Wyndham Lewis beroemde citaten

De kunstenaar is altijd bezig met het schrijven van een gedetailleerde geschiedenis van de toekomst omdat hij de enige persoon is die zich bewust is van de aard van het heden.

Mensen zijn zo overweldigd door het prestige van hun instrumenten dat ze hun persoonlijke oordeel nauwelijks van belang achten.

De ideeën van een tijd zijn als de kleren van een seizoen: ze zijn even willekeurig, evenzeer opgelegd door een superieure wil die zelden expliciet is.

Lachen is een onafhankelijke, enorm belangrijke en griezelige emotie.

Er is niets verachtelijks aan een dronken man - als het niets meer is dan een boek vol woorden of een kamer vol aantekeningen waar hij dronken van is geworden.

Veel grote schrijvers richten zich tot een publiek dat niet bestaat; om mensen die niet bestaan hartstochtelijk en soms met zeer grote wijsheid aan te spreken, heeft dit voordeel - dat er altijd een groep mensen zal zijn die, als ze een man zien die blijkbaar tegen iemand schreeuwt en niemand anders in zicht ziet, zullen denken dat zij het zijn die worden aangesproken.

Ik ben een kunstenaar en moet door mijn oog bekennen dat ik een enorme vooringenomenheid heb. In mijn zuiver literaire reizen is mijn oog altijd mijn kompas.

Kunstenaars steken evenveel vitaliteit en vreugde in hun heiligheid en ontsnappen uit als de meeste mannen hun ontsnappingen naar soortgelijke plaatsen uit respectabel bestaan doen.

Sterven voor een idee, ' nogmaals, klinkt goed genoeg, maar waarom laat je het idee niet sterven in plaats van jou?

Als je het feminisme niet beschouwt met een verheffend gevoel van de glorie van de industriële bestemming van de vrouw, of op de manier, kortom, zoals het is voorgeschreven door de regels van de politieke publicist, dat je zou moeten, zal dat door je tegenstanders worden geïnterpreteerd als een aanval op de vrouw.

De man is overgehaald om een bepaalde zware en onaangename rol op zich te nemen met de belofte van beloningen-materieel en psychologisch. Vrouwen kunnen het in de eerste plaats zelfs in zijn hoofd hebben gestopt. WEES EEN MAN! misschien was het metaforisch wat Eva op het kritieke moment in de Hof van Eden uitsprak.

Met een nieuwe vertrouwdheid en een vlees-kruipende huiselijkheid geheel van deze onwerkelijke, materialistische wereld, waar alle sentiment is grof gefabriceerd en geadverteerd in kolossale ziekelijke bijschriften, vermomd voor de zoetekauw van een monsterlijke baby genaamd het publiek, het gezin zoals het is, gebroken op alle handen door het Agentschap van de feministische en economische propaganda, herstelt zichzelf naar het beeld van de staat.

De zogenaamde soberheid, het stoïcijnse bevel, is de weg naar universele vernietiging. Het is het Oude, het fatale, competitieve pad. Pull in your belt is een slogan die nauw verwant is aan gird up your loins, of de guns-butter metafoor.

In plaats van de enorme organisatie om de zwakheid van de velen uit te buiten, zouden we er niet een moeten bezitten om de intelligentie van de weinigen uit te buiten?

In een periode van zo ' n obsessieve politieke controverse als de huidige, geloof ik dat ik dat vreemde dier ben, het individu zonder enige politiek.

(Canada) - de meest parochiële nationette op aarde ... Ik heb in deze schijnheilige ijskast gewoond ... portretten van de weelderige Methodisten van Toronto. Methodisme en geld in deze stad hebben een soort hel van saaiheid geproduceerd.

Spanje is een overloop van somberheid . . . een sterke en dreigende golf van geschiedenis ontmoet je aan de grens.

Wat elke kunstenaar zou moeten proberen te voorkomen is de auto, waarin ons beschaafde leven is, die over de kant van de afgrond duikt-de exhibitionistische extremistische promotor die de hele zak trucs in een nihilistisch niets of nul drijft.

De aarde is één groot dorp geworden, met telefoons van het ene uiteinde naar het andere, en luchtvervoer, zowel snel als veilig.

Om te beginnen ben ik van mening dat er nooit een einde is; alles waaruit ons leven is samengesteld, foto ' s en boeken evenzeer als al het andere, is slechts een middel, in de zin dat het kunstwerk bestaat in het lichaam van de beweging van het leven. Het kan een sterke factor van vooruitgang en richting zijn, maar we kunnen niet zeggen dat het het doel of de reden van de dingen is, want het is zo betrokken bij hen ; en als we het over kunst hebben, merken we plotseling dat we het de hele tijd over het leven hebben.

Het ideaal van volmaakt succes is een ideaal dat toebehoort aan hetzelfde soort individu als de uitvinder van gelijke rechten van de mens en volmaaktheid.

De leraar hoeft dat niet te zijn, hoewel hij het moet weten: hij is de denkgeest die zich voorstelt, niet de uitvoerder.

De straten van een moderne stad zijn deprimerend. Ze zijn zo doelloos en zo zwak in hun lijnen en hun massa ' s, dat de geest en zintuigen op hun weg joggen als passagiers in een trein met blinds naar beneden in een overvolle koets.

In het leven wordt niets tot zijn uiteindelijke conclusie gebracht, het leven is een halfweghuis, een plaats van verplichte compromissen; en wanneer men logische conclusies trekt, stapt men uit het leven-of zo zou het volkomen legitiem zijn om te argumenteren.

Seks is van dezelfde klei als tijd! -- van dezelfde klei, omdat beide in hun essentie zijn maar Eenrichtingstijd is de eenrichtingsdimensie: seks is zijn scherpe en subtiele biologische tegenhanger.

De toekomst is ver weg, net als het verleden, en daarom sentimenteel. Het loutere element "verleden" moet worden behouden om onze melancholie op te spons en te absorberen. Alles wat afwezig is, ver weg, dat projectie vereist in de verhulde zwakte van de geest, is sentimenteel.

Om een satiricus te zijn, in ieder geval. Het gif van de paus is wat nodig is. Het gevoel van vreugde - de uitbreiding en het mededogen van Shakespeare is daar helemaal niet goed voor. Hij is een slechte komiek.

Sadistische overdaad probeert ruw en door hardheid te bereiken wat kunst bereikt door fijnheid.

Alle orthodoxe meningen - dat wil zeggen, vandaag de dag, de 'revolutionaire' meningen van de zuivere of de onzuivere soort-zijn anti-mensen.

Neerbuigen is onze natuurlijke positie. Een wormachtige beweging van een plek van zonlicht naar een plek van schaduw, en terug, is het soort beweging dat natuurlijk is voor mannen.

De puriteinse mogelijkheden van de wetenschap zijn nooit voorspeld. Als het een geheel van georganiseerde riten ontwikkelt en als een religie wordt gevestigd, hiërarchisch georganiseerd, zullen dingen meer dan wat dan ook worden gedaan in naam van 'fatsoen'."De grove dampen van tabak en likeuren, de daaruit voortvloeiende bevlekking van de adem en het bevlekken van witte vingers en tanden, die voor veel vrouwen zo aanstootgevend zijn, zullen de eerste dingen zijn die worden behandeld.

Honderd dingen worden vandaag gedaan in de Goddelijke Naam van de jeugd, dat als ze hun ware kleuren zouden tonen, zou worden gezien door het recht om eerder tot de ouderdom te behoren.

Een soort oorlog van wraak op het intellect is wat, om de een of andere reden, gedijt in de hedendaagse sociale sfeer.

Geen Amerikaan die z ' n zout waard is, moet rondgaan op zoek naar een wortel. Ik doe dit in alle bescheidenheid, als een niet onredelijke mening.

Wanneer we 'wetenschap' zeggen, kunnen we ofwel elke manipulatie van de inventieve en organiserende kracht van het menselijk intellect bedoelen: of we kunnen zoiets heel anders bedoelen als de religie van de wetenschap, de gevulgariseerde afgeleide van deze zuivere activiteit die door een soort priesterkunst wordt gemanipuleerd tot een groot religieus en politiek wapen.

Het feminisme werd door de gemiddelde mens erkend als een conflict waarin het onmogelijk was voor een man, als een ridderlijke Heer, als een respecter van de rechten van kleine naties (zoals klein België), als een hoogontwikkelde burger van een zeer beschaafde gemeenschap, om de aanspraak van deze betere helft op zelfbeschikking te weigeren.

Als gevolg van de feministische revolutie wordt Vrouwelijk een beledigende bijnaam.

Als de wereld alleen maar tempels zou bouwen voor machines in het abstracte, dan zou alles perfect zijn. De schilder en beeldhouwer hadden genoeg te doen en konden, in volledige vrede en passend geëerd, hun vak zonder verdere problemen voortzetten.

Dan wordt ons door Sartre verzekerd dat door de uiteindelijke verdwijning van God onze vrijheid absoluut is! Hierop zwaait het hele publiek met zijn hoed of klapt met zijn handen. Maar dit natuurlijke enthousiasme wordt abrupt omgezet in iets dat veel minder levendig is wanneer men leert dat deze vrijheid ons onmiddellijk met enorme verantwoordelijkheden belast. We moeten nu alle zorgen van God op onze schouders nemen-nu we mensen als goden zijn geworden. Het is op dit punt dat de angst en moedeloosheid beginnen en eindigen in totale wanhoop.

De revolutie van vandaag wordt als vanzelfsprekend beschouwd en wordt daardoor nogal saai.

Maar laat me altijd zwijgen, in het midden van het geschreeuw-dat is essentieel! Laat me zwijgen zodat er geen speld valt en niet gehoord wordt, en geen fluistering ons ontgaat voor al ons spuiten, noch de naald krabt op deze grammofoon van een cirkelvormige kosmische vlek. Hoor me! Markeer me! Leer me! Gooi het oor van de geest open-houd de ogen van de geest dicht-alles zal muziek zijn!

Revolutionaire politiek, revolutionaire Kunst, en oh, de revolutionaire geest, is het saaiste op aarde. Wanneer we een revolutionaire recensie openen, of een revolutionaire toespraak lezen, gapen we ons hoofd eraf. Het is waar, er is niets anders. Alles is correct, monotoon, ontmoedigend revolutionair. Wat een stom woord! Wat een gedoe!

De intelligentie lijdt vandaag automatisch als gevolg van de aanval op alle autoriteit, voordeel of privileges. Deze dingen zijn niet afgeschaft, het is onnodig te zeggen, maar talrijke zondebokken worden gemaakt van de minder politiek machtige, om de ontwaakte egalitaire woede te bevredigen.

Kunst is de uitdrukking van een enorme voorkeur.

Maar 'kunst' is niet iets ernstigs of exclusiefs: het is de geur van olieverf, Henri Murger ' s vie de Boheme, corduroy broek, het Opera Italiaanse model: maar de poëzie, bovenal, van lijnolie en terpentijn.

Olifanten zijn erg groot. Auto ' s gaan snel.

Spreek jezelf tegen. Om te kunnen leven, moet je uit elkaar blijven.

Een soort wraakoorlog tegen het intellect is wat, om de een of andere reden, gedijt in de hedendaagse sociale atmosfeer.de ideeën van een tijd zijn als de kleren van een seizoen: ze zijn even willekeurig, evenzeer opgelegd door een superieure wil die zelden expliciet is. Zij zijn utilitair en politiek, de instrumenten van een soepel lopende regering.

Ik ben een Schurkenolifant, een Kannibaalhaai en een krokodil genoemd. Ik ben niet slechter. Ik blijf een gekooide, en nogal sarcastische leeuw, in een bijzonder verachtelijke en slecht gerunde Dierentuin.

Bijna alles wat geprezen of bepleit kan worden, is voor een of ander walgelijk gebruik gebruikt. Er is geen principe, hoe onberispelijk ook, dat niet zijn compromitterende manipulator heeft gehad.