Doris Kearns Goodwin beroemde citaten

Hoewel [Abraham Lincoln] nooit naar Europa zou reizen, ging hij met Shakespeare ' s kings naar Merry England; hij ging met Lord Byron poetry naar Spanje en Portugal. Literatuur stelde hem in staat zijn omgeving te overstijgen.

Ik zal altijd dankbaar zijn voor deze merkwaardige liefde voor de geschiedenis, waardoor ik een leven lang terugkijk naar het verleden, waardoor ik van deze grote figuren kan leren over de strijd om de zin van het leven.

Misschien heeft geen enkele Amerikaanse familie-met de mogelijke uitzondering van de familie Adams-een levendiger en krachtiger invloed gehad op het leven van hun tijd. Maar het Kennedy-verhaal - De spiraalvormige samenstelling van glorie, prestatie, degradatie en bijna mythische tragedie-oefent een fascinatie op ons uit die verder gaat dan hun publieke prestaties.

Terwijl het [Harvard ' s] undergraduate leven nog steeds werd gecontroleerd [in 1908-1912] door een selecte groep rijke en modieuze families wiens zonen slechts arriveerden toen ze de plaatsen moesten vullen die op hen hadden gewacht vanaf de dag dat ze werden geboren, opende het tegelijkertijd zijn deuren voor een meer kosmopolitische studentenpopulatie en begon het de eerste voorzichtige stappen te zetten in de richting van het verzachten van het kwaad van een piramidaal sociaal systeem dat al zijn sociale eerbetuigingen concentreerde op de rijken en de welgeborenen.

De eeuwwisseling was het tijdperk van de bankier, zozeer dat de leidende bankiers van die tijd legendarische figuren in de publieke verbeelding waren geworden-enorme, overschaduwende Kolossenzen wier kolossale macht overal leek te reiken.

Als gevolg [van een gesloten economische cirkel] was er in 1912 geen enkele Ier die in één bestuur van een grote bank in Boston zat.

Mijn boeken zijn geschreven met een sterke chronologische ruggengraat.

Ik vond de gedachte leuk dat het boek dat ik nu vasthield, door tientallen anderen was vastgehouden.

Opwinding over dingen werd een gewoonte, een deel van mijn persoonlijkheid, en de verwachting dat ik van nieuwe ervaringen zou genieten, bracht vaak het plezier zelf voort.

Dat is waar leiderschap om draait: je terrein vooropstellen waar de mening is en mensen overtuigen, niet alleen de populaire mening van het moment volgen.

Goed leiderschap vereist dat je jezelf omringt met mensen met verschillende perspectieven die het niet met je eens kunnen zijn zonder angst voor vergelding.

Het verleden is niet alleen het verleden, maar een prisma waardoor het subject zijn eigen veranderende zelfbeeld filtert.

Jaren van concentratie uitsluitend op werk en individueel succes betekenden dat [Lyndon Johnson] in zijn pensioen geen troost kon vinden in familie, in recreatie, in sport of in hobby ' s. Het was bijna alsof het gat in zijn hart zo groot was dat zelfs de liefde van een gezin, zonder werk, het niet kon vullen.

Als historicus vertrouw ik op mijn vermogen om een massa informatie te nemen en een verhaal te vertellen dat eromheen is gevormd.

Ga je gang en wees niet bang. U heeft een volledige bibliotheek tot uw dienst.

Washington was een typische Amerikaan. Napoleon was een typische Fransman, maar Lincoln was een humanitair zo breed als de wereld. Hij was groter dan zijn land, groter dan alle presidenten bij elkaar.

Ik denk dat na Sandy Hook, toen Obama uitging, en hij veel sprak over wapenbeheersing en de ouders ontmoette, er een gevoel was dat er iets zou gaan gebeuren. Maar dan, denk ik, was de kracht van speciale belangen groter dan het publieke sentiment.

Mensen plagen me omdat ik op de een of andere manier weet dat Obama Clinton in het kabinet zou plaatsen, en iedereen zou praten over een team van rivalen.

Mensen zullen van hem houden (Theodore Roosevelt) vanwege de vijanden die hij heeft gemaakt.

Zodra een president in het Witte Huis is, is het enige publiek dat er nog toe doet geschiedenis.

Washington was een typische Amerikaan. Napoleon was een typische Fransman, maar Lincoln was een humanitair zo breed als de wereld. Hij was groter dan zijn land, groter dan alle presidenten bij elkaar. We zijn nog steeds te dicht bij zijn grootheid', concludeerde Tolstoj (in 1908), 'maar na een paar eeuwen zal ons nageslacht hem aanzienlijk groter vinden dan wij. Zijn genialiteit is nog steeds te sterk en krachtig voor het algemene begrip, net zoals de zon te heet is wanneer haar licht rechtstreeks op ons straalt.' (748)

(uit het Dagboek van John Hay) "de President leek nooit een beter voordeel in de wereld te hebben", schreef Hay trots in zijn dagboek. "hoewel hij weet hoe immens het gevaar voor zichzelf is door de onredelijke woede van die commissie, kromp hij nooit een moment voor hen ineen. Hij stond waar hij dacht dat hij gelijk had en verpletterde ze met zijn openhartige logica.

Een volwassen vriend van Lincoln: "het leven was voor hem een school.

gedurende mijn hele jeugd hield mijn vader de wetenschap voor me achter dat de dagbladen daily box scores drukten, waardoor ik kon geloven dat zonder mijn persoonlijke weergaven van al die wedstrijden die hij miste terwijl hij op het werk was, hij ons team niet zou kunnen volgen op de enige juiste manier waarop een team zou moeten worden gevolgd, dag na dag, inning na inning. Met andere woorden, zonder mij zou zijn liefde voor honkbal voor altijd onvolledig zijn.

Hij (William Howard Taft) had weinig geduld met de onbewuste arrogantie van bewuste rijkdom en financieel succes.

Waar is de vooruitgang die we gaan zien in Afghanistan? Je moet de publieke steun behouden, zowel voor de economie als voor de oorlog, anders worden deze dingen echt verontrustend.

Ik denk nog steeds veel aan die ene Jamiroquai video.

We moeten een manier vinden om een privé-sfeer te geven aan onze publieke leiders. We krijgen niet de beste mensen in het openbare leven als we dat niet doen.

Degenen die Lincoln kenden beschreven hem als een buitengewoon grappige man. Humor was een essentieel aspect van zijn temperament. Hij lachte, legde hij uit, dus hij huilde niet.

De enige bescherming als historicus is het instellen van een proces van onderzoek en schrijven dat de mogelijkheid van fouten tot een minimum beperkt. En dat heb ik geprobeerd te doen, geholpen door moderne technologie, waardoor ik, die al lang voorbij de hand is gegaan, een computer kan gebruiken voor zowel het organiseren als het maken van aantekeningen.

Mijn terugkerende nachtmerrie is dat ik op een dag geconfronteerd zal worden met een panel: Franklin Roosevelt, John Kennedy en Lyndon Johnson die me allemaal alles zullen vertellen wat ik verkeerd over hen heb. Ik weet dat Johnson daar zegt: 'Waarom is wat je over de Kennedys schreef twee keer zo lang als het boek dat je over mij schreef?

Ironisch genoeg is het zo dat hoe intensiever en ingrijpender het onderzoek van een historicus is, hoe groter de moeilijkheid van het citeren. Naarmate de berg materiaal groeit, groeit ook de mogelijkheid van fouten.

Ik wou dat we terug konden gaan naar de tijd dat het privéleven van onze publieke figuren alleen relevant was als ze rechtstreeks hun publieke verantwoordelijkheden beïnvloedden.

Ik ben historicus. Behalve dat ik vrouw en moeder ben, ben ik wie ik ben. En er is niets dat ik serieuzer neem.

Ik geloof echt dat wat de ene dag gebeurt de volgende beïnvloedt, en ik denk dat dat kwam uit die ervaring van het leren dat als ik de score inning voor inning vertelde, spel voor spel, het opbouwde tot zijn natuurlijke climax.

Ik vertrouw nu op een scanner, die de passages reproduceert die ik wil citeren, en dan bewaar ik mijn eigen opmerkingen over die boeken in een apart bestand, zodat ik de twee nooit meer zal verwarren.

Ik ben een aantal keren in het Witte Huis geweest.

Vaak als mensen op campagnes zijn, kan het als een filmset zijn.