Thomas Perry beroemde citaten

Het lezen van een roman waarin alle personages geduld, hard werken, kuisheid en vertraagde bevrediging illustreren, kan een behoorlijk saaie ervaring zijn.

Ik denk niet dat het probleem is dat mensen niet genoeg mysterieboeken lezen, maar dat mensen niet lezen.

Ik schreef fictie sinds ik in de achtste klas zat, omdat ik er van hield.

Ik had verschillende banen-met name tien jaar op universiteiten - en bleef schrijven.

Als ik geen project heb, ga ik zitten en begin ik iets te schrijven - een karakterschets, een monoloog, een beschrijving van een of ander gezicht, of zelfs gewoon een lijst met ideeën.

Als je nadenkt over verschillende series die je hebt gelezen, kun je dan een geval bedenken waarin bijvoorbeeld het tiende deel van de serie opmerkelijk beter is dan de eerste negen? Dat kan ik niet.

Het is belangrijk, denk ik, voor een schrijver van fictie om zich bewust te blijven van het tempo en de vorm van het boek terwijl hij het schrijft. Dat wil zeggen, hij moet een object maken, niet kletsen.

Als je eenmaal een personage met drie dimensies en een stem hebt uitgevonden, begin je te beseffen dat sommige dingen die je wilt dat hij doet om je plot te bevorderen dingen zijn die zo ' n persoon niet zou of niet zou kunnen doen.

De personages die je noemt roofzuchtig en onsmakelijk zijn nuttig. Zij zijn degenen die van een roman een thriller maken. Ze zijn actief, en de meeste algemene deugden, de tekenen van een goed persoon, zijn dat niet.

Wat ik zoek in elk karakter, goed of slecht, is of ik hem kan horen spreken. Als ik hem dat duidelijk kan voorstellen, dan kan ik over hem schrijven.

Als ik een boek schrijf, maak ik er het beste boek van dat ik kan.

Ja, in mijn boeken redig ik mezelf om te voorkomen dat ik de Village Explainer word.

Ik heb geen droge seizoenen, omdat ik ze niet toelaat.

Ik moet mijn brood verdienen, dus ik ben me bewust van mogelijke reacties van lezers, maar de belangrijkste is nog steeds het besef dat als ik niet van een verhaal geniet, de lezer dat ook niet zal doen.

Veel van wat we doen in het leven heeft een enorme component van geluk.

Er zijn dagen dat ik bewust niet schrijf. Ik schrijf bijvoorbeeld nooit als ik op reis ben, omdat reizen een situatie is waarin ik meer kan leren door te kijken en te luisteren dan door te werken.

Comfortabel zijn is niet de manier om te leren je vaardigheden uit te breiden.

Je hebt heel nauwkeurig beschreven hoe moeilijk het is om mijn boeken op film te presenteren: veel van mijn personages zijn meestal alleen, en als ze praten, zijn wat ze zeggen meestal leugens. Dat kan een behoorlijk verwarrende film maken.

Maar tegelijkertijd is de alledaagse uitspraak over hen waar: elk personage is de held van zijn eigen verhaal. Ieder heeft een rechtvaardiging voor zijn daden die hem overtuigt. Het is leuk om deze mensen een stem te geven.

Alle schrijvers zijn mimics, en ik ben niet geïnteresseerd in het oppakken van iemand anders stijl of stem.

In tegenstelling tot wat veel schrijvers over het proces impliceren, dwingt niemand een schrijver om zijn werk aan de filmindustrie te verkopen.

Ik probeer niet veel tijd te besteden aan het lezen in het suspense genre.

Ik wil weer over Jane Whitefield schrijven, maar alleen als ik een goed idee heb - iets dat ik over haar heb ontdekt dat nieuws is en dat de tijd van een lezer waard is.

Ik vind het leuk om slechte personages in mijn boeken te ontdekken.

Ik doe niet bewust iets om een unieke stem te behouden.

Tod Goldberg is al lang een van de meest interessante schrijvers en Gangsterland is zijn grootste en beste boek tot nu toe.