Yevgeny Zamyatin beroemde citaten

Ware literatuur kan alleen bestaan waar ze is gecreëerd, niet door ijverige en betrouwbare functionarissen, maar door gekken, kluizenaars, ketters, dromers, rebellen en sceptici.

Ketters zijn de enige bittere remedie tegen de entropie van het menselijk denken.

Een man is als een roman: tot de allerlaatste pagina Weet je niet hoe het zal eindigen. Anders zou het niet de moeite waard zijn om te lezen.

Er is geen Laatste; revoluties zijn oneindig.

Kinderen zijn de stoutmoedigste filosofen. Ze gaan naakt het leven binnen, niet bedekt door het kleinste vijgenblad van dogma ' s, absoluten, geloofsbelijdenissen. Daarom is elke vraag die ze stellen zo absurd naïef en zo angstaanjagend complex.

Is het echter niet duidelijk dat gelukzaligheid en afgunst de teller en noemer zijn van de breuk die geluk wordt genoemd?

We hebben schrijvers nodig die nergens bang voor zijn. ("Ons Doel")

Je bent er slecht aan toe. Het lijkt erop dat je een ziel ontwikkelt.

Ik ben als een machine die tot buitensporige rotaties wordt gedreven: de lagers gloeien en binnen een minuut zal gesmolten metaal beginnen te druppelen en alles zal tot niets veranderen. Snel: krijg koud water, logica. Ik giet het over mezelf door de emmerlading maar de logica sist op de hete lagers en verdrijft ongrijpbare witte stoom in de lucht.

En iedereen moet zijn verstand verliezen, iedereen moet! Hoe eerder hoe beter! Het is essentieel-ik weet het.

Al het leven in zijn complexiteit en schoonheid is voor altijd geslagen in het goud van woorden.

De meest effectieve manier om kunst te vernietigen is de heiligverklaring van een bepaalde vorm. En één filosofie.

Je bent er bang voor omdat het sterker is dan jij; je haat het omdat je er bang voor bent; je houdt ervan omdat je het niet aan je wil kunt onderwerpen. Alleen het ondragelijke kan bemind worden.

Literatuur is schilderkunst, architectuur en muziek.

Er zijn boeken met dezelfde chemische samenstelling als dynamiet. Het enige verschil is dat een stuk dynamiet één keer ontploft, terwijl een boek Duizend keer ontploft.

Liefde en honger heersen over de wereld. Ergo, om de wereld te regeren, moet men liefde en honger beheersen.

Ik ben me bewust van mezelf. En natuurlijk zijn de enige dingen die zich bewust zijn van zichzelf en zich bewust zijn van hun individualiteit geïrriteerde ogen, gesneden vingers, pijnlijke tanden. Een gezond oog, vinger, tand kan er net zo goed niet eens zijn. Is het niet duidelijk dat individueel bewustzijn slechts ziekte is?

Nu leef ik niet meer in onze heldere, rationele wereld; Ik leef in de oude nachtmerrie wereld, de wereld van vierkantswortels van min één.

En er ontstond een vraag in mij: wat als hij, dit geelogige schepsel, in zijn wanordelijke, Smerige berg bladeren, in zijn niet-gecompliceerde leven, gelukkiger is dan wij?

Ze kwam dichterbij, leunde haar schouder tegen me aan-en we waren één, en er stroomde iets uit haar in mij, en ik wist: zo moet het zijn. Ik wist het met elke zenuw, en elk haar, elke hartslag, zo zoet dat het bijna pijn had. En wat een vreugde om je aan deze 'must'te onderwerpen. Een stuk ijzer moet zoveel vreugde voelen als het zich onderwerpt aan de precieze, onvermijdelijke wet die het naar een magneet trekt. Of een steen, opgeworpen, een moment aarzelend, dan kop voor kop terug naar de aarde duikend. Of een man, na de laatste doodsstrijd, die een laatste diepe ademhaalt-en sterft.

Je bent er slecht aan toe! Blijkbaar heb je een ziel ontwikkeld.

De enige manier om de mens van misdaad te bevrijden is hem van vrijheid te bevrijden.

Vergeet niet dat wij advocaten, we zijn een hoger soort intellect, en dus is het ons voorrecht om te liegen. Het is zo helder als de dag. Dieren kunnen zich niet eens voorstellen dat ze liegen: als je je tussen enkele wilde eilandbewoners zou bevinden, zouden ook zij alleen de waarheid spreken totdat ze de Europese cultuur leerden kennen.

kennis, absoluut zeker van haar onfeilbaarheid, is geloof

Maan ... is een gekke vrouw die haar jurk omhoog houdt zodat haar witte buik schijnt. Hoogmoedig, onneembaar, belachelijk, stil en wit als een losbandige koningin.

Het mes is de meest permanente, de meest onsterfelijke, de meest ingenieuze schepping van de mens. Het mes was een guillotine; het mes is een universeel middel om alle knopen op te lossen...

Hoe weet je dat onzin niet goed is? Als menselijke onzin eeuwenlang was gekoesterd en ontwikkeld, net zoals intelligentie dat heeft gedaan, dan had er misschien iets buitengewoon kostbaars uit kunnen komen.

Kinderen zijn de enige dappere filosofen. En dappere filosofen zijn onvermijdelijk kinderen.

De microsnelheid van de tong moet altijd iets lager zijn dan de microsnelheid van de gedachten en zeker nooit omgekeerd.

Het is niet mogelijk om voort te bouwen op negatieve emoties. Echte literatuur komt pas als we haat voor de mens vervangen door liefde voor de mens.

En waarom denk je dat dwaasheid slecht is? Als menselijke dwaasheid zo zorgvuldig was gekoesterd en gecultiveerd als intelligentie eeuwenlang is geweest, zou het misschien iets uiterst kostbaars zijn geworden.

Het meest pijnlijke is om twijfel te laten vallen in een man over zijn zijn een realiteit, driedimensionaal - en niet een ander soort realiteit.

Explosies zijn niet comfortabel.

Waarom denk je dat onzin slecht is? Als ze door de eeuwen heen menselijke onzin hadden gevoed en verzorgd op de manier waarop ze intelligentie deden, zou het iets van speciale waarde kunnen zijn geworden.

Doorstrepen is een kunst die misschien nog moeilijker is dan schrijven. Het vereist het scherpste oog om te beslissen wat overbodig is en moet worden verwijderd. En het vereist meedogenloosheid jegens jezelf - de grootste meedogenloosheid en zelfopoffering. Je moet weten hoe je delen moet opofferen in naam van het geheel.

Het mooiste in het leven is om delirium te hebben en het mooiste soort delirium is verliefd zijn.

Kennis! Wat betekent dat? Jouw kennis is niets anders dan lafheid. Nee, echt, dat is alles. Je wilt gewoon een kleine muur rond oneindigheid zetten. En je bent bang om naar de andere kant van die muur te kijken.

Ik heb veel ongelooflijke dingen gelezen en gehoord over die tijden waarin mensen in vrijheid leefden-dat wil zeggen, in ongeorganiseerde wildernis.

Het doel van art ... het is niet om het leven te reflecteren, maar om het te organiseren, om het op te bouwen.

Ik ben geboren met het verkeerde teken In het verkeerde huis met de verkeerde ascendancy ik nam de verkeerde weg die leidde tot de verkeerde neigingen ik was op de verkeerde plaats op het verkeerde moment om de verkeerde reden en het verkeerde rijm op de verkeerde dag van de verkeerde week Ik gebruikte de verkeerde methode met de verkeerde techniek verkeerd

Revolutie is overal, in alles. Er is geen definitieve revolutie, geen definitief getal.

wat een primitieve smaak moeten de ouden hebben gehad als hun dichters geïnspireerd waren door die absurde, slordige klonters mist, die elkaar op idiote wijze verdrongen.

O machtige, goddelijk afgebakende wijsheid van muren, grenzen! Ik ben misschien wel de mooiste van alle uitvindingen. De mens was pas een wild dier toen hij de eerste muur bouwde. De mens hield pas op een wilde man te zijn toen we de Groene Muur bouwden, pas toen we door middel van die muur onze perfecte machinewereld isoleerden van de irrationele, lelijke wereld van bomen, vogels en dieren...

Midzomernacht was heet. De kust, van rood graniet, gloeide van de hitte; het donkere bloed van de aarde leek van onderen op te stijgen. Er was een scherpe, ondraaglijke geur van vogels, kabeljauw, groen rottend zeewier. Door de mist doemde de enorme roodbruine zon dichterbij en dichterbij. En in de zee stroomde donker bloed op om het te ontmoeten - in opgeblazen, groeiende, enorme witte golven. Nacht. De monding van de baai tussen twee kliffen was als een raam. Een raam sluit nieuwsgierige ogen met een witte schaduw-witte wollige mist. En alles wat je kon zien was dat er achter iets rood gebeurde. (Noord)

Er wordt gezegd dat er bloemen zijn die maar eens in de honderd jaar bloeien. Waarom zouden er niet een paar zijn die eens in de duizend, in tienduizend jaar bloeien? Misschien weten we nooit over hen, simpelweg omdat deze "eens in de duizend jaar" vandaag is gekomen.

De champagne van de zon stroomde van het ene lichaam naar het andere. En er was een paar op de groene zijde van het gras, bedekt met een frambozenparaplu. Alleen hun voeten en een beetje kant konden worden gezien. In het prachtige universum onder de frambozenparaplu, met gesloten ogen, dronken ze in de sprankelende waanzin. 'Extra! Extra! Zeppelins boven de Noordzee om 3 uur. Maar onder de paraplu, in het raspberry universum, waren ze onsterfelijk. Wat maakte het uit dat in een ander ver weg universum mensen elkaar zouden vermoorden?

Het mooiste in het leven is om delirium te hebben en het mooiste soort delirium is verliefd zijn. In de ochtend mist, wazig en amoureus, Londen was delirious. Londen knipperde als het zweefde langs, melkachtig roze, zonder te geven waar het heen ging.

Geaccentueerde eenvoud en geaccentueerde ondeugd moeten harmonie tot stand brengen. Schoonheid ligt in harmonie, in stijl, of het nu de harmonie is van lelijkheid of schoonheid, ondeugd of deugd.

Wij komen van God, ik van de duivel.

...Die twee, in het paradijs, kregen een keuze: geluk zonder vrijheid, of vrijheid zonder geluk. Er was geen derde alternatief...