John Cassian beroemde citaten

...wie zich uitsluitend door zijn eigen oordeel en beslissing laat leiden, zal nooit de top van volmaaktheid bereiken en zal niet nalaten het slachtoffer te zijn van de vernietigende macht van de duivel om te misleiden.

...we moeten ons realiseren dat er drie bronnen zijn voor onze gedachten - God, de duivel en onszelf.

De band tussen vrienden kan niet door toeval worden verbroken; geen interval van tijd of ruimte kan het vernietigen. Zelfs de dood zelf kan geen echte vrienden scheiden.

Ware geestelijke kennis is soms het meest groot geworden bij sommigen die zonder welsprekendheid en bijna analfabeet waren. En dit wordt heel duidelijk aangetoond door het geval van de apostelen en vele heilige mannen, die zich niet uitbreidden met een lege blaadje, maar zich neerbuigden door het gewicht van de ware vruchten van geestelijke kennis: van wie in Handelingen staat geschreven: 'maar toen zij de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen en bemerkten dat zij onwetende en ongeleerde mensen waren, waren zij verbaasd' (handelingen 4:13).

God moet niet alleen gekend worden in zijn gezegende en onbegrijpelijke wezen, want dit is iets dat gereserveerd is voor zijn heiligen in het komende tijdperk. Hij is ook bekend van de grootsheid en schoonheid van zijn schepselen, van zijn voorzienigheid die de wereld van dag tot dag regeert, van zijn rechtvaardigheid en van wonderen die hij aan zijn heiligen in elke generatie toont.

De dokter van onze zielen heeft de remedie in de verborgen gebieden van de ziel geplaatst.

Naarmate de vurigheid van goddelijke liefde u dichter bij God brengt, zal een grotere schare heilige broeders naar u toestromen. Want zoals de Heer zegt: "een stad op een heuvel kan niet verborgen worden" (Mt. 5:14).

[God] regelde dat de jongen Samuël zou worden gekozen, maar in plaats van hem rechtstreeks te onderwijzen, liet hij hem een of twee keer tot een oude man wenden. Deze jongeman, aan wie hij een directe ontmoeting met zichzelf had toegestaan, moest niettemin iemand die God had beledigd, onderrichten, en dat alles omdat die persoon een oude man was. Hij besloot dat Samuël een hoge roeping zeer waardig was en toch liet hij hem zich onderwerpen aan de leiding van een oude man, zodat hij, eenmaal opgeroepen tot een goddelijke bediening, nederigheid kon leren en zelf voor alle jongeren een voorbeeld van eerbied kon worden.

Wanneer de ziel stevig geworteld is... vrede, wanneer het bevrijd is van de banden van elke vleselijke drang, wanneer de onwankelbare stuwkracht van het hart gericht is op het ene Allerhoogste goed, dan zullen de woorden van de apostel vervuld worden. 'Bid zonder ophouden,' zei hij (I Thes. 5:17). "Hef in alle plaatsen reine handen op, zonder toorn en zonder rivaliteit" (1 Tim.2:8). Gevoeligheid wordt, om zo te zeggen, geabsorbeerd door deze zuiverheid. Het wordt hervormd naar de gelijkenis van het geestelijke en het engelachtige, zodat al zijn handelingen, al zijn activiteit gebed zullen zijn, volkomen zuiver, volkomen zonder smet.

Alles wat we doen, ons doel, moet worden ondernomen omwille van... zuiverheid van hart... we moeten het lezen van de Schrift oefenen, samen met alle andere deugdzame activiteiten... om ons hart vrij te houden van de schade van elke gevaarlijke passie en om stap voor stap op te stijgen naar het hoogtepunt van de liefde.

In feite zijn alle gaven gegeven om redenen van tijdelijk gebruik en behoefte en ze zullen zeker voorbijgaan aan het einde van de huidige bedeling. Liefde zal echter nooit worden afgesneden. Het werkt in ons en voor ons, en niet alleen in dit leven. Want wanneer de last van de lichamelijke nood in de komende tijd terzijde is gelegd, zal deze effectiever, voortreffelijker, voor altijd onfeilbaar blijven, zich met meer vuur en ijver vastklampen aan God gedurende de hele lengte van onverderfelijkheid.

Het tweede verzoek van de zeer zuivere ziel is de komst van het koninkrijk van de Vader te zien (vgl. Mt. 6:10). Wat dit in de eerste plaats betekent, is dat Christus elke dag onder heilige mensen moet regeren. En dit gebeurt wanneer de macht van de duivel uit ons hart is verdreven door de verdrijving van zondige vuiligheid en wanneer God in ons begint te regeren te midden van de goede geuren van deugd. Met overwonnen hoererij heerst kuisheid; met overwonnen woede is vrede koning; met trots onder de voet is nederigheid soeverein.

... wanneer de dood over een heilige is gebracht, moeten we niet denken dat hem een kwaad is overkomen, maar iets onverschillig; dat is een kwaad voor een goddeloze, terwijl het voor de goeden rust en vrijheid van kwaad is. "Want de dood is rust voor een man wiens weg verborgen is" (Job 3:23). En zo lijdt een goed mens er geen verlies aan.

... is er duidelijk uitgedrukt voor ons? wat het is, moeten we toeschrijven aan de vrije wil of aan de beslissing en de dagelijkse hulp van de Heer. We worden gekenmerkt door of we ijverig of laks reageren op de vriendelijke bedelingen van God. Dit perspectief wordt duidelijk uitgedrukt in de genezing van de twee blinde mannen. Jezus ging voorbij, een feit dat mogelijk werd gemaakt door Gods voorzichtige genade. En de verwezenlijking van hun eigen geloof en geloof was om te roepen: "Heer, zoon van David, ontferm U over ons" (Mt. 20:31). Het herstelde zicht van hun ogen is de gave van Goddelijke Barmhartigheid.

Het is onmogelijk voor de geest om ongestoord te blijven door gedachten, maar iedereen die serieus over de zaak is, kan ze zeker toelaten of wegjagen, en hoewel hun oorsprong niet volledig onder onze controle ligt, kunnen we ervoor kiezen ze goed te keuren en te adopteren.

Daarom moet de hele aandacht van een monnik op één punt worden gevestigd, en de opkomst en cirkel van al zijn gedachten moeten er krachtig toe worden beperkt, namelijk:, ter herinnering aan God, zoals wanneer een mens, die ernaar verlangt een gewelf van een ronde boog hoog te verheffen, voortdurend een lijn rond moet trekken vanuit het exacte midden ervan, en in overeenstemming met de zekere standaard die het geeft, door de wetten van het bouwen alle vereiste gelijkheid en rondheid ontdekt....

Laat iedereen dit weten. Hij zal worden toegewezen aan de plaats en de dienst waaraan hij zich in dit leven heeft gegeven en toegewijd en hij kan er zeker van zijn dat hij in de eeuwigheid de dienst en het gezelschap als zijn lot zal hebben die hij in dit leven verkoos. Dit is wat de Heer bedoelt wanneer hij zegt: "Als iemand mijn dienaar is, laat hij mij volgen en waar ik ben, zal hij daar zijn als mijn dienaar" (Joh. 12:26).

...net zoals het bouwwerk van alle deugden naar boven streeft naar volmaakt gebed, zo zullen al deze deugden noch stevig noch duurzaam zijn tenzij ze stevig door de kroon van het gebed worden samengetrokken. Deze eindeloze, onophoudelijke rust van gebed... kan niet worden bereikt of geconsumeerd zonder deze deugden. En evenzo zijn deugden de basisvoorwaarde van het gebed en kunnen ze niet worden verwezenlijkt zonder het.

Het is niet onze vrije wil, maar "het is de Heer die de gevangene vrijmaakt" (Ps. 145:7). Het is niet onze eigen deugd, maar "het is de Heer die de vernederden opheft" (Ps. 145:8). Het is geen toepassing op het lezen, maar "het is de Heer die de blinden licht geeft" (Ps. 145:8). Het is niet onze behoedzaamheid, maar "het is de Heer die de vreemdeling beschermt" (Ps. 145:9). Het is niet onze volharding, maar "het is de Heer die de gevallen opwekt of ondersteunt" (Ps. 144:14).

De dief die het Koninkrijk der hemelen ontving, hoewel niet als beloning voor deugd, is een waar getuigenis van het feit dat de redding van ons is door de genade en barmhartigheid van God.

Als het koninkrijk van God in ons is en dat is een koninkrijk van gerechtigheid, van vrede en van vreugde, dan is wie met deze deugden blijft zeker in het koninkrijk van God. In tegenstelling hiermee hebben allen die handelen in onrechtvaardigheid, in onenigheid en in doodzuchtige somberheid hun standpunt ingenomen in het koninkrijk van de duivel, in de hel en in levenloosheid. Het is door deze tekenen dat het koninkrijk van God of van de duivel wordt erkend.

...werken van vroomheid en liefdadigheid... zijn noodzakelijk in dit huidige leven zolang ongelijkheid heerst. Hun werk hier zou niet nodig zijn, ware het niet voor de overvloedige aantallen armen, behoeftigen en zieken... Zolang deze onrechtvaardigheid in de wereld woedt, zullen deze goede werken noodzakelijk en waardevol zijn voor iedereen die ze beoefent en ze zullen de beloning van een eeuwige erfenis opleveren voor de man van goed hart en betrokken wil.

Al onze heilige vaders wisten dit en allen leren eensgezind dat perfectie in heiligheid alleen kan worden bereikt door nederigheid.

Mensen die de drang hebben om kennis van God te hebben en zuiver van geest te zijn, wijden al hun verzamelde energie aan deze ene taak. Terwijl ze nog in de verdorvenheid van het vlees leven, geven ze zichzelf aan die dienst waarin ze zullen volharden wanneer de verdorvenheid terzijde is gelegd. En reeds komen zij in het zicht van wat de Heer en Heiland uitstelde toen hij zei: "Zalig zijn de reinen van hart, want zij zullen God zien" (Mt. 5:8).

De apostelen waren er zeer zeker van dat alles wat met redding te maken had, een geschenk van God aan hen was. "Vergroot ons geloof" (Luk. 17:5). Zij veronderstelden niet dat de volheid van het geloof tot hen zou komen alleen maar omdat zij er vrijwillig voor kozen. Zij geloofden eerder dat het een gave van God was die aan hen zou moeten worden verleend.

We moeten, met Gods hulp, het dodelijke gif van de demon van woede uit de diepten van onze ziel uitroeien. Zolang hij in ons hart woont en de ogen van het hart verblindt met zijn sombere kwalen, kunnen we niet onderscheiden wat voor ons goed is, noch geestelijke kennis bereiken, noch onze goede bedoelingen vervullen, noch deelnemen aan het ware leven; en ons intellect zal ongevoelig blijven voor de contemplatie van het ware, goddelijke licht; want er staat geschreven: 'de toorn van de mens brengt de gerechtigheid van God niet tot stand' (Jms. 1:20).

... een christen is er vrij zeker van dat hij in dezelfde zonden zal vallen die hij in een ander met meedogenloze en onmenselijke strengheid veroordeelt, want "een strenge koning zal in tegenslagen vallen" en "wie zijn oren stopt om de zwakken niet te horen, zal zelf roepen, en er zal niemand zijn om hem te horen" (Spr. 13:17; 21:13).

Vasten en waken, de studie van de Schrift, het afzien van bezittingen en al het wereldse zijn op zichzelf geen volmaaktheid, zoals wij hebben gezegd; Zij zijn haar werktuigen. Want volmaaktheid is niet in hen te vinden; het wordt door hen verworven. Het is daarom nutteloos om te roemen over ons vasten, waken, armoede en het lezen van de Schrift wanneer we de liefde van God en onze medemensen niet hebben bereikt. Wie liefde heeft bereikt, heeft God in zich en zijn verstand is altijd bij God.

Perfectie... het is duidelijk dat het niet alleen wordt bereikt door naakt te zijn, door gebrek aan rijkdom of door het verwerpen van eerbewijzen, tenzij er ook die liefde is waarvan de ingrediënten de apostel beschreef (vgl. I Cor. 13) en die alleen in zuiverheid van hart te vinden is. Niet jaloers te zijn, niet opgeblazen te zijn, niet achteloos te handelen, niet te zoeken naar wat niet van iemand is, zich niet te verheugen over een onrechtvaardigheid, geen kwaad te plannen - Wat is dit en zijn gelijkenis anders dan het voortdurende offer aan God van het hart dat volmaakt en waarlijk zuiver is, een hart dat vrij wordt gehouden van alle verstoring?

We zijn vaak onverschillig voor onze broeders die in nood of van streek zijn, op grond van het feit dat ze in deze staat zijn buiten onze schuld. De Doctor der Zielen echter, die de verontschuldigingen van de ziel uit het hart wil uitroeien, zegt ons onze gave te verlaten en verzoend te worden, niet alleen als we toevallig van streek zijn door onze broeder, maar ook als hij van streek is door ons, of het nu rechtvaardig of onrechtvaardig is; alleen wanneer we de breuk door onze verontschuldiging hebben genezen, moeten we onze gave aanbieden.

Ware kennis is alleen te vinden onder degenen die God oprecht aanbidden.

Als je je broer wilt corrigeren als hij verkeerd doet? u moet uzelf kalm houden, anders kunt u zelf de ziekte oplopen die u probeert te genezen en zult u merken dat de woorden van het Evangelie nu op u van toepassing zijn? "Waarom kijkt u naar de stofvlek in het oog van uw broeder en ziet u de balk in uw eigen oog niet?'

Als je ware kennis van de Schriften wilt verwerven, haast je dan eerst een onwankelbare nederigheid van hart te verwerven. Dat alleen zal je niet leiden naar de kennis die opzwelt, maar naar dat wat verlicht, door het vervolmaken van liefde.

...tenzij de genade van God onze zwakheid te hulp komt om haar te beschermen en te verdedigen, kan niemand de verraderlijke aanvallen van de vijand weerstaan, noch kan hij de koorts die in ons vlees brandt met het vuur van de natuur dempen of in bedwang houden.

God kan worden waargenomen wanneer we met trillende harten naar die kracht van hem kijken die alles beheerst, leidt en regeert, wanneer we zijn immense kennis en zijn wetende blik overwegen die de geheimen van het hart niet kunnen ontwijken.

...de zielen van de doden [zijn] niet beroofd van hun intellectuele vermogens, maar... ze missen ook geen gevoelens zoals hoop en verdriet, vreugde en angst. Zij hebben al een voorproefje van wat hen na het algemene oordeel te wachten staat. En het gebeurt niet, zoals sommige ongelovigen zouden denken, dat zij bij het verlaten van deze wereld tot niets worden veranderd. In feite leven ze intenser en concentreren ze zich meer op de lof van God.

Nederigheid kan op haar beurt alleen worden bereikt door geloof, vrees voor God, zachtmoedigheid en het afwerpen van alle bezittingen.

...we moeten eerst alles grondig onderzoeken wat in ons hart verschijnt of wat ons wordt voorgesteld. Is het gezuiverd van het goddelijke en hemelse vuur van de Heilige Geest? Of neigt het naar Joods bijgeloof? Is zijn oppervlakkige vroomheid iets dat is voortgekomen uit opgeblazen wereldse filosofie? We moeten dit zeer zorgvuldig onderzoeken, zoals de apostel ons gebiedt: 'geloof niet in elke geest, maar zorg ervoor te ontdekken of geesten van God zijn' (1 Joh. 4:1).

Door deze dingen bereiken wij de volmaakte liefde, door de genade en het mededogen van onze Heer Jezus Christus, aan wie de heerlijkheid door alle eeuwen heen is. Amen.

Geen andere deugd maakt de mens meer gelijk aan de engelen, dan de navolging van hun manier van leven.

...wanneer we de zichtbare rijkdom verlaten... het zijn vreemde goederen en niet de Onze die we verlaten. En dit is zo zelfs als we opscheppen dat we ze door onze eigen inspanningen hebben verworven of dat ze als erfenis aan ons zijn doorgegeven. Ik zeg dat niets van ons is, behalve wat in ons hart is, wat van onze ziel is, wat door niemand kan worden weggenomen.

...we weten dat God de kansen voor redding op verschillende manieren regelt. Onze situatie is dat we gretig of op een achterblijvende manier reageren op deze kansen die God ons ter beschikking heeft gesteld. God liet de roep uit uw vaderland komen; Abraham oefende gehoorzaamheid uit door naar buiten te komen. Daar was de instructie gekomen in het land; het was gedaan, en dat was het werk van gehoorzaamheid. Maar de toevoeging die ik u zal tonen, heeft te maken met de genade van God, die een gebod en een belofte gaf.

Geen enkel rechtvaardig mens is voor zichzelf voldoende om rechtvaardiging te winnen. De Goddelijke Barmhartigheid moet altijd een hand naar zijn voetstappen uitstrekken als ze wankelen en bijna struikelen, en dit is zo omdat de zwakte van zijn vrije wil hem het evenwicht kan doen verliezen, en als hij valt, kan hij voor altijd omkomen.

Wanneer we God 'geheiligd zij uw naam' zeggen, zeggen we in werkelijkheid 'vader, maak ons tot mensen die kennis en begrip verdienen van hoe heilig u bent, of laat op zijn minst uw heiligheid schijnen in de geestelijke levens die we leiden. En dit gebeurt zeker als de mensen onze goede werken zien en onze Vader in de hemel verheerlijken.