Bernard Berenson beroemde citaten

Wonderen gebeuren met degenen die in hen geloven.

Consistentie vereist dat je vandaag net zo onwetend bent als een jaar geleden.

Ik zou op een drukke hoek kunnen staan, met een hoed in de hand, en mensen smeken me al hun verspilde uren te gooien.

Genialiteit is het vermogen tot productieve reactie tegen iemands training.

Het maakt me blij om goedheid, liefde voor werk, menselijke intelligentie en mensen te ontmoeten, ongeacht in wat voor soort werk, of het nu zo nederig of zo verheven is, die het goed en met liefde doen.

Je kunt bijna alles paroderen en belachelijk maken, maar dat verandert het universum niet in een karikatuur.

Ik ben slechts een beeldproever, zoals anderen wijn-of theeproevers zijn.

Pessimisme zoals laster is gemakkelijk te doen en trekt onmiddellijk de aandacht. De Roddelaar en de schrijver kunnen dit snel genoeg ontdekken, en een beetje aanmoediging van de huidige stemming zal hen successen bezorgen die eindeloze navolgers op hun spoor brengen. Aan de andere kant is het zeggen van goede dingen over het leven in het algemeen en individuen in het bijzonder en het interessant maken een serieuze taak die weinigen met krediet kunnen bereiken.

Wie zal mij bevrijden van haast, vlaag, het gevoel van een menigte die achter me aandringt, van gehaast en verpletterd te worden? Hoe kan ik zelfs maar voor een minuut het gevoel van voldoende vrije tijd herwinnen dat ik had tijdens mijn vroege, mijn creatieve jaren? Ik voelde me zelden gehaast of gehaast. Er was tijd voor werk, voor spel, voor liefde, het vertrouwen dat als een taak niet op de afgesproken tijd werd gedaan, ik het gemakkelijk in een ander uur kon passen. Vroeger nam ik vrije tijd voor lief, net als de tijd zelf.

Een volledig leven kan een leven zijn dat eindigt in een zo volledige identificatie met het zelf dat er geen zelf meer is om te sterven.

Ik loop in de tuin, Ik kijk naar de bloemen en struiken en bomen en ontdek daarin een voortreffelijkheid van contour, een vitaliteit van rand, of een kracht van de lente, evenals een oneindige verscheidenheid aan kleuren die geen enkel artefact dat ik in de afgelopen zestig jaar heb gezien kan wedijveren...elke dag, als ik kijk, vraag ik me af waar mijn ogen gisteren waren.

Literatuur in zijn meest uitgebreide zin is de autobiografie van de mensheid.

De overheid blijft bestaan zolang de onderbelasten zich kunnen verdedigen tegen de overbelasten.

Wanneer al het andere fysieke en mentale lijkt te verminderen, neemt de waardering voor schoonheid toe.

Tussen de waarheid en het zoeken ernaar, kies ik de tweede.

Ik heb nooit het gevoel gehad dat er iets benijdenswaardigs was in de jeugd. Ik kan me niet herinneren dat iemand van ons, als jongeren, onze toestand te veel bewonderde of een verlangen had om deze te verlengen.

Wonderen gebeuren met degenen die in hen geloven. Waarom verschijnt de Maagd Maria anders niet aan Lamaïsten, Mohammedanen of Hindoes die nog nooit van haar hebben gehoord?

Psychoanalytici zijn niet bezig met de geest van hun patiënten; ze geloven niet in de geest maar in een hersendarm.

Niet wat de mens weet, maar wat de mens voelt, gaat over kunst. Al het andere is wetenschap.

Vijanden kunnen de beste metgezellen worden. Gezelschap is gebaseerd op een gemeenschappelijk belang, en hoe groter de belangstelling, hoe dichter het gezelschap bij elkaar komt. Wat maakt vijanden van mensen, zo niet de gretigheid, de passie voor hetzelfde?

De kunstenaar, die de mens afbeeldt die de storm en de stress van het leven minacht, is niet minder verzoenend en genezend dan de dichter die, terwijl hij de natuur en de mensheid schenkt, zich verheugt in zijn onmetelijke superioriteit ten opzichte van menselijke passies en menselijke verdriet.

In de figuurschilderkunst, het type van alle schilderkunst, heb ik geprobeerd uiteen te zetten dat de belangrijkste, zo niet enige bron van levens betoveringen tactiele waarden, beweging en Ruimtecompositie zijn.

De smaak begint wanneer de eetlust is bevredigd.

Toen ik me opwarmde en me perfect thuis voelde tijdens het praten, hoorde ik mezelf opscheppen, liegen, overdrijven. Niet opzettelijk, verre van dat. Het zou onervaren en saai zijn om de stroom van praten te stoppen en te stoppen, en pas te spreken nadat ik zorgvuldig heb overwogen of ik de waarheid sprak.

Internationale aangelegenheden zullen op een betere basis worden geplaatst wanneer wordt begrepen dat er geen manier is om een volk te straffen voor de misdaden van zijn heersers.

Ik vraag me af of kunst een hogere functie heeft dan om mij natuurlijke objecten te laten voelen, waarderen en genieten vanwege hun kunstwaarde?

Er zijn twee toekomsten, de toekomst van het verlangen en de toekomst van het lot, en de rede van de mens heeft nooit geleerd om ze te scheiden.

Het leven heeft me geleerd dat het niet om onze fouten is dat we niet geliefd en zelfs gehaat worden, maar om onze kwaliteiten.

Alle kunsten, poëzie, muziek, rituelen, de zichtbare Kunsten, het theater, moeten afzonderlijk en samen de meest uitgebreide kunst van allemaal creëren, een gehumaniseerde samenleving en haar meesterwerk, De vrije mens.

Vanaf mijn kindertijd heb ik de droom gehad van het leven geleefd als een sacrament... de droom impliceerde dat het leven ritueel als iets heiligs werd genomen.

De gemiddelde Europeaan lijkt zich pas vrij te voelen als hij erin slaagt anderen tot slaaf te maken en te onderdrukken.

[Beschrijf zijn huis:] het is een bibliotheek met woonkamers.

Roemen is altijd een kreet van wanhoop, behalve bij de jongeren is het een kreet van hoop.

De uiteindelijke rechtvaardiging van het kunstwerk is om de toeschouwer te helpen zelf een kunstwerk te worden.

Ik zou graag op straathoeken staan, hoed in de hand, en voorbijgangers smeken hun ongebruikte minuten erin te laten vallen.