Ian MacKaye beroemde citaten

Skateboarden is geen hobby. En het is geen sport. Skateboarden is een manier om te leren hoe je de wereld om je heen opnieuw kunt definiëren. Voor de meeste mensen, toen ze een zwembad zagen, dachten ze: laten we zwemmen. Maar ik dacht: laten we erop rijden. Als ze de stoeprand of een straat zagen, dachten ze erover om erop te rijden. Ik denk aan de textuur. Langzaam ontwikkelde ik het vermogen om op totaal andere manieren naar de wereld te kijken.

Een open deur betekent dat er af en toe een duivel binnenkomt, maar een gesloten deur betekent dat er duizenden engelen voorbij lopen.

Ik denk dat mensen constant nadenken over het vastleggen van dingen die ze niet echt aanwezig zijn op het moment dat ze proberen vast te leggen. Daar ben ik vrij zeker van. Ik vind het gek hoeveel foto ' s er tegenwoordig gemaakt moeten worden. We moeten ons realiseren dat er een niveau van documentatie is dat alleen maar gebabbel is, het is lawaai, en verder zullen mensen die echt documenteren een manier moeten vinden om dat te doorboren.

Ik heb gewoon werk te doen, ik doe het gewoon.

Mensen vragen me: "wat is punk? Hoe definieer je punk? Dit is hoe ik punk definieer: het is een vrije ruimte. Je zou het jazz kunnen noemen. Je zou het hip-hop kunnen noemen. Het zou blues, rock of beat kunnen worden genoemd. Je zou het techno kunnen noemen. Het is gewoon een nieuw idee. Voor mij was het punk rock. Dat was mijn ingang naar dit idee van de nieuwe ideeën die in staat zijn om te worden gepresenteerd in een omgeving die niet werd gedicteerd door een winstmotief.

Als je wilt rebelleren tegen de samenleving, dof het mes niet

Een deel van de manier waarop de werkwereld werkt, is niet zozeer het creëren van een scheiding tussen je werk en je vrije tijd, maar het creëren van de illusie van een scheiding tussen je werk en je vrije tijd. Elke dag is het weekend voor mij, wat betekent dat ik altijd druk ben.

Er zijn veel dingen die mensen gelukkig doen waarvan ik me niet kan voorstellen waarom ze het zouden doen... Maar ik moet zeggen dat hoewel ik kritisch of veroordelend ben over de samenleving in het algemeen, ik niet kritisch ben over mensen individueel. We zijn wie we zijn.

Ik denk dat het idee van straight edge, het lied dat ik schreef, en de manier waarop mensen het hebben verteld, er zijn mensen die het hebben misbruikt, ze hebben hun fundamentalisme toegestaan om zich te bemoeien met de echte boodschap, die in mijn gedachten was dat mensen hun leven mogen leiden zoals ze willen.

Grote labels kwamen pas echt opdagen toen ze geld rookten, en dat is alles waar ze ooit toe aangetrokken zullen worden, is geld-dat is de business waarin ze geld verdienen.

Ik ben altijd blij als ik hoor dat mensen platen verkopen of boeken verkopen of films verkopen. Ik ben er trots op.

Ik heb duizenden interviews gedaan in mijn leven, en het is een formaat dat ik heel leuk vind, omdat ik vragen in interviews zie als een kans om mijn groei op een bepaalde manier te meten. Het geeft me een idee van hoe ik navigeer in deze wereld waarin ik me bevind.

Met Napster en het delen van muziek zullen er natuurlijk mensen zijn die het uitbuiten. Hebzucht heeft geen einde. Maar er kan veel goeds gebeuren. We moeten niet toestaan dat de economische zorgen van de grote labels inbreuk maken op onze vrijheid om muziek te delen.

Ik ben altijd een beetje een documentairemaker geweest.

Voor mij is muziek geen grap en is het niet te koop.

Ik ben echt anti-optie, dus computers zijn mijn nachtmerrie geweest met opnemen. Ik wil geen eindeloze sporen, Ik wil minder sporen. Ik wil dat er beslissingen worden genomen.

Bij elke verkiezing gaat mijn stem naar de kandidaat die minder kans heeft om de oorlog te verklaren. Je gooit enorm dure stukken exploderend metaal op een bevolking. Amerika verdient de president die het krijgt, of het land nu voor hen stemt of hun stem laat stelen, en het minste wat we kunnen doen is iemand kiezen die dat andere mensen niet zal aandoen.

Muziek is een taal en verschillende mensen die langs komen gebruiken die taal om iets anders te doen, maar komen er allemaal op dezelfde manier op af, aangezien het altijd op de Gemeenschap is gebaseerd en voor het grootste deel non-profit is. De meeste bands komen nooit binnen een mijl van winst-het is duidelijk dat deze mensen geen muziek spelen om geld te verdienen.

Wanneer kinderen beginnen te spreken, vinden ze hun eigen stem door de geluiden om hen heen na te bootsen. Het zou volgen dat bands hetzelfde doen. Bands zullen op een gegeven moment hun eigen stem vinden.

Ik beschouw de piano als mijn 'belangrijkste' instrument en speel al zo lang als ik me kan herinneren. Het lijkt me dat ik al op mijn 4e of 5e met iets heb kunnen komen dat op een liedje lijkt.

Mijn focus ligt altijd op de dag. Wat ik achter me heb gedaan, probeer ik er respect voor te hebben, en er een oogje op te houden, en ervoor te zorgen dat het niet wordt misbruikt, en duidelijk attent te zijn, want het is allemaal echt voor mij. Ik zit in elke band waar ik ooit in zat, en de nummers, Ik bedoel ze nog steeds allemaal.

Ik voel me verbonden met het verleden en mijn geheugen. Alles wat ik ooit heb gedaan, kan ik nog steeds herkennen en me er op een bepaalde manier mee verbonden voelen. Er is geen deel van mijn leven waar ik naar kijk en zeg: 'Ik herken die persoon helemaal niet.

Minor Threat was een belangrijke band, geloof me dat het belangrijk was in mijn leven, maar het behoort tot een tijdperk dat niet meer bestaat. Ik ben niet nostalgisch. Ik denk dat muziek tegenwoordig veel belangrijker is, omdat er iets aan gedaan kan worden.

Ik heb mensen gehad die me belden van bands die erg populair zijn, en ze zeiden: 'Wat doen we? We willen doen wat jij doet.'Het is bijna onmogelijk om te doen wat ik doe, want je zou in 1980 moeten beginnen. Je kunt het niet zomaar doen.

Ik werk zodat ik geen huur hoef te maken via mijn liedjes, en ik denk dat als meer mensen zich bezighouden met muziek zonder het nodig te hebben om voor hun welzijn te zorgen, je niemand verschuldigd bent.

Ik sta achter alle teksten die ik ooit heb geschreven; daar heb ik geen probleem mee.

Er zijn zeker goede voorbeelden van ongelooflijk briljante, prachtige muziek die overal commercieel verkrijgbaar is gemaakt en verkocht. Maar ik zou zeggen dat kwantiteit voor het grootste deel zeker niet goed spreekt voor kwaliteit.

De eerste keer dat ik ooit opnam, die in mijn boombox zat, dacht ik: 'Wow, kijk dat eens. Het klonk geweldig. Het verdovende middel was zo intens-het was aangenaam. Ik dacht: 'je klinkt als een band. Toen bracht ik de rest van mijn leven door met het proberen om die eerste high weer na te jagen.

Ik heb het gevoel dat ik altijd, in mijn leven, geneigd ben om aan de buitenkant te zijn, een ander pad te bewandelen of zoiets. Door dat, en steeds meer door de jaren heen, mijn gevoel van afstand van de reguliere samenleving of van de manier waarop cultuur werkt, heb ik een ander soort perceptie ervan.

Ik hield van Ted Nugent, ik was een Nugent Man. Ik was een skateboarder die naar Ted Nugent luisterde.

Als mensen die songwriters zijn zeggen: 'dat is mijn eigendom en als je het gratis weggeeft, verlies ik mijn stimulans', dan, nou, Opgeruimd staat netjes.

Ik ben geen religieus persoon, en ik ben niet al te geïnteresseerd om deel uit te maken van een religie, maar ik hou wel van een soort gemeenschappelijke bijeenkomst en een gevoel voor volkeren.

Ik heb duizenden tapes, en foto ' s en flyers, brieven, posters, kunstwerken - eigenlijk alles wat er ooit is gebeurd, heb ik bewaard. Ik ben geen hamsteraar. Ik ben een soort bibliothecaris.

Elk lied dat ik ooit schreef, schreef ik om gehoord te worden. Dus, als ik een keuze kreeg dat ik over 50 jaar een dollar kon hebben of wetende dat een kind naar mijn lied luisterde, zou ik gaan met het kind dat naar mijn lied luisterde.

Ik heb nooit gedacht dat ik in de platenindustrie wilde zijn, omdat ik nog steeds beweer dat de platenindustrie een verraderlijke zaak is. Het is deze verschrikkelijke botsing tussen kunst en handel, en dat zal altijd zo blijven.

Amerikaanse zaken gaan op dit moment echt over het ontwikkelen van een idee, het winstgevend maken, het verkopen terwijl het winstgevend is en dan eruit komen of diversifiëren. Het gaat erom alles op te zuigen. Mijn idee was: Geniet van bakken, verkoop je brood, mensen vinden het leuk, verkoop meer. Houd de bakkerij aan de gang, want je maakt goed eten en mensen zijn gelukkig.

Ja, als iemand downloads verkoopt en geld inzamelt voor onze nummers, zou ik daar niet blij mee zijn, maar als ze het ruilen, vind ik het niet erg, natuurlijk als ik duizend platen of CD ' s maak of wat dan ook, ik verkoop er graag duizend.

We spelen luide elektrische gitaarmuziek, en we hopen dat dat niet betekent dat je je als een klootzak moet gedragen.

Ik denk dat mijn humor soms extreem droog is, en vaak zei ik dingen die ik heel grappig vond, maar ... .. Ik heb een reputatie van ... mensen zien me als een zeer fundamentalistische, humorloze kerel.

Mijn standpunt is, Ik ben gewoon een persoon, en er zijn momenten waarop ik naar andere mensen kijk en denk, 'mijn God, ze besteden zoveel tijd aan het denken over dingen die zo absurd lijken. Maar ik weet zeker dat mensen hetzelfde over mij moeten denken.

Het ding is, mensen kunnen niet klagen over winstgerichte bewegingen als ze alleen geïnteresseerd zijn in winst zelf. Je kunt het niet beide kanten op hebben. Als ze bereid zijn om een geschenk op te poetsen en te verkopen om geld te verdienen, kunnen ze niet echt klagen over het feit dat iemand boven hen ze in de rivier heeft verkocht. Zo gaat het.