Jane Pauley beroemde citaten

Mijn doel is om te zien dat psychische aandoeningen worden behandeld als kanker.

Ik werk graag met een publiek. Ik werk graag met echte mensen die, Weet je, als ze worden verplaatst, zie je het. Als je iets zegt waar ze versteld van staan, zie je hun kaken vallen. Als ze geamuseerd zijn, lachen ze - dat soort versterking, ik ben er helemaal dol op.

Er kunnen valse starts en do-overs zijn.Je hebt het recht om te experimenteren voordat je je roeping vindt.

Ik definieer succes als wanneer ik " ja " zeg wanneer ik de kans krijg.

Je kunt niet naar een slapende kat kijken en je gespannen voelen.

Een diagnose is al zwaar genoeg zonder te worden belast door geheimhouding en schaamte.

Ik kan koken, maar niet goed. Ik denk dat ik zes jaar heb voordat mijn kinderen ontdekken wat de moeders van hun vrienden voor het avondeten maken.

Ik heb altijd veel ambivalentie gehad over roem en beroemdheid.

Het kan voelen als hoe meer je weet over depressie en de vele vormen die het kan aannemen, hoe meer vragen je hebt. Zo voel ik me.

Het is alsof als mensen je niet elke dag op TV zien, ze denken dat je ergens in cryogenics zit.

Kinderen leren meer van het voorbeeld dan van alles wat je zegt; Ik ben ervan overtuigd dat ze heel vroeg leren om niets te horen wat je zegt, maar om te kijken wat je doet.

Mijn vader was zo goedhartig en had zo ' n gelukkige gezindheid. Ik heb hem altijd verward met Jimmy Stewart. Denk aan Jimmy Stewart. Dat is mijn vader.

Mijn ouders hadden een levenservaring die zo tegengesteld is aan die van mij als je je kunt voorstellen.

Niemand noemt me dom. Dat is geen woord dat op mij van toepassing is.

Tweelingen zijn per definitie een risicovolle zwangerschap. Hoe rustiger ik ben, hoe langer ik ze kan laten groeien.

Ik ben altijd erg ambivalent geweest over roem. Ik denk dat het gewoon de realiteit uit je opeet en het kan bedwelmend zijn omdat ik er een deel van leuk vind.

Ik ben waarschijnlijk meer verlegen dan mensen beseffen. Maar ik ben verlegen als ik een studio verlaat en ik ben gewoon mezelf.

Ik had maanden van depressie gehad. Niet serieus genoeg om me van het werk te houden. Ik denk dat je dat een milde depressie zou noemen.

Ik benijd mensen met dromen en passies, maar zo denk ik niet. Ik heb nog steeds geen' bliss ' om te volgen. Voor mensen zoals ik-Ik vermoed dat dat de meeste mensen zijn-is vasthouden aan een 'droom' of een 'passie' verlammend. Ik vind het gewoon leuk om werk te hebben waar ik van geniet en dat betekenisvol voelt. Dat is al moeilijk genoeg... maar het is genoeg.

Een stemmingsstoornis is gevaarlijk. Je moet die dramatische golven van hoogte-en dieptepunten stabiliseren. Het is gevaarlijk als je dat niet doet.

Ik heb een groot deel van mijn leven besteed aan het onderschatten van mezelf en als gevolg daarvan mijn eigen verwachtingen niet overtroffen.

Ik word niet gedreven door moordende ambitie. Ik ben geen workaholic. Ik ben een goede teamspeler. Ik hoef geen aanvoerder te zijn, maar Ik wil wel in een winnend team spelen.

Veel mensen komen tot heruitvinding wanneer het leven om hen heen verandert, maar mensen komen in allerlei verschillende strepen. Ik ben gericht op verandering.

De jaren na 50 kunnen een tijd zijn van grote productiviteit, zinvol werk, plezier, creativiteit en innovatie. Het is een enorme kans.

'Good Morning America' heeft Joan Lunden 's zwangerschap uitgebuit, maar je zult me mijn baby' s niet in de lucht zien brengen. De enige reden dat ik het over de baby ' s heb, is dat ze met mij in de show zijn geweest sinds ik zwanger werd. Na een tijdje moest ik deze pompoen buik erkennen.

Toen ik de diagnose bipolaire stoornis kreeg in het jaar dat ik 50 werd, was het zeker een schok. Maar als journalist, die een beetje over veel dingen wist, leed ik niet aan de misvatting dat depressie allemaal in mijn hoofd zat of een teken van slecht karakter. Ik wist dat het een ziekte was en, zoals alle ziekten, te behandelen was.

Ik ben niet één van de grote journalisten van mijn tijd.

New Yorkers, door reputatie, zijn snel pratend, assertief en gemakkelijk geïrriteerd; ik pas er precies in.

Je 40s zijn een grote trog. Rond de leeftijd van 50, gevoelens van tevredenheid beginnen te rebound en blijven stijgen in je 50s, 60s en 70s, met gezondheid als een belangrijke factor.

Ik kwam terug aan het werk toen mijn kinderen Twee maanden oud waren. Op die jonge leeftijd lijken ze zich weinig bewust te zijn van iemand anders dan hun Raggedy Ann poppen, dus het was niet een kwestie van dat ze me miste. Ik miste ze.

Mijn zoon is bekend om een boek te gooien naar de televisie toen hij belde voor mij om te komen Spelen en ik was duidelijk druk in de doos. Maar er is me verteld dat kinderen van TV-artiesten opgroeien met de gedachte dat alle mama 's of papa' s op TV werken en dat het geen probleem is.

De moed om iets nieuws te proberen maakt me trots.

Wil je afvallen? Een slechte gewoonte afkicken? Misschien wil je hypnose eens proberen! ... niet langer beschouwd als louter hocus-pocus, is het aangetoond als een effectief middel om mensen te helpen stoppen met roken, kilo ' s kwijt te raken, stress te verminderen en fobieën te beëindigen.

Dit klinkt misschien grappig, maar hoezeer de 'Today' show me ook volwassen maakte, het was ook een soort cocon. Ik was daar gelukkig geweest. Ik ging nooit het kantoor van de baas binnen en sloeg mijn vuist op het bureau en zei: 'Geef me meer geld! Geef me een prime-time show!'

Het meest waarschijnlijke moment voor iets ongelooflijks om me te overkomen was het moment dat ik er het meest zeker van was dat niets ooit zou gebeuren.

Soms duurt het een groot deel van je leven om erachter te komen wat je passie is, maar in mijn observatie, als je dat doet, is het misschien het beste deel van je leven.

Rond de tijd dat ik 50 werd, ervoer ik de diepgaande biologische verandering die vrouwen op die leeftijd vaak vergezellen. Ook heb ik twee kinderen op de universiteit gezet en mijn beide ouders verloren, dus ik ben niet langer iemands dochter.

Af en toe hoorde ik het absurde idee dat Jane Pauley klinkt als Barbara Walters. Zoals ik zou kunnen als ik het probeerde?

Wat ik heb ontdekt is dat mijn kinderen niet naar de 'Today' show keken... ze kijken naar 'Gumby' en ' Bugs Bunny!'

Ik ben erg privé geweest, deels omdat ik nooit kon begrijpen hoe een journalist anders zou kunnen zijn. Ik was ook de moeder van kleine kinderen, en veiligheid was van het grootste belang.

Ik was een ongewoon privé persoon - in zekere zin, een beetje ondraaglijk. Ik denk dat ik dacht dat het celebrity ding toen het gebeurde een tijdelijk fenomeen was, en ik was er boven.

Ik zou niet voor lief nemen dat mijn persoonlijke leven - omdat ik beter wist dan wie dan ook-dat het gewoon een leven was. Het was verrassend genoeg een gewoon leven.

Ik ben gekomen om te erkennen wat ik mijn 'inside interests' noem.'Verhalen vertellen. En mensen helpen hun verhalen te vertellen is een soort interpersoonlijk tuinieren. Mijn werk bij NBC News was om het nieuws te melden, maar achteraf gezien probeerde ik vaak te zoeken naar wat inzicht om te delen dat een moment van herkenning bij een kijker zou kunnen veroorzaken.

Mijn gok is dat mensen naar me kijken en hun eigen waarden projecteren - het belang van familie, ego is gezond, maar niet het grootste. Geen idee. Ik kan mijn populariteit niet verklaren.

Mijn getijden fluctueerden ook-heen en weer, heen en weer - soms zo snel dat ze leken te draaien. Ze noemen dit 'rapid cycling'.'Het is een wonder dat een persoon stil kan lijken te staan wanneer de stemming heen en weer klotst, soms in beide richtingen tegelijk. Ze noemen dat een 'gemengde staat'.'

Mijn ouders waren geweldig-moeder was een kerkorganist en mijn vader was waarschijnlijk de meest gerespecteerde persoon in onze kerk buiten de predikant en soms misschien zoveel. De buren noemden hem allemaal een heer.