Berkeley Breathed beroemde citaten

Ik zal naar mijn graf gaan in een staat van verachtelijke eindeloze fascinatie dat we allemaal het vermogen hebben om emotioneel betrokken te raken bij een persoonlijkheid die niet bestaat.

Steve Dallas...een advocaat die ik op school kende. Hij heeft me nooit geschreven. Ik vermoed dat hij werd neergeschoten door een geïrriteerde vriendin, wat me veel juridische kosten heeft bespaard.

Ik kan zeggen dat zelfs in het midden van mijn meest cynische komische strippen: Opus straalde door met een beetje hart, het verankeren van de lelijke procedure met een troostende aantrekkingskracht van emotie.

Ik ben opgegroeid in Los Angeles en heb altijd gewild dat ik mijn jeugd op een heel andere plek had doorgebracht.

Ik denk toevallig dat bijna iedereen-vooral die in het vreemde nummer van 'People' magazine, Inclusief ik - vreselijk saai is, vooral ik. En Tom Cruise. Tom en ik lijken alleen op deze manier op elkaar.

Ik schilder nu digitaal. Jammer, in sommige opzichten, want de grootste prijs die men betaalt is dat je niet langer een afgewerkt stuk fysieke kunst hebt om aan een muur te hangen. Dat mis ik vreselijk.

Ik begon als nieuwsfotograaf bij de Daily Texan van de Universiteit van Texas.

Ik moet bekennen dat ik stiekem wou dat ik een strip had getekend over een kleine jongen met een neptijger, die op avontuur ging door het universum in ruimteschepen van zijn verbeelding.

Als ik 15 jaar lang elke dag een kat had kunnen tekenen die om lasagne schreeuwde en ze me $30 miljoen hadden laten betalen om dat te doen, had ik dat gedaan.

Als niets meer serieus is, dan is er niets om te satireren.

Het was een enorme uitdaging om digitaal schilderen goed genoeg te leren zodat computers niet in je opduiken als je er een ziet.

In 1985 had ik een potentieel lezerspubliek van meer dan 50 miljoen Amerikanen. Op dat moment was een groot deel van hen jonger dan 30 jaar.

Mijn post-kind periode resulteerde in één onmiddellijke verandering: Ik schrijf kortere boeken voor kinderen.

Ik negeer Hallmark Holidays. En dit komt van een man die een miljoen Opus wenskaarten heeft verkocht.

Dat is het raadsel van cartoon strippen, in tegenstelling tot politieke cartoons. Wanneer je woede de drijvende kracht is van je tekenende hand, volgt mislukking. De woede is OK, maar het moet de belangen van het hart dienen, eerlijk gezegd.

Ik zou Bloom County kunnen tekenen met mijn neus en mijn schoonmaakster betalen om het te schrijven, en ik zou wedden dat ik niet 10% van mijn papieren zou verliezen in de komende twintig jaar. Dat is de aard van stripverhalen. Eenmaal vastgesteld is hun halfwaardetijd meestal meer dan nucleair afval.

Sommigen van ons vinden ons leven al ingekort voordat de paperback uitkomt.

Liberaal, shmiberaal. Dat zou een nieuw woord moeten zijn. Shmiberal: iemand die als liberaal wordt beschouwd, alleen maar omdat hij een professionele zeurder is in de krant. Als je de ondertekst van veel van die oude strips leest, vind je het hart van een ouderwetse libertariër. En ik zou een libertariër zijn, als het niet allemaal een stelletje belastingontwijkende professionele zeurpieten waren.

En net zoals het is met alle goede oma ' s, beval ze me in mijn roze bunny jammies.

Het is nooit te laat om een gelukkige jeugd te hebben.

Lieve Heer, mij is gevraagd, Nee, geboden, om u te bedanken voor de kerstkalkoen die voor ons ligt... een kalkoen die ongetwijfeld een levendige, intelligente vogel was... een sociaal wezen... in staat tot echte genegenheid... haar jongen knuffelen met bijna menselijk mededogen. Hoe dan ook, het is dood en we gaan het opeten. Geef ons respect aan zijn familie...

Ik tekende het laatste beeld ooit van Opus om middernacht terwijl Puccini aan het spelen was en ik werd nogal dom. Dertig jaar. Een beetje zoals afscheid nemen van een kind - wat ironisch is omdat ik nooit, nooit sentimenteel over hem was zoals veel van zijn fans waren.

Ik wist dat Mars moeders nodig heeft. 'zou een film zijn SECONDEN Nadat de titel in gedachten kwam. Evenzo wist ik ook dat mijn dochter me een sukkel zou noemen als een standaard term van genegenheid uiteindelijk.

De strippagina is stervende; ik wilde er niet mee meegaan.

Cartooning gaat over deconstructie: je moet iets afbreken om een grap te maken.

Harry Potter zou niet de eerste ervaring van kinderen moeten zijn met spanning en plotwendingen.

Doonesbury had de vereiste en overweldigende invloed in 1980, zoals het deed op elke college cartoonist die aandacht besteedde, natuurlijk.