Garry Trudeau beroemde citaten

De eerste toespraken werden grotendeels uitgevonden in de overtuiging dat uitgaande studenten nooit ter wereld zouden moeten worden vrijgelaten totdat ze goed zijn verdoofd.

De meeste schrijvers lijken de voorkeur te geven aan de ochtend, of ze voelen zich op hun best in de ochtend. Ideeën duiken in je hoofd terwijl je onder de douche staat. En dat geldt ook voor mij.

Ik probeer al een tijdje een levensstijl te ontwikkelen die mijn aanwezigheid niet vereist.

In Palm Springs denken ze dat dakloosheid wordt veroorzaakt door slechte echtscheidingsadvocaten.

De armen zijn de enigen die lijden. En ze zijn eraan gewend.

Iedereen die dom genoeg is om zijn politieke informatie uit een strip te halen, verdient wat hij krijgt bij de stembus.

Vrijheid moet altijd worden besproken binnen de context van verantwoordelijkheid

Op de universiteit waren mijn drie belangrijkste interesses-in afnemende volgorde van belang - een gestage aanvoer van recreatieve drugs, een uitstel van 2-S ontwerp en het omverwerpen van de Nixon-regering.

Levens zijn op fundamentele manieren veranderd en later, nadat ze een vollediger begrip hebben gekregen van welke doelen eigenlijk haalbaar zijn, worden velen geconfronteerd met veel pijn en frustratie. Er is geen cultuur van klagen.

Nou, het is een humor strip, dus mijn eerste verantwoordelijkheid is altijd geweest om de lezer te vermaken... Maar als ik bovendien lezers kan helpen nadenken en oordelen over kwesties die mij aangaan, des te beter.

Medische beslissingen zijn gepolitiseerd. Welke dokter wil een staatswetgever in zijn spreekkamer?

Ik zal ook geen beeldspraak gebruiken die Jezus Christus bespot.

Waar rook is, zijn er zeker spiegels.

Ik denk van niet, maar het zit altijd in mijn achterhoofd dat veel van de soldaten die gewond en gedood worden in Irak ongeveer even oud zijn als mijn kinderen. Mijn petekind komt zo, dus de oorlog wordt persoonlijk voor mij.

Ik probeer mensen één voor één te nemen, met alle tegenstrijdigheden en compromissen waarmee de meesten van ons leven.

Het leven is als een film-omdat er geen reclamepauzes zijn, moet je opstaan en midden in de film naar de badkamer gaan.

Ik ben een pointillist, ik werk gewoon aan mijn kleine stukje van het doek. Ik ben niet zo goed in perspectief.

Stripverhalen zijn als een openbaar nut. Ze zouden er 365 dagen per jaar moeten zijn, en je zou het doel dag na dag moeten kunnen bereiken.

Ik ben nog steeds hartstochtelijk geïnteresseerd in wat mijn medemensen van plan zijn. Voor mij is een dag besteed aan het monitoren van de passerende parade een dag goed besteed.

Is het niet mogelijk dat zelfrespect helemaal niet causaal is, maar gewoon de gelukkige bijwerking van een stevig karakter, zelf het product van ondubbelzinnige morele opvoeding?

Ik probeer redacteuren niet te twijfelen; zij zijn de klanten, en ik heb geen verwachting dat mijn strip elke dag in elke krant zal verschijnen.

Amerika: het enige land ter wereld waar het niet promoten van jezelf als arrogant wordt beschouwd.

Als je jong bent, voel je je niet iconoclastisch - je doet gewoon wat natuurlijk lijkt, wat je beweegt.

De strips over het leger lijken ontroerende en doordachte reacties te veroorzaken. Het is leuk als de strip resoneert, maar nog belangrijker, ik moet weten wanneer ik iets mis heb. Het laatste wat ik wil doen is bijdragen aan het lijden dat gewonde krijgers al doorstaan.

Dat is wat fictie schrijvers doen: personages creëren en vreselijke dingen met hen doen voor het vermaak van anderen. Als ze zich schuldig genoeg voelen, schrijven ze happy endings.

Hoe dan ook, het is niet bepaald een geheim voor vaste lezers wat mijn opvattingen over de oorlog zijn

Niets is erger dan humor,

Het nieuwe vrouwelijke ideaal worden vereist precies de juiste combinatie van onzekerheid, lichaamsbeweging, boulimie en chirurgie.