Bob Woodward beroemde citaten

Opstaan in de ochtend en werken waar je van houdt is wat het leven anders maakt voor mensen. Als je in een positie komt waar je niet houdt van wat je doet, ga er dan van af.

Ik denk dat het probleem in de Republikeinse Partij niet echt geld is. Ik denk dat ze er veel van hebben. Ik denk dat het de theorie van de zaak is - waarom zijn we hier, wat is onze boodschap, hoe we ons kunnen verbinden met de echte wereld.

Het was de verantwoordelijkheid die Nixon vreesde.

Als je ziet hoe de President politieke of beleidsbeslissingen neemt, zie je wie hij is. De essentie van het voorzitterschap is de besluitvorming.

Het centrale dilemma in de journalistiek is dat je niet weet wat je niet weet.

Ik denk dat journalistiek wordt afgemeten aan de kwaliteit van de informatie die het presenteert, niet aan het drama of de pyrotechniek die met ons wordt geassocieerd.

Rawhide Down is vol spectaculaire, originele verslaggeving.

Er is een afvalcultuur, waar we afval over mensen gieten. Dan rennen de opiniepeilers rond en nemen een peiling en zeggen: ruik je iets?

De wolk van twijfel die politieke figuren omringt, heeft de neiging te blijven en nooit te verdwijnen of te worden opgehelderd.

Nixon ' s pogingen om de ondermijning van verschillende afdelingen te bevelen, zouden in een of andere vorm uitkomen.

Ik denk niet dat kiezers een hoot geven over het karakter van hun politieke adviseurs, behalve in de mate dat dat karakter reflecteert op de kandidaten.

Kranten die echt onafhankelijk zijn, zoals de Washington Post, kunnen nog steeds agressief iedereen of iets onderzoeken zonder beperkingen.

Het lijkt erop dat het Watergate-verhaal van begin tot eind kan worden gebruikt als een inleiding op het Amerikaanse politieke systeem.

Het gebruik van deze niet-genoemde bronnen, als het goed, zorgvuldig en eerlijk wordt gedaan, biedt meer verantwoording in de overheid.

Watergate is een immens ingewikkeld schandaal met een cast van personages zo gevarieerd als een Tolstoj roman.

Advocaten raakten pas laat serieus betrokken bij de Watergate-verhalen, toen we beseften dat we iets op het spoor waren.

Het zou absurd zijn voor mij of een andere redacteur om de authenticiteit of nauwkeurigheid van verhalen die zijn genomineerd voor prijzen te beoordelen.

Ik denk niet dat er ooit een permanente wapenstilstand zal zijn, maar ik geloof dat de media voorzichtiger moeten zijn en bereid moeten zijn tot 10 te tellen voordat ze op de lucht of in druk gaan.

Er gaat geen seizoen voorbij zonder nieuwe onthullingen die Nixon ' s talrijke pogingen tot crimineel gebruik van zijn presidentiële bevoegdheden laten zien en in feite de minachting die hij voor de rechtsstaat had.

Clinton... gelooft dat het Washington Press Corps zo uit contact is dat het absoluut ondenkbaar is dat verslaggevers de kwesties begrijpen waar mensen echt mee te maken hebben in hun leven.

We moeten onszelf in de media controleren.

Ik denk niet dat het nuttig is voor iemand om te discussiëren met beoordelingen.

Ik heb het over bronnen uit de eerste hand. En geef de mensen, zelfs John Sununu, de kans om te reageren op wat mij verteld is door bronnen uit de eerste hand.

Ik geloof dat er te weinig geduld en context is voor veel van de onderzoeken die ik lees of zie op televisie.

Lang voor Watergate verstopten hoge ambtenaren zich achter anonimiteit.

Ik geef lezingen voor geld, maar al het geld gaat naar het goede doel. Dus ik verdien er geen geld mee.

Er is vijandigheid tegen liegen, en dat zou zo moeten zijn.

De Washington Times schreef een verhaal waarin de authenticiteit van sommige suggesties over mij in Silent Coup in twijfel werd getrokken. Maar als een gelovige in het Eerste Amendement, geloof ik dat ze meer hebben dan het recht om hun mening te uiten.

Nadat Nixon in 1974 ontslag nam, voerde hij een zeer agressieve oorlog met de geschiedenis, in een poging de Watergate-vlek en het geheugen uit te wissen. Gelukkig won de geschiedenis, grotendeels dankzij Nixon ' s tapes.

Het vermogen van een verslaggever om de band van vertrouwelijkheid te behouden, stelt hem vaak in staat de verborgen of geheime aspecten van de overheid te leren kennen.

Er zijn mensen die geruchten nemen en ze verfraaien op een manier die verwoestend kan zijn. En deze vervuiling moet zo goed mogelijk worden uitgeroeid door mensen in ons bedrijf.

Elke suggestie dat ik schrijf over politieke agenten omdat ik geïnteresseerd ben in politieke agenten mist het hele punt.

Deep Throat diende het algemeen belang door ons de begeleiding en informatie te geven.

Deep Throat was een zeer ongelukkige naam gegeven aan de bron door de hoofdredacteur van de Washington Post.

Clinton voelt een diepe vervreemding van de Washington cultuur hier, en ik ben het toevallig met hem eens.

Deep Throat ' s informatie, en naar mijn mening, moed, liet de krant gebruiken wat hij wist en vermoedde.

Zelfs nu is er geen bewijs dat iemand die betrokken was bij de Nixon operatie ons zou bedreigen.

Bepaalde politieke figuren denken wanneer je hen belt en hen om een opmerking vraagt; dat je op de een of andere manier iets doet dat je niet zou moeten doen.

Mede door Watergate ben ik een soort magneet voor oproepen en informatie en suggesties.

Het aantal illegale activiteiten was zo groot dat er één naar buiten zou komen en zou leiden tot het blootleggen van de anderen. Nixon was te bereid om de macht van de overheid te gebruiken om rekeningen af te wikkelen en wraak te nemen op vijanden.

Ik gaf mijn woord dat deze bron niet geïdentificeerd zou worden tenzij hij van gedachten veranderde. Dat heeft hij niet.

Het feit van de Watergate cover-up is lang niet zo interessant als de stap in het maken van de cover-up. En als je de stap begrijpt, begrijp je dat Richard Nixon loog. Dat hij een crimineel was.

Ik heb ontdekt dat mensen het niet willen horen. Dat ze het kunnen uitzoeken.

Ik denk dat mensen slim genoeg zijn om het op te lossen. Ze weten wanneer ze naar een van deze voedselgevechtsprogramma ' s kijken waar journalisten zitten en tegen elkaar schreeuwen en schreeuwen, versus serieuze berichtgeving.

Stel dat Watergate niet was ontdekt? Ik zou nog steeds op het Bureau van de stad zijn.

Sommige kranten hebben een hands-off beleid op favoriete politici. Maar het zijn over het algemeen zeer kleine kranten of lokale TV-stations.

Ze moeten deze geheime wereld herzien. We hebben een ongelooflijk machtige regering die op automatische piloot gaat.

De wetgever leert dat als je veel praat, je in de problemen komt. Je moet veel luisteren om deals te maken.

De grootste rap op mij is dat ik niet elke paar jaar een Watergate vind. Watergate was uniek. Het is niet iets dat Carl Bernstein, ik of de Washington Post hebben veroorzaakt.

Nixon had een aantal grote prestaties in buitenlandse zaken. Zij zullen herinnerd worden. Maar een president wordt waarschijnlijk herinnerd voor één ding, en Watergate zal de Nixon-lijst leiden, vermoed ik.