Barry Lyga beroemde citaten

Het betekent gewoon dat als iemand je haat, ze nog steeds gevoelens voor je hebben. Als ze echt niet om je gaven, zouden ze je gewoon vergeten. Ze zouden je niet eens haten.

Je zwaait niet op een pitch. Je zwaait naar degene die je kunt raken.

En het is waar. Het is zo waar. Al die jaren van Zik liefhebben omdat hij nooit naar Eve vroeg... Ik heb het nooit beseft, ik heb het nooit begrepen. Het was zijn taak als mijn beste vriend om niet te vragen. Maar het was mijn taak als zijn beste vriend om het hem te vertellen zonder gevraagd te worden.

Het is geen gemakkelijke keuze, maar dat is oké. Makkelijk is niet gelijk aan goed. Moeilijkheidsgraad staat niet gelijk aan slecht. Het is gewoon het leven, dat is alles.

Je maakt het niet uit vanwege een ruzie, Josh. In ieder geval niet.

En ik denk aan niets. Ik denk alleen aan Rachel. Wat er daarna gebeurt is pure magie, en is voor ons en voor ons alleen.

Hier is het ding over honkbal-het is niet de individuele sport die ik dacht dat het was. Daar had ik het mis. Ja, de slagman is een eenzame man tegen de wereld. Hij staat in de slagbox als een soldaat en het is aan hem-en hij alleen-wat er daarna gebeurt. Maar dit is wat ik niet begreep totdat ik gedwongen werd, tot voor kort: om een homerun te slaan moet iemand anders de bal werpen.

Jij en je littekens. Alsjeblieft! Je vermoordt jezelf niet op deze manier!"Ik maak een gebaar, houd een pols tegen het plafond en doe dan alsof ik er met mijn andere hand overheen snij. "Dat is gewoon een schreeuw om hulp. Dat is gewoon aandacht. Iedereen weet dat. Als je doorsnijdt, kom je in het ziekenhuis. Dat is gewoon van films en TV-programma ' s en dat soort dingen. Je probeerde niet echt zelfmoord te plegen. je wilde alleen aandacht, maar je verknalde het. Probeer de volgende keer harder.

Ik weet het niet en het kan me niet meer schelen. Ik had voor één keer mijn zin moeten krijgen, maar één keer in mijn leven. Ik deed alles goed en ik kreeg er niets voor. Ik wil ze allemaal doden. Nee, beter nog, Ik wil dood. Nee, nog better dan dat: Ik wil ze allemaal doden en dan sterven.

Een rivier van beelden en gedachten en gevoelens, vervuild en vervuild zodat niemand er van kon drinken zonder te kokhalzen.

Stalk je me, Mr Fulton?"Het idee amuseerde en verschrikte Jazz.

Jazz had haar niet veel details gegeven over hoe het leven in het Dent house was geweest, maar hij had haar genoeg verteld dat ze wist dat het geen harten en bloemen waren. Nou, behalve af en toe een hart gesneden uit een borst. En het soort bloemen dat je naar begrafenissen stuurt.

In honkbal, als je in de slagbox komt, dat is het. Alleen jij. Het is één man tegen de wereld. Het enige wat telt op dat moment is je individuele prestatie en je individuele vaardigheid. Er is letterlijk niets dat iemand anders in je team voor je kan doen. Ze zitten allemaal op de bank, wachtend om te zien wat er gebeurt, net als de fans in de menigte! Alleen jij en je knuppel. En de bal.

Wat is het tegenovergestelde van blindheid? Wat beschreef het zeker zijn van iets zonder enig bewijs?...De term was geloof.

Pijn betekende leven. Maar de symmetrische eigenschap was niet van toepassing; het leven betekende geen pijn.

Onwerkelijk. Ik voel me nostalgisch voor iets dat minder dan vierentwintig uur geleden is gebeurd. Dit moet een record zijn.

Doe niet zo stom. Je bent een kind. Je weet niet wat het betekent om verliefd te zijn."En ze gooide de autodeur open alsof ze wilde dat ze de kracht had om het van de scharnieren te scheuren, en liep door de regen naar het huis. Die avond lag ik in bed, verontrust door wat ze had gezegd, en blokkeerde de geluiden van ruzie uit de kamer van mijn ouders. Was liefde wat mijn ouders hadden? Schreeuwen tegen elkaar, zorgen maken over geld? Nooit glimlachen? Nooit gelukkig? Als dat liefde was, dan wilde ik het niet.

Josh Mendel heeft een geheim. Helaas weet iedereen wat het is.

Ik doe waar ik mijn hele leven voor getraind heb. Ik kijk naar de bal. Ik houd mijn oog op de bal. Ik stop nooit met kijken. Ik kijk hoe het langs me vaart en in de vanghandschoen landt, een perfecte en glorieuze strike three.

. . . maar er is een straatverbod. Ze spreekt langzaam en kiest haar woorden zorgvuldig. 'Ik hoor niet zo dicht bij je te zijn.'Je had nooit zo dicht bij me moeten zijn,' zeg ik, en ik heb geen idee waarom.

Woede en haat, als ze niet gevoed worden, bloeden weg als lucht van een lekke band, na verloop van tijd en dagen en jaren. Vergeving is stealth.

Ik heb een allergische reactie op longkanker. Ik krijg tumoren.

We kunnen weten wat liefde is. Het zijn volwassenen die het vergeten zijn, dus ze klampen zich vast aan hun arme vervanger en schreeuwen tegen kinderen die met echte liefde durven te leven. Pure Liefde. Liefde zonder compromis of afleiding.

Misschien had Rachel al die tijd gelijk. Misschien is het verleden verleden, geschiedenis is geschiedenis, en je duwt het gewoon opzij en kijkt naar de toekomst.

Ik wou dat het leven emoticons had. Zodat als je vader je kwaad maakt, je op een mentale knop kunt klikken of zoiets en hem zo ' n rolleyes kunt laten zien. Dat zou rocken) hoe dan ook.

Liefde maakt je zwak. Dit Weet ik zeker. Mam hield van Roger. Roger hield van Mam.En kijk wat daar gebeurde. Ze stierf. Ze dacht dat haar liefde haar sterk maakte. Ze bleef me vertellen-nadat ze de diagnose had gekregen-ze zei tegen me: "Ik ga deze Kyra verslaan. Ik kom er wel uit. Ik hou van je en ik hou van je vader en die liefde is mijn kracht. Jij bent mijn kracht.

Homecoming is stom."En het is. Veel kinderen op zoek naar excuses om elkaar de hele nacht te betasten.

Aan het eind van de dag is het een reeks individuele uitdagingen die worden gespeeld tegen een teamverdediging. Het is een psersonal test elke keer dat ik stap in het beslag doos: kan ik beter dan de vorige keer? En daarom hou ik ervan.

Auto ' s zijn kleine privacy cocons die we meenemen. Als je tijdens het rijden zou kunnen tanken, zou je theoretisch voor altijd in beweging kunnen blijven.

Ik realiseer me plotseling dat ik naakt ben, wat me niet zou moeten storen omdat het de telefoon is, maar om de een of andere reden wel. "Hoe hangt het?"Kyra vraagt en nu denk ik dat ik bloos. Het is maar een uitdrukking, maar jeetje!

Een keer vertelde je me dat het tegenovergestelde van liefde geen haat is. En dat begreep ik niet, maar ik denk dat ik het wel weet. Want als je iemand haat, geef je er nog steeds om, toch? Je moet er een beetje om geven; anders zou je ze gewoon negeren en vergeten dat ze zelfs leven. Of geleefd.

Je kunt niet vertrouwen op liefde. Liefde zal je elke keer teleurstellen. Elke. Enkel. Tijd. Ik hou niet van Jecca. Ik hou niet van Fanboy. Maar... God, de Maren in het leven zullen je absoluut elke keer doden, nietwaar. Ik hou niet van je. Maar ik heb het nodig. Dat kan ik mezelf toegeven.

Ja, ' zei Howie plechtig. ik kan je leren hoe je meer 'straat' kunt zijn. "om Godsentwil" of "is het Stedelijk"? Ik kan het me niet herinneren. Hoe dan ook, ik kan het je leren, Sprinkhaan. Of hip-hopper.

Wat als een marionet zijn eigen touwtjes kon snijden, en in die daad van verzet en kracht van wil echt levend zou worden? Wordt je eigen poppenmeester?

Woede was een verspilling van tijd en energie. Woede was nutteloos."Woede" was het label dat werd gegeven aan de emotie die niets tot stand bracht.

Als ik denk dat ze heet is en het blijkt dat ze een psychopaat is, wat zegt dat dan over mij? Ik ben helemaal niet klaar voor dat soort therapie.

En wat? Snijdt per ongeluk drie vingers af na de dood? 'Oeps, oh, nee, mijn vriendin is net overleden! Onhandig, toen ik reanimatie probeerde uit te voeren, heb ik wat vingers afgehakt! Ik neem ze wel mee.... Verdorie, waar is die middelvinger gebleven?

Zie je, vergeving gebeurt niet in één keer. Het is geen gebeurtenis - het is een proces.

Medicijnkasten zijn gevaarlijk. Die deuren, man. Ze zullen op je springen als een ninja.

Wij mensen hebben het vermogen om verschrikkingen op elkaar aan te richten. Maar we hebben ook het vermogen om die verschrikkingen te overleven.

Soms kan hoop het meest angstaanjagende in de wereld zijn.

En mijn ouders hebben me laten willen dat ik ben. Nou en? We krijgen dingen van onze ouders, maar we krijgen ook dingen van de wereld om ons heen. Van de mensen om ons heen. En uiteindelijk zijn we onszelf.

Angst kan je in leven houden. De truc is om je niet te laten overweldigen. Laat het je niet regeren. Als je bang bent, probeert het universum je iets te vertellen. Wegkomen. Don 't run; don' t panic. Neem gewoon op en loop naar buiten, rustig als je wilt. Paniek maakt je dom.

Daarom vergeef ik, maar vergeet ik niet. Als je iemand vergeet, betekent vergeving niets meer.

...ik belde nine-one-one, " zei Howie," en toen hoorde ik iets in het steegje, dus ging ik terug en "- Howie hoestte - " en viel dapper zijn mes aan met mijn ingewanden, tevergeefs."Heb je hem goed gezien? Kunt u hem beschrijven? Howie glimlachte wanly. "Ja. Hij was ongeveer yay lang "- hij hield zijn handen op, vier centimeter uit elkaar - "dun, gemaakt van staal. Puntig. Scherp.

Jazz fantaseerde een deel van de dag over manieren om zijn grootmoeder te vermoorden, ze te plannen en ze te plannen in de meest ondraaglijke, gruwelijke details die zijn verbeelding zou toestaan. Het bleek dat zijn verbeelding nogal wat toeliet. Hij bracht de rest van de dag door zichzelf te overtuigen-keer op keer-om het niet te doen.

Je zult niet eens weten dat je de grens hebt overschreden totdat het ver terug is in je achteruitkijkspiegel.

Hij bewoog om een hand door haar cornrows te laten lopen, en trok zich terug, herinnert zich de ene keer dat hij dat probeerde-Connie had hem een lezing gegeven over het Elfde Gebod: gij zult het haar van uw zwarte vriendin niet aanraken. Ooit.

...Ze gelooft de leugen niet, maar er is niets anders op de planken.

Mijn vader heeft een gezegde: We verbranden die brug als we er bij zijn. Oké? Snap je het? Maak je zorgen over morgen, morgen.