Lester R. Brown beroemde citaten

Beschaving redden is geen toeschouwerssport.

Op de een of andere manier zal de keuze gemaakt worden door onze generatie, maar het zal het leven op aarde beïnvloeden voor alle komende generaties.

Onze aantallen breiden uit, maar de natuurlijke systemen van de aarde niet.

We kunnen een economie bouwen die haar natuurlijke ondersteuningssystemen niet vernietigt, een wereldwijde gemeenschap waar de basisbehoeften van alle mensen op aarde worden bevredigd, en een wereld die ons in staat stelt om onszelf als beschaafd te beschouwen. Dit is volledig te doen.

De stijgende olieprijzen hebben de aandacht van de wereld gericht op de uitputting van de oliereserves. Maar de uitputting van ondergrondse waterbronnen door overpompen is een veel ernstiger probleem. Overmatig pompen voor irrigatie om vandaag aan de voedselbehoeften te voldoen, garandeert morgen bijna een daling van de voedselproductie.

Onder de milieutrends die onze toekomst ondermijnen, zijn krimpende bossen, groeiende woestijnen, dalende waterlagen, instortende visserij, verdwijnende soorten en stijgende temperaturen. De temperatuurstijgingen brengen hittegolven, meer destructieve stormen, intensere droogtes, meer bosbranden en natuurlijk het smelten van ijs met zich mee. We overschrijden natuurlijke drempels die we niet kunnen zien en overtreden deadlines die we niet erkennen.

Er is 1000 ton water nodig om 1 ton graan te produceren. Naarmate water schaars wordt en landen gedwongen worden om irrigatiewater naar steden en industrie te leiden, zullen ze meer graan importeren. Daarbij zal waterschaarste via de graanhandel over de landsgrenzen heen worden overgedragen. Aquifer uitputting is een grotendeels Onzichtbare bedreiging, maar dat maakt het niet minder reëel.

Geen enkele beschaving heeft de voortdurende vernietiging van haar natuurlijke ondersteuningssystemen overleefd. De Onze ook niet.

Onze beschaving van het begin van de 21e eeuw zit in de problemen. We hoeven niet verder te gaan dan de wereldvoedseleconomie om dit te zien. In de afgelopen decennia hebben we een zeepbel voor voedselproductie gecreëerd-een die gebaseerd is op milieutrends die niet kunnen worden volgehouden, waaronder overpompende watervoerende lagen, overspoeling van land en overbelasting van de atmosfeer met kooldioxide.

Socialisme faalde omdat het de economische waarheid niet kon vertellen. Het kapitalisme kan falen omdat het de ecologische waarheid niet kon vertellen.

De keuze is aan ons-aan jou en aan mij. We kunnen bij business as usual blijven en de leiding hebben over een wereldwijde zeepbeleconomie die blijft groeien totdat deze barst, wat leidt tot economische achteruitgang. Of we kunnen Plan B aannemen en de generatie zijn die de bevolking stabiliseert, armoede uitroeit en het klimaat stabiliseert. Historici zullen de keuze vastleggen, maar het is aan ons om te maken.

Het redden van Groenland is zowel een metafoor als een voorwaarde voor het redden van de beschaving. Als de ijskap smelt, zal de zeespiegel 23 voet stijgen. Honderden kuststeden zullen worden verlaten. De rijstgroeiende rivierdelta ' s van Azië zullen onder water staan. Er zullen honderden miljoenen vluchtelingen zijn. Het woord dat in me opkomt is chaos. Als we niet kunnen mobiliseren om de Groenlandse ijskap te redden, kunnen we waarschijnlijk de beschaving zoals we die kennen niet redden.

De wegwerpeconomie die zich de afgelopen halve eeuw heeft ontwikkeld, is een afwijking, die nu zelf op weg is naar de vuilnisbelt van de geschiedenis.

In de huidige geïntegreerde wereldeconomie ... het uitroeien van armoede kan net zo veel bijdragen aan de veiligheid van de VS als het uitroeien van terrorisme.

De 20e eeuw was de tijd waarin de wereld zich wendde tot het gebruik van fossiele brandstoffen en de 21e eeuw zal de eeuw van de hernieuwbare energiebronnen zijn.

Vandaag de dag hebben we meer dan ooit politieke leiders nodig die het grote geheel kunnen zien, die de relatie tussen de economie en haar milieuondersteunende systemen begrijpen.

De uitdaging is ofwel om een economie op te bouwen die duurzaam is of om bij onze niet-duurzame economie te blijven totdat deze afneemt. Het is geen doel dat in gevaar kan worden gebracht. Op de een of andere manier zal de keuze gemaakt worden door onze generatie, maar het zal het leven op aarde beïnvloeden voor alle komende generaties.

In het Midden-Oosten, waar de bevolking snel groeit, ziet de wereld de eerste botsing tussen bevolkingsgroei en watervoorziening op regionaal niveau. Voor het eerst in de geschiedenis daalt de graanproductie in een geografische regio waar niets in zicht is om de achteruitgang te stoppen. Elke dag brengt nu 10.000 meer mensen om te voeden en minder irrigatiewater om hen te voeden.

We zijn getuige van het begin van een van de grote tragedies van de geschiedenis. De Verenigde Staten, in een misplaatste poging om hun olieonzekerheid te verminderen door graan om te zetten in brandstof voor auto ' s, genereren wereldwijde voedselonzekerheid op een schaal die nog nooit eerder is gezien.

In Mexico-stad, Teheran, Kolkata, Bangkok, Shanghai en honderden andere steden is de lucht niet langer veilig om in te ademen. In sommige steden is de lucht zo vervuild dat ademen gelijk staat aan het roken van twee pakjes sigaretten per dag.

De overgang van kolen, olie en gas naar wind -, zonne-en geothermische energie is goed op weg. In de oude economie werd energie geproduceerd door iets te verbranden-olie, steenkool of aardgas-wat leidde tot de koolstofemissies die onze economie hebben bepaald. De nieuwe energie-economie maakt gebruik van de energie in wind, de energie die van de zon komt en warmte van binnen de aarde zelf.

Ze hebben ook brandstofefficiëntienormen voor auto ' s in China aangenomen.

De basis wordt gelegd voor de opkomst van zowel wind-als zonnecellen als hoekstenen van de nieuwe energie-economie. De wereldwijde windopwekkingscapaciteit groeide van 7.600 megawatt in 1997 tot 9.600 megawatt in 1998, een uitbreiding van 26 procent. Op nationaal niveau was Duitsland de voorloper met een capaciteit van 790 megawatt, gevolgd door Spanje met 380 megawatt en de Verenigde Staten met 226 megawatt. In het verleden was de Amerikaanse windopwekkingscapaciteit geconcentreerd in Californië, maar in 1998 begonnen windparken elektriciteit te genereren in Minnesota, Oregon en Wyoming, waardoor de geografische basis van de nieuwe industrie werd verbreed.

Naties geven in feite delen van hun soevereiniteit af aan de internationale gemeenschap en beginnen een nieuw systeem van internationaal milieubeheer te creëren.

De basis wordt gelegd voor de opkomst van zowel wind-als zonnecellen als hoekstenen van de nieuwe energie-economie.

In dit tijdperk van aanscherping van de wereldvoedselvoorziening wordt het vermogen om voedsel te verbouwen snel een nieuwe vorm van geopolitieke hefboomwerking. Voedsel is de nieuwe olie. Land is het nieuwe goud.

Als een economie vooruitgang wil boeken, moet ze voldoen aan de basisprincipes van de ecologie. Als dat niet het geval is, zal het afnemen en uiteindelijk instorten. Er is geen middenweg