James Earl Jones beroemde citaten

Een van de moeilijkste dingen in het leven is het hebben van woorden in je hart die je niet kunt uitspreken.

De wereld is gevuld met geweld. Omdat criminelen wapens dragen, moeten wij fatsoenlijke, gezagsgetrouwe burgers ook wapens hebben. Anders winnen ze en verliezen de fatsoenlijke mensen.

Er is niet genoeg magie in een bloedlijn om een onmiddellijke, onherroepelijke band te smeden.

Als je in een onderdrukkende samenleving leeft, moet je veerkrachtig zijn. Je kunt niet elk klein ding je laten verpletteren. Je moet elke ontmoeting nemen en jezelf groter maken, in plaats van jezelf erdoor te laten verminderen.

De enige constante door de jaren heen is honkbal. Amerika is voorbijgerold als een leger van stoomrollers. Het is gewist als een schoolbord, herbouwd en weer gewist. Maar honkbal heeft de tijd gemarkeerd. Dit veld, dit spel, is een deel van ons verleden. Het herinnert ons aan alles wat eens goed was, en wat weer zou kunnen zijn.

Je bouwt geen band op zonder aanwezig te zijn.

Ik denk dat de mate waarin ik enig evenwicht heb, enig mentaal evenwicht, te wijten is aan het feit dat ik een boerenkind ben en ben opgegroeid in die geïsoleerde plattelandsgebieden.

Wanneer ik grote literatuur, groot drama, toespraken of preken lees, heb ik het gevoel dat de menselijke geest niets groter heeft bereikt dan het vermogen om gevoelens en gedachten te delen door middel van taal.

In onze vastberadenheid om een betere wereld te bouwen... we willen oproepen wat Abraham Lincoln de betere engelen van onze natuur noemde.

Meer en meer, als ik de persoon uitkies die me het meest inspireerde, ga ik terug naar mijn grootvader.

Zodra je alle gebeurtenissen op raciale gronden begint uit te leggen of te verontschuldigen, begin je je over te geven aan de gevaarlijke mythologie van ras.

Het laatste wat ik wil zijn is een rijke zwarte superster. Ik wil gewoon acteren.

Proberen om iemand verliefd op je te maken is ongeveer net zo zinloos als proberen te controleren op wie je verliefd wordt.

Stotteren is pijnlijk. Op de zondagsschool probeerde ik mijn lessen te lezen en de kinderen achter me vielen van het lachen op de grond.

Zelfs tijdens de rantsoeneringsperiode, tijdens de Tweede Wereldoorlog, hadden we niet de angst dat we zouden verhongeren, omdat we onze eigen aardappelen verbouwden, Weet je? En onze eigen varkens, en onze eigen koeien en zo, Weet je.

Voordat mijn opa zijn eigen kerk bouwde, gingen we naar de naburige stad, en het was een blanke gemeenschap. Je weet wel, in het noorden, voornamelijk Midden-Europese mensen en Indianen, Chippewa Indianen. We waren welkom in die kerk, maar toen we binnenkwamen, wisten ze niet wat ze met ons moesten doen.

Dus toen ik in Michigan aankwam, stotterde ik. Ik kon niet praten. Dus mijn eerste jaar op school was mijn eerste stomme jaar en toen gingen die stomme jaren door tot ik op de middelbare school kwam.

Ik zie graag het werk van acteurs. Ik hou ervan om ' s avonds laat op kanalen te surfen en per ongeluk films tegen te komen die ik nog niet eerder had gezien. Het maakt me erg trots op het beroep.

Ik vind stotteraars Grappig. En ik weet dat het onbeleefd en politiek incorrect is om stotteraars uit te lachen. Maar ik denk dat het goed is, want ik weet waarom ze grappig zijn. Ze maken mensen nerveus. Mensen denken, wanneer op aarde gaan ze het woord uit te krijgen, dus ze beginnen te lachen uit hun eigen nervositeit.

Op een dag zaten mijn jongste oom - de andere die als eerste naar de universiteit ging, Randy - en ik buiten op de veranda. En hij was briljant. Hij is net met pensioen gegaan bij Boeing in Wichita, Kansas.

Ik weet niet of het waar is dat alle acteurs willen regisseren en alle regisseurs willen acteren, maar in 1972 probeerde ik te regisseren en besloot ik dat ik beter bij acteren kon blijven.

Dus in mijn eerste jaar ben ik overgestapt naar de toneelafdeling.

Zodra je begint uit te leggen of te verontschuldigen...

Je eigen behoefte om te zijn straalt uit elke droom of creatie die je je voorstelt.

We waren vroeger 'shiftless en lui', nu zijn we 'angstaanjagend en geweldig'."Ik denk dat de zwarte man daar trots op moet zijn.

Ik kwam uit het leger - in mijn wereld - Ik kwam naar New York, bijvoorbeeld, toen de burgerrechtenbeweging net begon, en dat creëerde een bepaalde energie, een bepaald gerommel, een bepaalde impuls voor zwarte acteurs.

Je ging niet naar het theater om de wereld te veranderen, maar je had een kans om de wereld te beïnvloeden, het denken en de gevoelens van de wereld.

Ik was een geadopteerd kind van mijn grootouders, en ik weet niet hoe ik daar ooit mijn dankbaarheid voor kan uiten, want mijn ouders zouden een puinhoop zijn geweest, weet je.

Schrijven kan de personages een volledige betekenis geven en pure stereotypen vermijden.

Ik hou van commercials! Meestal hebben ze genoeg geld om tijd te nemen en het goed te fotograferen.

Ik kende de echte showbusiness van mijn vader, die acteur was geweest sinds hij de wereld van het boksen verliet.

Mijn grootmoeder had het meest dramatische effect op mijn leven omdat ze me in de ene richting zette, en ik moest de andere richting teruggaan voor mijn verstand en voor mijn vermogen om een sociaal mens te zijn.

Mijn grootmoeder begon zich echter op haar eigen neurotische - en ik denk psychotische - manier voor te bereiden om racisme het hoofd te bieden. Dus ze leerde ons racistisch te zijn, wat ik later moest ongedaan maken toen ik in Michigan aankwam, Weet je.

Ik wil nooit sentimenteel zijn. Ik ben liever een realist. Ik ben niet echt romantisch.

Ik beschouw mezelf als een beginnende filmacteur.

Acteurs praten nooit over toekomstplannen.

Acteren gaat niet over iets romantisch, zelfs niet over Fantasie, hoewel je wel Fantasie creëert.

Mensen die naar Marilyn Monroe verlangden, hadden geen idee dat ze stotterde. Het is het geheim van haar sexiness, eigenlijk.

Ik denk echt dat ik door een groot deel van mijn leven heb gewandeld, of van het ene naar het andere heb gewandeld.

Ik zou graag een Britse commercial willen filmen; ze zijn beter dan Amerikaanse.

Ik bedoel, mijn mensen waren heel, heel eenvoudig. Het waren boeren, Weet je?

Spraak is een zeer belangrijk aspect van het menselijk zijn. Een fluistering snijdt het niet.

Ik was net zo tevreden Off-Broadway als in een grote Hollywood film, en ik probeer gewoon tevreden te zijn waar ik ook ben, Weet je.

Niemand vroeg me om acteur te worden, dus niemand was me iets verschuldigd. Er was geen recht.

Het moet echt zijn, en ik denk dat veel van de problemen die we als samenleving hebben, zijn omdat we niet erkennen dat familie belangrijk is, en het moeten mensen zijn die aanwezig zijn, weet je, en moeders en vaders, beide zijn niet aanwezig genoeg met kinderen.

Mijn jongste oom Randy en ik waren de eerste leden van onze hele familie die ooit naar de universiteit gingen.

In de winter, in het sneeuwland, was citrusvruchten zo zeldzaam, en als je er een kreeg, was het beter dan ambrosia.

Wij kinderen leren verantwoordelijkheid automatisch.

Dus ik was vastbesloten om mijn laatste twee jaar op de universiteit te gebruiken om iets te doen waarvan ik dacht dat ik het leuk zou vinden, namelijk acteren. En het was waarschijnlijk omdat er ook meisjes op de toneelschool zaten, Weet je?

Ik was me aan het voorbereiden op het theater, en ... .. Ik kreeg een kleine baan hier en een baan daar, maar het ging niet goed, en ik overwoog enige tijd voor het midden van de jaren ' 60 dat ik misschien iets anders moest overwegen.