Jordan Sonnenblick beroemde citaten

Noot voor jezelf: het is moeilijk om een staat van no-mind te bereiken wanneer je ongelooflijk gepompt bent op thee en suiker en elke drie en een halve minuut moet plassen.

Je ziet eruit als een knappe jonge man, hoewel je misschien je vlieg wilt zip. Mam! Wat? Had ik het je niet moeten vertellen en het aan iedereen moeten laten zien op het bal?

Chicks dig a dude who ' s sporting de nieuwste aubergine coltrui stijlen.

Ik zal waarschijnlijk gewoon in een hoek staan, proberen niet opgemerkt te worden, totdat de decoratiecommissie me per ongeluk in een doos stopt aan het eind van de avond. Daar zal ik liggen, gepropt tussen rollen crêpepapier, tot het nieuwjaarsdans over twee maanden. Jeffrey dacht er even over na en zei: zullen ze niet merken dat de doos te zwaar is als ze hem gaan opbergen?

Het beste, Jeffy. Ik zie je snel, toch? Vergeet niet om geen eten naar de verpleegsters te gooien. Ik wil geen klachten ontvangen, oké? Steven, ik gooi geen eten naar ... dat was een grap, toch? Ja, maatje. Het was een grap. Maar serieus, ook niet de verpleegsters op de lippen kussen. Het verpest hun make-up. Eeeeeeewwwww!

Ik denk echt dat ik in het midden van de keukenvloer had kunnen zitten en twee stokken tegen elkaar had kunnen wrijven over een stapel dynamietblokken en benzineblikken, en mijn ouders zouden zich er niet van bewust zijn, zolang ik mezelf bezig hield.

Als je belooft dat je beter wordt in plaats van dood te gaan, beloof ik dat ik dat ook zal doen.

Mr Watras vroeg me of ik aan het oefenen was, en ik vertelde hem dat ik mijn weefselbasketbalvaardigheden aan het oefenen was.

Ik dook op die papieren als Sherlock Holmes op een cappuccino binge.

Dit was het kind dat elke weekendmorgen om 6 uur ' s ochtends naar mijn bed rolde om mijn dekens aan te trekken, zodat ik opstond en met hem naar tekenfilms keek. Dit was het kind dat me ooit een uur lang hongerige nijlpaarden liet spelen, totdat ik dacht dat mijn handen eraf zouden vallen door die domme kleine hendels in te slaan om de nijlpaardkoppen te laten bewegen. Dit was het kind dat een hele dag achter elkaar had doorgebracht om me te smeken om parachutes en Ladders met hem te spelen. En nu voelde hij zich te ziek om met mij te spelen.

(Ja tienerjongens die in orde zijn huilen altijd op de schouders van hun moeder totdat ze een snotspoor achterlaten.)

Het is verbazingwekkend - mijn ouders noemen alles een discussie. Als ik aan de overkant van de straat stond en een bazooka op mijn moeder afvuurde, terwijl mijn vader mortieren op me afvuurde en Jeffery de oprit afviel met een granaat in zijn tanden, zouden mijn ouders zeggen dat we moeten stoppen met deze openbare "discussie".

Niet zo, boychik, je klinkt als een kudde olifanten die door een muziekwinkel komen.

In plaats van te kwellen over de dingen die je niet kunt veranderen, waarom probeer je niet te werken aan de dingen die je kunt veranderen

Wie is dat? Dat is de koning. Wie is hij? Duke. Wie is zij? prinses. Hoe noemen ze jou? telling. Wat ben ik dan? Oemmâ € / hoe zit het met de Boer? En de naam bleef hangen.

Ben je echt gevallen, Jeffrey? Waarom praat iedereen in mijn familie de hele tijd in deze dramatische hoofdletters? Waarom ben ik de enige kalme?

Hij zei ook dat als iemand iets deed om de rest van de tests te verknallen, hij persoonlijk 911 zou bellen. Ja, alsof dat niet meer in het avondnieuws zou komen: rolstoelgebonden kankerpatiënt gearresteerd voor vrijheid van meningsuiting.

Er zijn eigenlijk helemaal geen richtlijnen, want dit is het soort dingen dat alleen mij overkomt.

..mijn kleine blurb zou me geen speaker-of-the-year awards winnen, maar ik was tenminste niet gestruikeld en van het podium gevallen, drie oudere jazzfans verpletterend en doodend.

Hij zei dat hij" onze moed bewonderde "maar niet wilde zien dat we iets deden om" onze veelbelovende toekomst te beschadigen. Hij voelde zich "trots als Amerikaan" dat we "ons recht op vreedzame vrije meningsuiting hadden uitgeoefend". Maar als we het nog een keer deden, wist hij niet wat de staatsonderwijsraad zou doen tegen individuele studenten. Vertaling: je hebt je plezier gehad. Ga zitten, hou je mond en doe de test. Of anders.

Lieve Hemel, Jeff. Word niet zo emotioneel. Ik heb het gekregen van mijn moeder, mijn vader, mijn zus, de verdomde postbode ... ik heb het ook niet van jou nodig. Het enige wat ik vraag is dat je me één ding belooft.'Wat? Geef de planten water als ik weg ben, oké? Je hebt geen planten, Tad.'Ik weet het. Dat wilde ik altijd al zeggen.

Ik: nou, zie je, ik, uh, ik ben een overlevende van kanker. Persoon # 1: en hoe werkt dat Voor jou? Ik: nou, zie je, ik had vroeger leukemie. Persoon # 2: Dude, waarom ben je niet, zoals, kaal? Ik: nou, zie je, ik, uh, ik had acuut lymfocytair lymfoom toen ik vijf was. Persoon # 3: Whoa. Dat moet klote zijn. Ik had ooit mijn amandelen eruit...

Hoi, Tad!'zei ze. Hoi, Jeff! Ik stoor toch niet, hè?'Uh, nee,' zei ik. We waren gewoon...Ik bedoel, Tad was...uh, Nee. Waar hadden jullie het over?'Nou,' zei ik, ' het is heel ingewikkeld. We waren aan het discussiëren...umm...hoed. Je weet wel, hoeden. Zoals het hoofd.'Is er een andere soort?'Vroeg Lindsey. Hé, Jeff?'Tad said. 'Als je moeder bewijs nodig heeft om te bewijzen dat je achterlijk bent, laat het me weten. Ik zou graag opnemen dat je met Lindsey praat. Ik ben er vrij zeker van dat dat de truc zou doen.

En als er één ding was dat ik eindelijk had ontdekt, was het dat je geest iets is dat je altijd kunt veranderen.

Maar niemand vertelt je ooit van tevoren wanneer je je moet concentreren op de goede tijden-daarom moet je het elke dag doen.

Het was een cheesy cheeseball, bedekt met Cheez Whiz en geserveerd op een bed van Cheez-Its. Met een kant van queso.

Renee was mooi, maar ze was nu mijn vriendin. Aan de andere kant was Annette mijn vriendin, maar nu was ze mooi. het is net zo logisch als alles met meisjes.

De enige keer dat ik me kan herinneren dat Steven erover huilde was na mijn behandeling, toen ik mijn voet op zijn bastrommelpedaal probeerde te gebruiken, en we beseften dat ik nooit een drumstel kon spelen.

Of misschien...hun grootste angst is dat ze weer dicht bij je zullen komen, en dat je dood zult vallen.

Sommige kinderen gebruiken drugs. Sommige kinderen steken dingen in brand. Ik eet haver.

Je moeder had gelijk, in zekere zin. Wat bedoel je? Hij is toch gevallen? Dus hij was niet veilig op de kruk. Bedankt, Annette. Heel erg bedankt. Dat is precies wat ik nu moest horen. Je bent een zeer inspirerend persoon, weet je dat?

Ik stopte hem in met zijn knuffeldier hond-slim genaamd Dog-Dog, door de manier waarop.

U kunt onze criticus zijn. Vind je dat leuk? (Ja, hij was de laatste Man in Amerika die " Dig " kon zeggen met een recht gezicht zonder te verwijzen naar het proces van het gebruik van een gereedschap om vuil van de grond te verwijderen.)

Het was alsof ik Bill Gates zag op zijn dertiende, keer twee. De helft droeg een cheerleaderuniform. Ja, ik weet dat het een raar beeld is.

Uiteindelijk zei de keukenklok 5:17. Het was tijd om uit te rollen. Ik schreeuwde naar mijn moeder, maakte Jeffrey wakker, rende naar boven, trok mijn concertkleding aan, trok mijn schoenen aan en stond om 5:19 bij de deur van de garage en zong ' Let ' s go! Kom op!â €(voel je vrij om dat thuis te proberen, trouwens; moeders zijn er dol op!)

Je bent een geweldige zoon en een geweldige man. Nog een andere ouder die met het " man " ding naar buiten komt! Ik moest mijn borst controleren op tekenen van haar als ik thuis kwam.

Annette had me gekust. Wie zou het een dreun geven?

Een typische doordeweekse avond als hij thuis was: 1. Ga zitten en probeer huiswerk te maken. 2. Get interrupted door Jeffrey: "speel met mij!"3. Negeer broer, probeer huiswerk te maken. 4. Get interrupted door Jeffrey: â € œkom op, Steven! Ik verveel me!â € 5. Smeek Jeffrey om vijf minuten vrede. 6. Laat je smeken voor vijf minuten spelen: "sterker, je speelt nooit, nooit met mij"."7. Verplaats het hele huiswerkcentrum naar een andere kamer. 8. Herhaal stappen #1-7 zoals geregisseerd door kleine gedrogeerde maniak.

Hoe noem je een planeet waar slechteriken met succes door het leven wandelen, gedrapeerd om hun schouders als een koningsmantel, terwijl willekeurige verschrikkingen worden bezocht op de onschuldige hoofden van kinderen? Ik noem het de aarde.

Niet eerlijk? Oh, het spijt me dat ik dit mooie laptop computerapparaat krijg als alles wat je krijgt de mogelijkheid is om te lopen, je handen te beheersen en te weten dat je zult overleven tot je achttiende verjaardag. Toen zei het kind: "Ik bedoelde het niet..."Maar Tad was nog niet klaar. Terwijl de hele klas met afschuw toekeek, stak hij zijn handen door de metalen steunbeugels op de armen van zijn rolstoel en dwong zichzelf op te staan. Toen nam hij een wankel stapje naar de zijkant, gebaarde naar de stoel en zei: "Waarom neem je niet een beurt met de laptop? Je mag zelfs mijn stoel hebben.

Steven, ik weet dat ik dat als een vraag formuleerde, maar het was echt een bevel. Ja, maar de mijne is privé. Soldaat, Steven? Ja, Miss Palma. Soldaat Steven? Weer met hoofdletters?