Laurence Sterne beroemde citaten

Ik heb een eenvoudige kijk op het leven. Houd je ogen open en ga ermee door.

Respect voor onszelf leidt onze moraal, respect voor anderen leidt onze manieren.

Mannen vermoeien zich in het nastreven van rust.

Schrijven, wanneer goed beheerd, (zoals je misschien zeker weet dat ik denk dat de mijne is) is maar een andere naam voor gesprek.

Als u rijk bent, Toon dan de grootheid van uw fortuin; of wat beter is, de grootheid van uw ziel, in de zachtmoedigheid van uw gesprek; neerbuigend voor mannen van lage stand, steun de noodlijdenden en bescherm de verwaarloosde. Wees geweldig.

Afwijkingen, ontegenzeggelijk, zijn de zonneschijn, het leven, de ziel van het lezen! Haal ze eruit en een koude eeuwige winter zou op elke pagina heersen. Geef ze terug aan de schrijver - hij treedt naar voren als een bruidegom, roept hen op tot heil, brengt variatie binnen en verbiedt de eetlust om te falen.

Zolang een man zijn hobbypaard vredig en rustig langs de Koningsweg rijdt, en u of mij niet dwingt achter hem op te staan - bid, Meneer, wat hebben u of ik ermee te maken?

Pijn en plezier, net als licht en duisternis, volgen elkaar op.

Een Engelsman reist niet om Engelse mannen te zien.

Ik begin met het schrijven van de eerste zin-en vertrouw op de Almachtige God voor de tweede.

Ik wou dat mijn vader of mijn moeder, of inderdaad beiden, omdat ze beide even gebonden waren aan de plicht, hadden geweten waar ze over waren toen ze mij verwekten.

Een acteur moet in staat zijn om het universum te creëren in de palm van zijn hand.

Niets is zo grappig als een totale verandering van ideeën.

Alleen de dapperen weten hoe ze moeten vergeven; het is de meest verfijnde en edelmoedige toonhoogte van deugd die de menselijke natuur kan bereiken.

Het verlangen naar kennis, zoals de dorst naar rijkdom, neemt steeds toe met het verwerven ervan.

In eenzaamheid wint de geest kracht en leert op zichzelf te leunen.

Alleen de dapperen weten hoe ze moeten vergeven... een lafaard vergaf het nooit; het zit niet in zijn aard.

Ik schrijf de eerste zin en vertrouw op God voor de volgende.

Van alle plichten is het gebed zeker de zoetste en gemakkelijkste.

Een innerlijke oprechtheid zal natuurlijk het uiterlijke gedrag beïnvloeden; maar waar het ene ontbreekt, is er grote reden om de afwezigheid van het andere te vermoeden.

Ik kende eens een dappere soldaat die me verzekerde dat zijn enige mate van moed dit was: bij het eerste vuur, in een gevecht, zag hij zichzelf onmiddellijk als een dode man. Hij vocht dan dapper de rest van de dag, perfect ongeacht allerlei gevaar, als een dode man te zijn. Zodat al het leven of de ledematen die hij weer naar zijn tent bracht, hij als duidelijke winst beschouwde, of, zoals hij het zelf uitdrukte, zoveel uit het vuur.

Er is zo ' n marteling, gelukkig onbekend aan de oude tirannie, als het praten van een man tot de dood. Marcus Aurelius raadt aan om met grote sprekers te instemmen-in de hoop, denk ik, een einde te maken aan het argument.

Een dwerg die een standaard meeneemt om zijn eigen grootte te meten, neem mijn woord, is een dwerg in meer artikelen dan één.

Maar dit is hier noch daar Waarom noem ik het? Vraag het mijn pen, het regeert mij, ik regeer het niet.

Tien kookwinkels. ...en dat allemaal binnen drie minuten rijden! je zou denken dat alle koks in de wereld ...had gezegd-Kom, laten we allemaal live gaan in Parijs: de Fransen houden van goed eten - ze zijn allemaal gourmands - we zullen hoog scoren.

O gezegende gezondheid! gij zijt boven alle goud en schatten; gij zijt het die de ziel vergroot, en al haar krachten opent om onderricht te ontvangen en deugd te genieten. Hij die u heeft, heeft weinig meer te wensen, en hij die zo ellendig is dat hij u wil, wil alles met u.

Een atheïst is meer terugvorderbaar dan een paus, omdat onwetendheid eerder wordt genezen dan bijgeloof.

Hoe vaak is de eerlijkheid en integriteit van een man verwijderd door een glimlach of schouderophalingen! Hoeveel goede en edelmoedige daden zijn door een wantrouwige blik in de vergetelheid geraakt, of door een mysterieus en seizoensgebonden gefluister gestempeld met de beschuldiging van het voortkomen uit slechte motieven!

Als tijd, net als geld, voorbij kon gaan terwijl men het niet gebruikte, zou er misschien een excuus zijn voor de luiheid van de helft van de wereld, maar toch niet een volledige. Want zelfs dit zou zo ' n economie zijn als het leven op een hoofdsom, zonder het rente te laten kopen.

Ik zou vijftig mijl te voet gaan om de hand te kussen van die man wiens edelmoedige hart de teugels van zijn verbeelding in de handen van zijn schrijver zal geven; wees blij, hij weet niet waarom, en geeft er niet om Waarom.

Wanneer, om een persoonlijke eetlust te bevredigen, eenmaal besloten is dat een onwetend en hulpeloos schepsel zal worden geofferd, is het gemakkelijk om genoeg stokken op te rapen uit elk struikgewas waar het is afgedwaald, om een vuur te maken om het mee op te offeren.

Ik ben er zeker van dat ik een ziel heb; evenmin kunnen alle boeken waarmee materialisten de wereld hebben lastiggevallen mij ooit van het tegendeel overtuigen.

Zo vruchtbaar is laster in verschillende middelen om te verzadigen en zich te vermommen. Maar als deze gladdere wapens zo pijnlijk snijden, wat zullen we zeggen van open en onblusbaar schandaal, onderworpen aan geen voorzichtigheid, gebonden aan geen beperkingen?

Als er een kwaad in deze wereld is, is het verdriet en zwaarte van hart. Het verlies van goederen, van gezondheid, van kronen en miters, is slechts kwaad als ze verdriet veroorzaken; neem dat eruit, de rest is fantasie, en woont alleen in het hoofd van de mens.

Er is een zoete lenitief tenminste voor het kwaad, die de natuur houdt; dus ik nam het vriendelijk uit haar handen, en viel in slaap.

Blijf uit de buurt van het vuur!

Er zijn vele manieren om slaap op te wekken-het denken aan het spinnen van rills, of het zwaaien van bossen; het berekenen van aantallen; uitwerpselen van een natte spons die over een koperen pan is bevestigd, enz. Maar matigheid en oefening beantwoorden veel beter dan elk van deze succedaneums.

In eenzaamheid krijgt de geest kracht en leert hij op zichzelf te leunen; in de wereld zoekt of aanvaardt hij enkele verraderlijke steunpunten-het geveinsde mededogen van de ene, de vleierij van de tweede, de beleefdheid van de derde, de vriendschap van de vierde-ze bedriegen allemaal en brengen de geest terug tot rust, reflectie en boeken.

Zoals monarchen het recht hebben om de munt van een staat in te roepen en de waarde ervan te verhogen door hun eigen indruk, zo zijn er bepaalde prerogatieve genieën, die boven plagiaten staan, van wie niet kan worden gezegd dat ze stelen, maar, van hun verbetering van een gedachte, liever om het te lenen en het Gemenebest van letters opnieuw met rente terug te betalen; en kan terecht worden gezegd dat ze adopteren, dan een gevoel te ontvoeren, door het erfgenaam van hun eigen roem te laten.

De weg naar roem is als de weg naar de hemel, door veel verdrukking.

Waanzin is consistent, wat meer is dan om een slechte reden kan worden gezegd. Wat de heersende passie op dat moment ook mag zijn, blijft evenzeer zo gedurende het hele delirium, hoewel het voor het leven zou moeten duren. Gekken zijn altijd constant in liefde; wat geen mens in zijn zintuigen ooit was. Onze passies en principes zijn gestaag in razernij; maar beginnen te verschuiven en te wankelen, als we terugkeren naar de rede.

Het lijkt mij iets bijzonders, dat, aangezien er zo ' n duivelse geest in de verdorvenheid van de menselijke natuur is, als vervolging wegens meningsverschillen in religieuze leerstellingen, er onder de heidenen nooit een Inquisitie, een auto da fe, een kruistocht is geweest.

De essentie van de zwaartekracht was ontwerp, en bijgevolg bedrog; het was een aangeleerde truc om de wereld te overtuigen van meer zintuiglijke kennis dan een mens waard was; en dat het met al zijn pretenties niet beter, maar vaak slechter was dan wat een Franse geest het lang geleden had gedefinieerd-een mysterieuze Vervoer van het lichaam om de gebreken van de geest te bedekken.

Iedereen kan een toevallige daad van goede aard doen; maar een voortzetting ervan toont het een deel van het temperament.

Als mijn weg te ruw is voor mijn voeten, of te steil voor mijn kracht, ga ik ervan af naar een glad fluwelen pad dat de fantasie heeft verspreid met rozenknoppen van verrukkingen; en na een paar bochten te hebben genomen, kom ik versterkt en verfrist terug.

Groot is de kracht van welsprekendheid; maar nooit is het zo groot als wanneer het pleit samen met de natuur, en de schuldige is een kind afgedwaald van zijn plicht, en keerde terug naar het weer met tranen.

Ik leef in een voortdurende poging om me te beschermen tegen de zwakheden van een slechte gezondheid en andere kwaden van het leven, door vreugde; Ik ben er vast van overtuigd dat elke keer als een man glimlacht, maar veel meer als hij lacht, het iets toevoegt aan zijn fragment van het leven.

Ijdelheid gebiedt al haar zonen dapper te zijn, en al haar dochters kuis en hoffelijk.

Nu of nooit was het moment.

Er is geen geringe mate van kwaadwilligheid in het vaststellen van een seizoen om een teken van vijandschap en kwade wil te geven: een woord-een blik, die op een bepaald moment geen indruk zou maken, op een ander moment het hart verwondt en, als een schacht die met de wind vliegt, diep doorboort, die met zijn eigen natuurlijke kracht nauwelijks het doel zou hebben bereikt.