Arthur Symons beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Arthur Symons
  • Een realist in VenetiĆ« zou een romanticus worden door alleen maar trouw te zijn aan wat hij voor zich zag.

  • De kreten van de lente zijn dezelfde oude delicate geluiden, de aarde vernieuwt haar magische jeugd in een adem.

  • Vaag bewust van die grote spanning waarin we leven, vinden we onze ontsnapping uit de steriele, vernietigende realiteit in vele dromen, in religie, Passie, kunst.

  • Zoals parfum in de plooien blijft waar het ligt, zo zal de gedachte aan u, die diep in mijn hersenen gevouwen blijft, mij niet verlaten: alle dingen verlaten mij: u blijft.

  • Maar we hebben geleerd om voor onze ogen te zien en hebben een manier gevonden om voor zichzelf te zien.

  • De woestijn van maagdelijkheid doet pijn in de hitte van haar mond.

  • God, zoals alle hoogste dingen, verbergt het licht in de schaduw, en in de nacht zijn zijn bezoeken om te slapen en dromen zijn het duidelijkst gemaakt.

  • De Engelse mist is altijd aan het werk als een subtiele schilder, en Londen is een uitgestrekt doek dat is voorbereid voor de mist om aan te werken.

  • Het leven is een droom in de nacht, een angst onder angsten, een naakte hardloper die verloren is gegaan in een storm van speren.

  • De doden zijn gelukkig, hebben geen verlangen. Ik sta op en val, en sta op en val weer, Er is iets in mij, hongerend naar brood, verbijsterd en onaantastbaar als vuur.

  • Ik weet dat de vrouw geen ziel heeft, Ik weet dat de vrouw geen mogelijkheden van ziel of geest of hart heeft, maar slechts het meesterwerk van vlees is: wel, zij het zo. Het is haar vlees dat ik aanbid; ik ga opnieuw Dorsten om haar lege kus uit te putten. Ik weet dat ze niet kan liefhebben: het is niet dit dat mijn verslagen hart smeekt om omver te werpen. Tiranniek verlang ik, Ik verlang alleen, naar haar prachtige lichaam, de meest welsprekende muziek van de aarde, de goddelijke menselijke harmonie; haar lichaam nu een stil instrument, dat 'onder mijn aanraking zal ontwaken en voor mij de spanningen zal maken waarvan ik maar heb gedroomd, nooit gekend.

  • Alle Kunst is een vorm van kunst.Want in de kunst kunnen geen vooroordelen bestaan.

  • De grijsgroene strook zandgras, voor onbepaalde tijd verlaten; een zee van lood, een hemel van leisteen;al herfst in de lucht, helaas!Een grimmige eentonigheid van steen, het lange hotel,scherp wit, tegen de lichtwerpers na zonsondergang grijsgroen, en neemt de toon van het gras aan.

  • Ik heb van kleuren gehouden, en niet van bloemen;hun beweging, niet van de zwaluwvleugels;en ik heb meer dan de helft van mijn uren verspild zonder de kameraadschap der dingen.

  • Ik hoorde het zuchten van de reedsAt middag en ' s avonds,en een oude droom die ik had vergeten, leek me te herinneren.

  • Mijn leven is als een muziekzaal, waar ik,in de onmacht van woede,geketend door betovering aan mijn stal, mezelf op de toneelzaal zie om een muziekzaal te vermaken.

  • De wind stijgt op de zee,de winderige witte schuimdansers springen; en de zee kreunt ongemakkelijk,en draait zich om in slaap, en kan niet slapen.

  • Ik heb verdriet in slaap gebracht, liefde slaapt.Zij die me vaak liet huilen, huilt nu.

  • Laat woorden over aan hen die woorden, niet daden, bewegen.

  • Om lief te hebben, om gelukkig te zijn gemaakt dus, / welk beter lot heeft het leven in petto voor ons?

  • Liefde is een vlammend hart, en haar vlammen streven / totdat ze de ziel vertroebelen in de rook van een winderig vuur.

  • Bijna niemand is in staat om te zien wat er voor hem is, net zoals het in zichzelf is. Hij komt het ene verwachten, hij vindt het andere, hij ziet door de sluier van zijn vooroordeel heen, hij bekritiseert voordat hij heeft begrepen, Hij veroordeelt zonder zijn instinct de kans te geven zichzelf te beweren.

  • Liefje, mag ik je het lied van je kussen zingen? Hoe zacht is deze, hoe subtiel is deze, Hoe fladderend snel als een vogelkus dat is, als een vogel die op een bladvormig rooster tikt; hoe klampt deze zich vast en hoe ontsluit hij zich van knop tot bloem in de weg van rozen.

  • Het is in hun ogen dat hun magie zich bevindt.

  • Hier in een kleine eenzame kamer ben ik de meester van de aarde en de zee, en de planeten komen naar mij toe.

  • Nacht, een meer perfecte dag.

  • Kritiek is eigenlijk de roede van waarzeggerij: een hazelschakelaar voor de ontdekking van begraven schatten, geen berkentak voor de bestraffing van overtreders.

  • Kunst begint wanneer een man het meest levendige moment dat hij ooit heeft geleefd, wil vereeuwigen.

  • En ik zou hebben, nu de liefde voorbij is, een einde aan alles, een einde: Ik kan niet, omdat ik je minnaar ben geweest, bukken om je vriend te worden!

  • Hij wist dat het hele mysterie van schoonheid nooit door de menigte kan worden begrepen, en dat terwijl helderheid een deugd van stijl is, perfecte expliciteit geen noodzakelijke deugd is.

  • Mijn ziel is als deze bewolkte, vlammende opaalring.

  • Een plaats heeft bijna een verlegenheid van een persoon met vreemden; het geheim is niet verrast te worden door te directe ondervraging.

  • De mysticus is te vol van God om begrijpelijk tot de wereld te spreken.

  • Ik had mijn dromen over VenetiĆ«, maar niets wat ik had gedroomd was zo onmogelijk als wat ik vond.

  • Er zijn bepaalde naturen voor wie werk niets is, de daad van werk alles.

  • Zonder charme kan er geen fijne literatuur zijn, zoals er geen perfecte bloem kan zijn zonder geur.