Liv Ullmann beroemde citaten

Een van de dingen die ik leuk vind aan Mijn beroep, en die ik gezond vind, is dat je jezelf voortdurend in stukken moet breken.

Oh, die wondervolle avonden als acteren stelt me in staat om voor een kort moment meer leven te hebben.

Als we maar konden accepteren dat er geen verschil is tussen ons wat menselijke waarden betreft. Ongeacht het geslacht.

Het is beter om alleen wakker te worden wetende dat je alleen bent, dan wakker te worden met iemand en nog steeds eenzaam te zijn.

Ik geloof dat we naar de aarde komen met verzegelde orders. Ik geloof dat alleen degenen die geen passie hebben, expres neerkijken.

Ik denk aan alle keuzes die ik nooit heb gekend. En degenen die ik voor mij liet maken - om te behagen, uit angst, uit liefde. Waar zijn ze gebleven, die keuzes die ik nooit gemaakt heb? Ze maken allemaal deel uit van wie ik ben. Ze zijn de erfenis die ik achterlaat, ze zijn het voltooide portret van mezelf dat ik niet kan veranderen.

De angst in eenzaamheid: dat alleen wat anderen hebben echt is.

Het beste wat met succes kan komen, is de wetenschap dat het niets is om naar te verlangen.

Ik denk alleen dat het soms minder moeilijk is om eenzaam wakker te worden als je alleen bent dan om eenzaam wakker te worden als je met iemand anders bent. Sommige mensen zijn beter af alleen, maar ze voelen dat ze iemand moeten pakken om te bewijzen dat ze de moeite waard zijn.

Waar ik altijd het meest van heb gehouden bij mannen is imperfectie. Ik word geraakt door de rimpels op de keel van een man. Het maakt dat ik meer van hem hou. Ik denk dat het triest is dat meer vrouwen niet het risico nemen dat mannen misschien zullen worden bewogen door de kin een beetje minder stevig te zien dan vroeger, dat een man meer verliefd zal zijn op zijn vrouw omdat hij zich herinnert wie ze was en ziet wie ze is en denkt, God, is het niet zo mooi dat dit haar is overkomen. En bewogen worden door het leven dat daar zijn verhaal vertelt.

Ik wil niet aan het einde van mijn leven komen en dan gevraagd worden wat ik ervan heb gemaakt en moeten antwoorden: 'Ik heb gehandeld. Ik wil kunnen zeggen: 'Ik hield van en ik was verbijsterd. Het was soms een vreugde en ik kende verdriet. En Ik wil het allemaal nog eens doen.'

Levenservaringen worden acteerervaringen, die op hun beurt levenservaringen worden.

Ik keek in de spiegel en zag een vrouw van middelbare leeftijd die steeds mijn gezicht binnendringt.

Er komt nooit een einde aan. Overal waar men wortels heeft gezonken die voortkomen uit zijn beste of ware zelf, zal men altijd een thuis vinden.

Wij, die op dit moment leven, zijn slechts een oneindig klein deel van iets dat Voor de eeuwigheid heeft bestaan en zal blijven bestaan wanneer er niets meer is om aan te tonen dat de aarde bestond. Toch moeten we voelen en geloven dat we allemaal zijn.

Omdat lijden geen rechten verleent aan zijn slachtoffers, zijn wij die getuigen verantwoordelijk voor het herstellen van deze verloren rechten.

alleen in statistieken sterven er miljoenen mensen. Ieder mens sterft individueel, in zijn eigen hachelijke situatie.

De leegte die Papa ' s dood in mij achterliet, werd een soort holte, waarin latere ervaringen zouden worden gelegd.

Als iemand hier dood wordt aangetroffen, zal een lijkschouwer altijd onthullen of hij minder dan drie weken in de stad heeft doorgebracht. Dat is de tijd die deze vervuiling nodig heeft om het lichaam binnen te dringen, waarna het er voor altijd is.

Ik geloof dat het soms minder moeilijk is om wakker te worden en het gevoel te hebben dat ik alleen ben terwijl ik dat echt ben, dan om met iemand anders wakker te worden en eenzaam te zijn.

Keuze is de essentie van wat ik geloof dat het is om mens te zijn.

Binnenkort zal ik een oude, witharige dame zijn, in wiens schoot iemand een baby legt en zegt: "glimlach, Oma!"- Ik, die zelf zo recent op de schoot van mijn grootmoeder werd gefotografeerd.

Niemand is een blok van harmonie. We zijn allemaal bang voor iets, of voelen ons beperkt in iets. We hebben allemaal iemand nodig om mee te praten. Het zou goed zijn als we met elkaar zouden praten, niet alleen maar pitter patter maar echt praten. We moeten niet bang zijn, want de meeste mensen vinden dit contact echt leuk; dat je laat zien dat je kwetsbaar bent, maakt hen vrij om ook kwetsbaar te zijn. Het is veel gemakkelijker om samen te zijn als we onze maskers laten vallen.

Boeken zijn altijd levende dingen voor mij geweest. Sommige van mijn ontmoetingen met nieuwe auteurs hebben mijn leven een beetje veranderd. Als ik perplex ben geweest, op zoek naar iets dat ik niet voor mezelf kon definiëren, is er een bepaald boek opgedoken, benaderde me zoals een vriend dat zou doen. En tussen de dekking droeg de vragen en de antwoorden die ik zocht.

Ibsen was Noors van geboorte, maar universeel van geest.

Soms word ik er een beetje moe van. Maar weet je, wat een voorrecht, om moe te worden van het werken met Ingmar Bergman.

Het is alleen de niet-getalenteerde regisseur die zich in elke rol verbeeldt, zijn of haar eigen gedachten en emoties in beeld wil brengen; het zijn alleen de niet-getalenteerde die hun eigen beperkingen ook die van de acteurs maken.

Hollywood is eenzaamheid naast het zwembad.

Ik leer dat als ik gewoon het kader voor het leven blijf accepteren dat anderen me hebben gegeven, als ik mijn eigen keuzes niet maak, de reden voor mijn leven zal ontbreken. Ik zal niet in staat zijn om te herkennen wat ik de macht heb om te veranderen.

Het zomerboek is mooi en warm, met het soort wijsheid dat we kunnen aanpassen aan ons dagelijks leven.

de werkelijkheid kan prachtig zijn, zelfs als het leven dat niet is.