Amin Maalouf beroemde citaten

Een leven lang schrijven heeft me geleerd om op mijn hoede te zijn voor woorden. Degenen die het duidelijkst lijken, zijn vaak het meest verraderlijk.

laten we God danken dat Hij ons deze gave van de dood heeft gegeven, zodat het leven betekenis heeft; van de nacht, die dag, die betekenis heeft; stilte, die spraak, die betekenis heeft; ziekte, die gezondheid, die betekenis heeft; oorlog, die vrede, die betekenis heeft. Laten we Hem danken dat hij ons vermoeidheid en pijn heeft gegeven, zodat rust en vreugde betekenis hebben. Laten we Hem danken, wiens wijsheid oneindig is.

We zijn niet alleen bezoekers op deze planeet, het is van ons net zoals wij van haar zijn, het verleden is van ons, net als de toekomst.

Mensen denken soms dat alleen omdat ze toegang hebben tot zoveel kranten, radio-en TV-kanalen, ze een oneindig aantal verschillende meningen zullen krijgen. Dan ontdekken ze dat de dingen precies het tegenovergestelde zijn: de kracht van deze luidsprekers versterkt alleen de mening die op een bepaald moment heerst, tot het punt dat het elke andere mening dekt.

Laat je tranen rollen vanavond, maar morgen begin je weer met de strijd. Wat ons altijd verslaat, is gewoon ons eigen verdriet.

Is het niet een kenmerk van de tijd waarin we leven dat het iedereen in zekere zin een migrant en een lid van een minderheid heeft gemaakt?

Aarzel nooit om ver weg te gaan, voorbij alle zeeën, alle grenzen, alle landen, alle overtuigingen.

Wat mij meer tot mezelf maakt dan tot iemand anders, is juist het feit dat ik tussen twee landen, twee of drie talen en verschillende culturele tradities sta. Juist dat bepaalt mijn identiteit. Zou ik authentieker bestaan als ik een deel van mezelf afsneed

De identiteit kan niet in compartimenten worden verdeeld; ze kan niet in helften of derden worden verdeeld, noch heeft ze een duidelijk gedefinieerde reeks grenzen. Ik heb niet meerdere identiteiten, ik heb er maar één, gemaakt van alle elementen die de unieke verhoudingen hebben gevormd.

Ik ben de zoon van de weg, mijn land is een karavaan en mijn leven is de meest onverwachte reis. ik behoor tot de aarde en tot de god en het is tot hen dat ik op een dag spoedig zal terugkeren.

Hoe kan ik bidden? Ik bestudeer een roos, ik tel de sterren, Ik verwonder me over de schoonheid van de schepping en hoe volmaakt geordend die is, over de mens, het mooiste werk van de Schepper, zijn hersenen die dorsten naar kennis, zijn hart naar liefde en zijn zintuigen, al zijn zintuigen alert of bevredigd.

Het feit dat ik tegelijkertijd christen ben en Arabisch als moedertaal heb, de heilige taal van de Islam, is een van de fundamentele paradoxen die mijn identiteit hebben gevormd.

Je kunt niet zeggen dat de geschiedenis ons dit of dat leert; het geeft ons meer vragen dan antwoorden, en veel antwoorden op elke vraag.

Niets wordt uit niets geboren, zeker niet uit kennis, moderniteit of verlicht denken; vooruitgang wordt geboekt in kleine golven, in opeenvolgende ronden, zoals een eindeloze estafettewedstrijd. Maar er zijn verbindingen zonder welke niets zou worden doorgegeven, en om die reden verdienen ze de dankbaarheid van iedereen die ervan heeft geprofiteerd.

... we sterven, net zoals we geboren zijn, aan de rand van een weg die niet onze keuze is.

Onze voorouders ontleenden minder aan het leven dan wij, maar ze verwachtten ook veel minder en waren minder gericht op het beheersen van de toekomst. Wij behoren tot de arrogante generaties die geloven dat ons bij de geboorte een blijvend geluk is beloofd. Beloofd? Door wie?

Het leven is als een vuur. Vlammen die de voorbijganger vergeet. As die de wind verstrooit. Een man leefde.

het leven is niet zo lang dat men er moe van kan worden

Ik kom uit geen land, geen stad, geen stam. Ik ben de zoon van de weg... alle tongen en alle gebeden behoren mij toe. Maar ik behoor tot geen van hen.

In mijn jeugd was het idee om uit Libanon te verhuizen ondenkbaar. Toen begon ik te beseffen dat ik misschien moest gaan, net als mijn grootvader, ooms en anderen die vertrokken naar Amerika, Egypte, Australië, Cuba.

Weet je zeker dat het leven van een man begint met zijn geboorte?

Als we de lijn van de minste weerstand nemen, brengen we de meest verschillende mensen samen onder dezelfde noemer. Wij nemen de lijn van de minste weerstand en schrijven hen collectieve misdaden, collectieve daden en meningen toe. "De Serviërs hebben afgeslacht"," de Engelsen hebben verwoest"," de Joden hebben geconfisqueerd"," de zwarten hebben in brand gestoken","de Arabieren hebben geweigerd". We uiten Vrolijk ingrijpende oordelen over hele volkeren, en noemen ze "hardwerkend" en "ingenieus", of "lui", "gevoelig", "sluw", "trots" of "koppig". En soms eindigt dit in bloedvergieten."Amin Maalouf" over identiteit

Alle genoegens moeten worden betaald, veracht niet degenen die hun prijs aangeven.

In mijn gebeden wil ik zeggen: Heer, wees niet ver van mij, en kom ook niet te dichtbij. Laat me nadenken over de sterren op de textuur van je doek, maar onthul je gezicht niet aan mij. Laat mij de rivieren horen die u laat stromen, maar Heer! Heer! Laat me je stem niet horen

Want het is vaak de manier waarop we naar andere mensen kijken die hen gevangen houdt in hun eigen engste trouw. En het is ook de manier waarop we naar hen kijken die hen kan bevrijden.

Elk individu is een ontmoetingsplaats voor veel verschillende loyaliteiten, en soms botsen deze loyaliteiten met elkaar en confronteren de persoon die hen herbergt met moeilijke keuzes.

God, ze was mooi-mijn eerste beeld van het Oosten-een vrouw zoals alleen de woestijndichter kon prijzen: haar gezicht was de zon, haar haar de beschermende schaduw, haar ogen fonteinen van koud water, haar lichaam de slankste palmbomen en haar glimlach een luchtspiegeling.

Doctrines zijn bedoeld om de mens te dienen, niet andersom.