Op de weg van de zielen.

Goden zijn slechts Grotere demonen, zeiden de Cishaurim, die over het oppervlak van de eeuwigheid hongeren, en alleen de helderheid van onze ziel willen proeven. Zie je dit niet?

Complexiteit brengt dubbelzinnigheid voort, die in alle opzichten leidt tot vooroordelen en hebzucht. Complicatie verslaat de mensen niet zozeer, maar bewapent hen met fantasie.

Het is pas daarna dat we begrijpen wat er eerder is gekomen, dan begrijpen we niets. Zo zullen wij de ziel als volgt definiëren: dat wat voorafgaat aan alles.

De gebondenheid waarin we geboren worden, is de gebondenheid die we niet kunnen zien. Waarlijk, vrijheid is weinig meer dan de onwetendheid van tirannie. Leef lang genoeg en je zult zien: mensen hebben niet zozeer een hekel aan de zweep als aan de hand die hem hanteert.

De wereld is zo diep als we kunnen zien. Daarom denken dwazen dat ze diepzinnig zijn. Daarom is terreur de passie van openbaring.

Om het te verwennen is om het te fokken. Het straffen is het voeden. Waanzin kent geen hoofdstel, maar het mes.

Ik zeg u, schuld woont nergens anders dan in de ogen van de aanklager. Deze mannen weten dat zelfs als ze het ontkennen, dat is waarom ze zo vaak maken moord hun absolutie. De waarheid van de misdaad ligt niet bij het slachtoffer, maar bij de getuige.

Als de wereld een spel is waarvan de regels zijn geschreven door de God, en tovenaars zijn degenen die bedriegen en bedriegen, wie heeft dan de regels van tovenarij geschreven?

Soms klom de niet-mens op een wilde preekstoel, op de Mos van een omgevallen boom, op de bult van een rots, en schilderde wonderen met zijn donkere stem. Wonderen en verschrikkingen beide.

Je weet niets van oorlog. Oorlog is donker. Zwart als pitch. Het is geen God. Hij lacht niet en huilt niet. Het beloont noch vaardigheid noch durf. Het is geen beproeving van zielen, niet de mate van wil. Nog minder is het een werktuig, een middel tot een vrouwelijk doel. Het is slechts de plaats waar de ijzeren beenderen van de aarde de holle beenderen van de mensen ontmoeten en ze breken.

Twijfel brengt begrip voort en begrip brengt mededogen voort. Voorwaar, het is overtuiging die doodt.

Consequences verloor alle aankoop toen ze gek werden. En wanhoop, wanneer ze boven angst werd gedrukt, werd verdovend.

Dit is het probleem van alle grote openbaringen: hun betekenis overschrijdt zo vaak het kader van ons begrip. We begrijpen alleen daarna, altijd daarna. Niet alleen wanneer het te laat is, maar juist omdat het te laat is.

Overtuigingen zijn de basis van acties. Degenen die geloofden zonder te twijfelen, zou hij zeggen, handelden zonder na te denken. En degenen die zonder na te denken handelden, werden tot slaaf gemaakt.

Achamian wierp zijn handen in ontzetting naar de hemel. "domme jongen! Hoeveel religies zijn er? Hoeveel concurrerende overtuigingen? En je zou een ander vermoorden in de hoop dat de jouwe de enige is?

Liefde is lust die betekenisvol gemaakt wordt. Hoop is menselijke honger.

Waar geen paden bestaan, dwaalt een mens alleen af als hij zijn bestemming mist. Er is geen misdaad, geen overtreding, geen zonde behalve dwaasheid of incompetentie, en geen obsceniteit behalve de tirannie van de gewoonte.

Wat als de keuze niet is tussen zekerheden, tussen dit geloof en dat, maar tussen geloof en twijfel? Tussen het opgeven van het mysterie en het omarmen ervan?

Om een student te zijn, was een bijzondere soort capitulatie nodig, een bereidheid om niet alleen te doen wat men zegt, maar om de bewegingen van de ziel over te geven aan de onbekende complexiteit van die van een ander.

Onwetend zijn en misleid worden zijn twee verschillende dingen. Onwetend zijn is een slaaf van de wereld zijn. Bedrogen worden is de slaaf zijn van een ander. De vraag zal altijd zijn: waarom, wanneer alle mensen onwetend zijn en daarom al slaven, steekt deze laatste slavernij ons zo?

Elke dwaas kan de grenzen van het zien zien, maar zelfs de wijsten kennen de grenzen van het weten niet. Zo wordt onwetendheid onzichtbaar gemaakt en worden alle mensen tot dwazen gemaakt.

Hoewel alle mensen even zwak zijn voor de wereld, zijn de verschillen tussen hen angstaanjagend.

De wereld is al lang niet langer de auteur van uw angst.

Geloof is de waarheid van passie. Omdat geen hartstocht meer waar is dan een andere, is geloof de waarheid van niets.