Andrew Sullivan beroemde citaten

Om de wereld binnen zes maanden te bevrijden van Osama bin Laden, Anwar Al-Awlaki en Moammar Kadhafi: als Obama een Republikein was, zou hij nu op Mount Rushmore zijn.

Bloggen is voor schrijven wat extreme sporten zijn voor atletiek: meer vrije vorm, meer ongevalgevoelig, minder formeel, meer levend. Het is in veel opzichten hardop schrijven.

Homoseksualiteit is als het weer. Dat is het gewoon.

Hoe weet je wanneer een politieke ideologie het equivalent is geworden van een religie?

Het midden van het land - de grote rode zone die op Bush stemde-is duidelijk klaar voor oorlog. De decadente links in zijn enclaves aan de kusten is niet dood-en kan heel goed een vijfde colonne monteren.

Een deel hiervan is niet beschikbaar voor de man-vrouw-Unie: er is meer kans op een beter begrip van de noodzaak van buitenechtelijke uitgangen tussen twee mannen dan tussen een man en een vrouw; en nogmaals, het gebrek aan kinderen geeft homoseksuele paren meer vrijheid. Hun falen heeft minder gevolgen voor anderen. Maar iets van de noodzakelijke eerlijkheid van de homoseksuele relatie, zijn flexibiliteit en zijn gelijkheid zou ongetwijfeld kunnen helpen om veel heteroseksuele banden te versterken en te informeren.

Voor mij is vriendschap altijd de meest toegankelijke relatie geweest - zeker veel meer dan Romantische liefde. Vriendschap, zo leerde ik, bood een buffer in het samenspel van emoties, een afstand die het risico van intimiteit draaglijk maakte, een ruimte die de andere persoon in staat stelde veilig een andere persoon te blijven.

Als je een kleine en verachte minderheid voor een volksstemming zet, verliest de minderheid meestal.

De Dixiecrats ontmoeten elkaar weer in New York. Nu worden ze Republikeinen genoemd.

Mijn eigen vroege kruistocht voor het homohuwelijk, bijvoorbeeld, is nu mainstream homopolitiek. Het was niet toen ik begon.

Als je een homopaar bent die in Alabama woont, weet je één ding: je familie heeft geen status onder de wet; en het kan en zal worden geschonden door vreemden.

Ik geniet ervan om in de buurt te zijn van mensen die het niet met me eens zijn; en ik geniet ervan om in niet-politieke contexten en activiteiten te zijn.

Ik werd ook herinnerd aan een van de unieke charmes van NYC in de zomer: enorme stapels rottend afval opgestapeld op de trottoirs, met die zoete maar misselijkmakende geur van ontbindende boodschappen die in de vochtige stinkende lucht zitten, en ranzige voedselsappen die over de kleverige trottoirs sijpelen. Met mijn ramen open om de benauwdheid tegen te gaan, kon ik af en toe een vleugje van de stank buiten opvangen. Mensen leven graag in dit chaotische, stinkende monument voor incompetentie? Slaat me.

Alles wat een interne eerlijkheid over het homoleven oproept, is inherent verdacht.

Hoewel ik promiscuïteit nooit publiekelijk heb verdedigd, heb ik het nooit publiekelijk aangevallen. Ik probeerde het onderwerp te vermijden, deels omdat ik voelde, en vaak nog steeds voel, niet in staat om te voldoen aan de idealen die ik werkelijk heb.

Ik geloof in het streven naar geluk. Niet het bereiken ervan, noch de definitieve definitie ervan, maar het nastreven ervan. Ik geloof in de reis, niet de aankomst; in gesprekken, niet in monologen; in meerdere vragen in plaats van een enkel antwoord. Ik geloof in de strijd om onszelf te herscheppen en elkaar uit te dagen in de geest van eeuwige vergeving, in het besef dat niemand van ons zeker weet wat geluk werkelijk is, maar dat ieder van ons de noodzaak kent om te blijven zoeken. Ik geloof in de mogelijkheid van verrassende vreugde, van sereniteit door pijn, van thuiskomst door ballingschap.

De essentie van romantische liefde is niet het gezelschap van een minnaar, maar het streven.

In veel opzichten was mijn gehechtheid aan de menselijke vrijheid volledig verenigbaar met mijn recht om vrij te leven als homoseksueel.

Homofobie: de angst dat een andere man je zal behandelen zoals jij vrouwen behandelt.

Ik moet zeggen dat de reactie van Katrina me helpt de situatie in Irak beter te begrijpen ... De beste gok is dat de president niet echt weet wat er daar gebeurt, is cocooned van de realiteit, heeft niemand in zijn hooggeplaatste personeel in staat om hem te vertellen wat er werkelijk gebeurt, en heeft een cultuur van ontkenning en loyaliteit gecreëerd die het repareren van fouten of het ter verantwoording roepen van mensen bijna onmogelijk maakt.

De meest succesvolle huwelijken, Homo of hetero, zelfs als ze beginnen in romantische liefde, worden vaak vriendschappen. Het zijn de vriendschappen die blijven bestaan.

Monsters blijven mensen. In feite, om hen te reduceren tot een ondermenselijk niveau is om hen te ontdoen van hun daden van terrorisme en massamoord-net zoals dieren niet moreel verantwoordelijk worden geacht voor het doden. Aandringen op de menselijkheid van terroristen is in feite van cruciaal belang voor het behoud van hun diepe verantwoordelijkheid voor het kwaad dat ze begaan. En als ze menselijk zijn, dan moeten ze noodzakelijkerwijs niet op een onmenselijke manier worden behandeld. Je kunt de morele basislijn van een terrorist niet verlagen tot de ondermens zonder een fundamentele waarde te verraden.

Bush heeft een enorme uitbreiding van de welvaartsstaat gelegitimeerd, immigratie geliberaliseerd en geweld gebruikt voor democratisering in het buitenland. Het enige wat de volgende Democratische president hoeft te doen om Bush ' harde werk af te maken, is de belastingen verhogen om alles te betalen.

Dit is waarom ik het onmogelijk vind om een Republikein te zijn: elke menigte die onmiddellijk de executie van 234 personen juicht, is een menigte die ik wil ontvluchten, niet toetreden.

Ik kan me nauwelijks herinneren wat ik gisteren schreef, laat staan 10 jaar geleden.

De relatie van zwarte Amerikanen met Obama is sociologisch boeiend.

Het is geen mening dat" verbeterde ondervragingstechnieken " marteling zijn. Het is een juridisch feit. En het is ook een juridisch feit dat de president een oorlogsmisdadiger is.

Ik denk dat als iemand 10 jaar lang continu schrijft en niet van gedachten is veranderd over iets, er iets mis is met hem. Ze denken niet echt na.

Ik geloofde eigenlijk in het argument dat als we Irak zouden democratiseren, we een ruimte zouden kunnen creëren voor het ventileren van sommige dingen die in het Midden-Oosten gaande zijn in deze autocratische regimes die zich uiten door jihadisme, omdat het nergens anders is om zich uit te drukken.

Het probleem van Al Gore is dat hij nooit van politiek hield. Hij voelt zich er erg ongemakkelijk in, maar voelde dat hij het moest doen vanwege zijn vader. Hij is veel comfortabeler in een rol in de privésector en is in feite veel succesvoller geweest in een rol in de privésector, en ik bewonder hem daarvoor.

Elke president kan een oorlog beginnen en de chaos van wanorde die zo ' n oorlog creëert gebruiken als een onbepaald argument om het te verlengen. Het is een oorlog die blijft geven. Falen betekent dat het nog noodzakelijker is om te blijven falen.

Het goede nieuws over mij is dat mijn vrienden en sociale netwerk volledig onafhankelijk zijn van politiek.

Er is iets aan het horen van je president die je menselijkheid bevestigt dat je niet weet welk effect het heeft totdat je het hoort.

Toen ik voor het eerst begon te praten over het homohuwelijk, keken de meeste mensen in de homogemeenschap naar me alsof ik krankzinnig was of mogelijk een fascistische reactionair.

Het enige wat we weten over marteling is dat het in de eerste plaats nooit ontworpen was om tot de werkelijke waarheid van iets te komen; het werd ontworpen in de donkerste dagen van de menselijke geschiedenis om valse bekentenissen te produceren om politieke en religieuze dissidenten te vernietigen. En zo werkt het altijd: het krijgt bekentenissen, ongeacht hun nauwkeurigheid.

Toen ik ongeveer acht was, vroeg ik mijn moeder of het waar was dat God alles over jou weet. Toen ze ja antwoordde, zei ik: 'dan is er geen hoop voor mij, Mam.

Ik hou van het pluralisme van de moderniteit; het bedreigt mij of mijn geloof niet. En als iemands geloof afhankelijk is van versterking in elk aspect van het leven van andere mensen, dan is het een nogal onzeker geloof, vind je niet?

Wat de moderniteit vereist is niet dat je stopt met leven volgens je geloof, maar dat je accepteert dat anderen kunnen verschillen en dat politiek daarom een vorm van discours vereist die redelijk en toegankelijk is voor zowel gelovige als niet-gelovige. Deze religieuze terughoudendheid in de politiek is van cruciaal belang voor het behoud van de liberale democratie.

Als religie over waarheid gaat, waarom is ze dan zo bang voor dwaling?

Is het niet een nogal fantastische historische ironie dat de marteltechnieken die de Noord-Vietnamezen tegen McCain gebruikten hem dwongen een op video opgenomen valse bekentenis af te leggen?.. zijn nu de technieken die de regering Bush gebruikt om "inlichtingen" te verkrijgen over terreurnetwerken. Hoe is het mogelijk om te weten dat alles wat John McCain ooit zei op videoband voor de vijand vals was, omdat het werd gedwongen, en toch te beweren dat alles wat we martelen uit terreurverdachten met precies dezelfde technieken, waar is?

Als je de conventies van Genève opschort, het groene licht geeft aan alles wat inlichtingen zal krijgen, duizenden mensen over de hele wereld bijeenbrengt met roekeloze minachting voor schuld of onschuld, geef je effectief en bewust bevelen om onschuldige mensen te grijpen en te martelen. Elke president die besluit dat te doen en vervolgens zegt dat het niet zijn bedoeling was dat te doen, is een bedrieger of een dwaas.

Toen Bush zei dat Abu Ghraib het werk was van enkelen, vergat hij te vermelden dat hij een van hen was.

Wanneer je het christendom met macht versmelt, duurt het niet lang voordat christenen het kruis aan anderen beginnen op te leggen in plaats van het voor zichzelf op te nemen.

Dat is wat marteling doet: het creëert een miasma van onwetendheid, ongeveer zo gevaarlijk een situatie in oorlogstijd als men zich kan voorstellen. Dit afschuwelijke lot werd mogelijk gemaakt door een onervaren president met een fundamentalistische psyche en een paranoïde en machtshongerige vice-president die besloot om "de donkere kant" te omarmen bijna zodra de tweede toren viel, en die nog steeds probeert Nixon te wreken. Totdat ze beiden uit hun functie zijn verdwenen, zijn we in groot gevaar, het soort gevaar dat alleen folteraars en fantasisten en een veiligheidsstrategie gebaseerd op gedwongen bewijs kunnen oproepen.

Geen enkele Amerikaan zou gedwongen moeten worden te kiezen tussen zijn echtgenoot en zijn land.

Ik zuiver dwangmatig. Ik verlies voortdurend dingen.

[Senator] Kerry [Democratische MA] komt naar voren als de slechtste van alle levensvatbare Democratische kandidaten. Hij heeft de ruggengraat van Clinton en de charme van Gore.

...als een verslaggever Sid Blumenthal citeert over President Bush, Weet je dat hij de loop schraapt.

[Bush Haat] ondermijnt de goede trouw die nodig is voor democratische discussie. Dat is een groot deel van waar mensen als Al Franken over gaan.

Linksisten zouden willen doen alsof elke kritiek op hun opvattingen het spook van binnenlandse repressie oproept. Maar in een land met een eerste amendement is geen onderdrukking door de overheid waarschijnlijk, en in de citadellen van de media en de Academie is extreem-links eigenlijk enorm oververtegenwoordigd.