-
Wees niet bang voor de dood, wees bang voor een leven zonder leven. Je hoeft niet eeuwig te leven, je hoeft alleen maar te leven.
-
De eerste week van augustus hangt helemaal aan de top van de zomer, de top van het levende jaar, als de hoogste stoel van een reuzenrad wanneer het pauzeert in zijn draai. De weken die daarvoor komen zijn slechts een klim van de zwoele lente, en die die een daling volgen naar de kou van de herfst, maar de eerste week van Augustus is onbeweeglijk en heet. Het is ook vreemd genoeg stil, met lege witte dageraad en schitterende middag, en zonsondergangen besmeurd met te veel kleur.
-
De eerste week van augustus hangt helemaal aan de top van de zomer, de top van het levende jaar, als de hoogste stoel van een reuzenrad wanneer het pauzeert in zijn draai.
-
Het zou leuk zijn om een nieuwe naam te hebben, om mee te beginnen, een die niet helemaal versleten is door zo veel te worden genoemd.
-
Lezers hebben geluk - ze zullen zich nooit vervelen of eenzaam zijn.
-
Voor sommigen gaat de tijd langzaam voorbij. Een uur kan een eeuwigheid lijken. Voor anderen was er nooit genoeg. Voor Jesse Tuck bestond het niet.
-
Wees niet bang voor de dood, vrees het niet-geleefde leven
-
Niets lijkt interessant als het van jou is, alleen als het niet van jou is.
-
Direct na mijn afstuderen trouwde ik met Samuel Fisher Babbitt, een academisch bestuurder. Ik bracht de volgende tien jaar door in Connecticut, Tennessee en Washington, D. C., waar ik onze kinderen, Christopher, Tom en Lucy, grootbracht.
-
Ik ben geboren en getogen in Ohio. Tijdens mijn jeugd besteedde ik het grootste deel van mijn tijd aan het tekenen en lezen van sprookjes en mythen.
-
Ik heb een geweldige man en we hebben een geweldig leven gehad.
-
de eerste week van Augustus is onbeweeglijk en heet. Het is ook vreemd genoeg stil, met lege witte dageraad en schitterende middag, en zonsondergangen besmeurd met te veel kleur. Vaak is er ' s nachts bliksem, maar het trilt helemaal alleen. Er is geen donder, geen verlichtende regen. Dit zijn vreemde en ademloze dagen, de hondendagen, wanneer mensen worden geleid om dingen te doen waar ze zeker spijt van zullen hebben.
-
De zee kan Schepen doorslikken en walvissen uitspuwen als watermeloenzaden. Het zal nemen wat het wil, en het zal houden wat het heeft genomen, en je mag het niet afnemen wat het niet wil geven.
-
mijn moeder kwam er altijd achter. Altijd. Ze is al 35 jaar dood, maar ik heb het gevoel dat ze zelfs nu kijkt.
-
in lezen ... verhalen, je kunt veel verschillende mensen zijn op veel verschillende plaatsen, dingen doen die je in het gewone leven nooit zou kunnen doen. Het is verbazingwekkend dat die zesentwintig kleine tekens van het alfabet zich op de bladzijden van een boek kunnen rangschikken en dat allemaal kunnen bereiken. Lezers hebben geluk - ze zullen zich nooit vervelen of eenzaam zijn.
-
Toch heeft het geen zin om te proberen erachter te komen waarom dingen vallen zoals ze vallen. Dingen zijn gewoon, en gedoe brengt geen veranderingen met zich mee.
-
Feiten zijn de onvruchtbare takken waaraan we het dierbare, verduisterende gebladerte van onze dromen hangen.
-
Zoals alle prachtige dingen, is het heel eenvoudig.
-
Maar sterven is een deel van het wiel, precies daar naast geboren worden. Je kunt niet de stukken uitkiezen die je leuk vindt en de rest achterlaten. Deel uitmaken van het geheel, dat is de zegen.
-
Je hoeft niet eeuwig te leven, maar gewoon te leven.
-
Tijd is als een wiel. Draaien en draaien - nooit stoppen. En het bos is het centrum; de hub van het wiel. Het begon de eerste week van de zomer, een vreemde en ademloze tijd waarin ongeluk, of lot, levens samenbrengt. Als mensen worden geleid om dingen te doen, hebben ze dat nog nooit eerder gedaan. Op deze zomerdag, nog niet zo lang geleden, is het wiel op mysterieuze wijze in beweging gekomen.
-
Het leven is zwaar werk, maar aan de ene kant, de manier waarop we zijn, het is ook nutteloos. Het slaat nergens op. Als ik wist hoe ik weer op het wiel moest klimmen, zou ik het in een minuut doen. Je kunt niet leven zonder te sterven. Dus je kunt het geen leven noemen, wat we hebben. We zijn gewoon, we zijn gewoon, als rotsen langs de weg.
