D.T. Suzuki beroemde citaten

De waarheid van Zen, slechts een klein beetje ervan, is wat iemands saaie leven, een leven van eentonige, niet-inspirerende gemeenschappelijke plaats, verandert in een leven van kunst, vol echte innerlijke creativiteit.

De waarheid van Zen is de waarheid van het leven, en leven betekent leven, bewegen, handelen, niet alleen reflecteren.

Voor Zen zijn tijd en eeuwigheid één.

Leegte die conceptueel gezien kan worden verward met puur niets is in feite het reservoir van oneindige mogelijkheden.

Zen maakt in grote mate gebruik van poëtische uitdrukkingen; Zen is verbonden met poëzie.

Volgens Zen moet het leven geleefd worden zoals een vogel door de lucht vliegt, of zoals een vis in het water zwemt.

Het water is in beweging, maar de maan behoudt zijn sereniteit.

De tegenstelling die zo raadselachtig is voor de gewone manier van denken komt voort uit het feit dat we taal moeten gebruiken om onze innerlijke ervaring over te brengen, die in zijn aard de taalkunde overstijgt.

De rotsen zijn waar ze zijn - en dit is hun wil. De rivieren stromen-en dat is hun wil. De vogels vliegen-dat is hun wil. Mensen praten-dit is hun wil. De seizoenen veranderen, de hemel laat regen of sneeuw neerdalen, de aarde schudt af en toe, de golven rollen, de sterren schijnen - elk van hen volgt zijn eigen wil. Zijn is willen en zo is worden.

Ik ben een kunstenaar bij living-mijn kunstwerk is mijn leven.

Hoewel Daisetz Suzuki misschien minder algemeen bekend was dan figuren als Einstein of Gandhi (die symbolen van onze tijd werden), was hij niet minder opmerkelijk als man dan deze. En hoewel zijn werk misschien niet zo ' n klinkend en publiek effect had, droeg hij niet weinig bij aan de spirituele en intellectuele revolutie van onze tijd.

Wie zou dan ontkennen dat wanneer ik thee drink in mijn tearoom ik het hele universum ermee verslind en dat juist dit moment van het opheffen van de kom naar mijn lippen de eeuwigheid zelf is die tijd en ruimte overstijgt?

Wanneer reizen te gemakkelijk en comfortabel wordt gemaakt, gaat de spirituele betekenis ervan verloren. Dit kan sentimentalisme worden genoemd, maar een bepaald gevoel van eenzaamheid veroorzaakt door reizen leidt ertoe dat men nadenkt over de zin van het leven, want het leven is tenslotte een reis van de ene Onbekende naar de andere onbekende.

We kunnen onmiskenbaar zien dat er een innerlijke relatie is tussen Zen en het leven van de krijger.

Het basisidee van Zen is om in contact te komen met de innerlijke werking van ons wezen, en dit op de meest directe manier mogelijk te doen, zonder toevlucht te nemen tot iets extern of toegevoegd. Daarom wordt alles wat de schijn van een externe autoriteit heeft, door Zen verworpen. Het Absolute geloof wordt geplaatst in het innerlijke wezen van een mens. Want welke autoriteit er ook is in Zen, alles komt van binnenuit.

De geest moet eerst worden afgestemd op het onbewuste.

De juiste kunst is doelloos, doelloos! Hoe hardnekkiger je probeert te leren hoe je de pijl moet schieten om het doel te raken, hoe minder je zult slagen in de ene en hoe verder de andere zal terugtrekken.

We hebben twee ogen om twee kanten van de dingen te zien, maar er moet een derde oog zijn dat alles tegelijkertijd ziet en toch niets ziet. Dat is om Zen te begrijpen.

Niet gebonden zijn aan regels, maar je eigen regels creëren-Dit is het soort leven dat Zen ons probeert te laten leven.

Zen opent de ogen van een mens voor het grootste mysterie zoals het dagelijks en elk uur wordt uitgevoerd; het vergroot het hart om de eeuwigheid van tijd en de oneindigheid van ruimte in al zijn hartkloppingen te omarmen; het laat ons in de wereld leven alsof we in de Hof van Eden wandelen

Zen heeft als doel de Geest zelf te disciplineren, om hem tot zijn eigen meester te maken, door een inzicht in zijn eigen aard. Dit in de ware aard van de eigen geest of ziel komen is het fundamentele doel van het zenboeddhisme. Zen is dus meer dan meditatie en Dhyana in de gewone zin van het woord. De discipline van Zen bestaat uit het openen van het mentale oog om naar de reden van het bestaan te kijken.

Onder de meest opmerkelijke kenmerken die Zen kenmerken, vinden we deze: spiritualiteit, directheid van expressie, veronachtzaming van vorm of conventionalisme, en vaak een bijna onbezonnen genot om af te dwalen van respectabiliteit.

Hoe meer je lijdt, hoe dieper je karakter groeit, en met de verdieping van je karakter lees je des te dieper in de geheimen van het leven. Alle grote kunstenaars, alle grote religieuze leiders en alle grote sociale hervormers zijn voortgekomen uit de intensste strijd die ze dapper vochten, heel vaak in tranen en met bloedende harten.

Daarom hou ik van filosofie: niemand wint.

Kopiëren is slavernij. De letter mag nooit gevolgd worden, alleen de geest moet begrepen worden. Hogere affirmaties leven in de geest. En waar is de geest? Zoek het in je dagelijkse ervaring, en daarin ligt een overvloed aan bewijs voor alles wat je nodig hebt.

De bewering van de Zen-volgelingen dat zij de essentie van het boeddhisme overbrengen, is gebaseerd op hun geloof dat Zen de bezielende geest van de Boeddha grijpt, ontdaan van al zijn historische en leerstellige kleding.

Zen is de geest van een mens. Zen gelooft in zijn innerlijke zuiverheid en goedheid. Alles wat wordt toegevoegd of met geweld wordt weggerukt, schaadt de gezondheid van de geest. Zen is daarom nadrukkelijk tegen elk religieus conventionalisme.

Zen heeft ons niets te leren op het gebied van intellectuele analyse; noch heeft het vaste doctrines die aan zijn volgelingen worden opgelegd voor aanvaarding.

Tenzij het uit jezelf groeit, is geen kennis echt van jou, het is alleen geleend verenkleed.

Zen heeft niets met ideeën te maken.

Zen wil dat we een geheel nieuw gezichtspunt verwerven om de mysteries van het leven en de geheimen van de natuur te onderzoeken. Dit komt omdat Zen tot de definitieve conclusie is gekomen dat het gewone logische proces van redeneren machteloos is om uiteindelijke bevrediging te geven aan onze diepste spirituele behoeften.

In de geestelijke wereld zijn er geen tijdsverdelingen zoals het verleden, het heden en de toekomst; want zij hebben zich samengeperst tot één enkel moment van het heden waar het leven in zijn ware betekenis trilt. Het verleden en de toekomst zijn beide opgerold in dit huidige moment van verlichting, en dit huidige moment is niet iets dat stilstaat met al zijn inhoud, want het beweegt onophoudelijk verder.

Je moet weten hoe je boven de trivialiteiten van het leven kunt uitstijgen, waarin de meeste mensen zichzelf verdrinken.

De eeuwigheid is het Absolute heden.

Zen in zijn essentie is de kunst van het zien in de aard van iemands wezen, en het wijst de weg van gebondenheid naar vrijheid.

Technische kennis is niet voldoende. Men moet technieken overstijgen, zodat de kunst een kunstloze kunst wordt, die uit het onbewuste groeit.

De intuïtieve herkenning van het moment, dus de werkelijkheid, is de hoogste daad van wijsheid.

Persoonlijke ervaring is dus alles in Zen. Geen ideeën zijn begrijpelijk voor degenen die geen steun van ervaring hebben.

Laat het intellect met rust, het heeft zijn nut in zijn eigen sfeer, maar laat het niet interfereren met het stromen van de levensstroom.

Zen benadert het vanuit de praktische kant van het leven-dat wil zeggen, om verlichting in het leven zelf uit te werken.

Men heeft het pas begrepen als men het vergeten is.

Ervaringsfeiten worden in Zen meer gewaardeerd dan voorstellingen, symbolen en concepten, dat wil zeggen, substantie is alles in Zen en vormt niets.

De vechter moet altijd vastberaden zijn met één doel in het oog: vechten, noch achteruit noch zijwaarts kijken. Om recht vooruit te gaan om de vijand te verpletteren is alles wat nodig is voor hem.

Zen belijdt zichzelf de geest van het boeddhisme te zijn, maar in feite is het de geest van alle religies en filosofieën,

Als mij gevraagd wordt wat Zen leert, dan zou ik antwoorden: Zen leert niets. Welke leringen er ook in Zen zijn, ze komen uit iemands eigen geest. We leren onszelf; Zen wijst slechts de weg.

Dhyana is het behouden van iemands rustige gemoedstoestand in elke omstandigheid, zowel ongunstig als gunstig, en niet gestoord of gefrustreerd worden, zelfs niet wanneer ongunstige omstandigheden zich de een na de ander voordoen.

Verlichting is als het alledaagse bewustzijn, maar twee centimeter boven de grond.

De grootste producties van kunst, of het nu gaat om schilderkunst, muziek, beeldhouwkunst of poëzie, hebben altijd deze kwaliteit-iets dat het werk van God benadert.

Zen leert niets; het stelt ons alleen in staat om wakker te worden en bewust te worden. Het leert niet, het wijst.

Kunst heeft altijd iets van het onbewuste.