Sally Quinn beroemde citaten

Het voetbalseizoen is als pijn. Je vergeet hoe verschrikkelijk het is totdat het je weer grijpt.

Alleen in de fundamentalistische religies worden vrouwen naar de tweede klasse gedegradeerd. Radicale evangelisten, moslims en Joden hebben allemaal dezelfde kijk op vrouwen.

Vorige week deed ik een stuk voor Style Over advies aan Laura Bush over hoe ze haar man kon helpen. Deze week is het religie. Het hangt ervan af wat ik op dit moment interessant vind.

De meeste mensen die in Washington wonen komen van andere plaatsen en je kunt iets van hen leren.

Vaak openen we ons huis voor verschillende liefdadigheidsevenementen. Ik zit niet volgens het protocol. Ik nodig mensen niet uit vanwege wie ze zijn in de administratie of hun machtsposities. De weinigen die komen, zijn er omdat ik ze leuk vind.

We zijn krantenjunkies; ik kan me geen leven voorstellen zonder krant.

Grappig dat je mijn etentjes noemt terwijl ik net heb gesuggereerd dat het uitnodigen van goede vrienden om een maaltijd te delen met kaarslicht en wijn aan je tafel een vorm van religieuze ervaring voor sommige mensen zou kunnen zijn. Voor mij is het een vorm van sacrament.

De belangrijkste drijfveer in de televisiewereld is angst. Mensen zijn doodsbang. Ambitie en enthousiasme en interesse en de wens om uit te blinken zijn secundair. Omdat angst een enorme motiverende kracht is, zijn velen in het medium bang om beslissingen te nemen, risico ' s te nemen, iets innovatiefs te doen.

Sociaal klimmen en machtsklimmen-de twee zijn vaak synoniem-zijn wat Washington laat rennen. ... Als er meer dan twee mensen samen zijn, als er drie zijn, klimt een van hen.

Ik ben opgevoed door een Episcopale vader en Presbyteriaanse moeder in niet-confessionele legerkapellen over de hele wereld en heb nooit echt veel religieuze ervaring gehad.

Ik denk dat zeker in de meer beschaafde samenlevingen de rol van vrouwen de hele tijd aan de macht groeit.

Het is altijd in de tweede administratie wanneer de dingen zuur beginnen te worden. Ze omcirkelen de wagens.

Ik had kwark als lunch en een glas wijn toen ik thuiskwam vanavond.

Vanmorgen in de Washington Post was er een statistiek over hoe 85% van de Amerikanen christenen zijn.

De eerste termijn van de Clinton-regering was erg vrolijk. Iedereen rende rond om mensen te ontmoeten en natuurlijk, in de tweede termijn, ging iedereen het zwarte gat in, wat ook gebeurde aan het einde van de Reagan-regering.

Zelfs Colin Powell, die overal was voordat hij minister van Buitenlandse Zaken werd, stopte gewoon met uitgaan. Ik denk dat een deel ervan was dat hij niet verdacht bekeken wilde worden door de andere mensen in het Witte Huis die zelden ergens heen gaan.

Elke peiling toont aan dat de meeste journalisten Democraten zijn.

Ik kwam voor het eerst op het toneel tijdens de Johnson jaren en dat publiek was de hele tijd buiten om zich te vermaken. Nixon was niet bijzonder sociaal, maar veel mensen in zijn regering wel.

Ik weet nooit wat ik ga doen voor de volgende Post. Twee weken geleden had ik een stuk over Homeland Security. Dit is een van mijn lopende projecten. Hoe onvoorbereid we zijn op een terroristische aanslag.

... Washington is, om te beginnen, de nieuwshoofdstad van de wereld. En voor een ander is het een bedrijfsstad. De meeste interessante mensen in Washington werken voor de overheid of schrijven erover.