Barbara Deming beroemde citaten

Het gaat erom iemands leven te veranderen. Het punt is niet om enige lucht te geven aan de emoties die iemand hebben vernietigd; het punt is om zo te handelen dat men ze nu kan beheersen.

Hoe langer we naar elkaar luisteren - met echte aandacht - hoe meer gemeenschappelijkheid we in ons hele leven zullen vinden. Dat wil zeggen, als we voorzichtig zijn om met elkaar levensverhalen uit te wisselen en niet alleen meningen.

Onze taak is natuurlijk om de woede die kwelling is te transmuteren in de woede die vastberadenheid is om verandering teweeg te brengen. Ik denk in feite dat men dat zou kunnen geven als een definitie van revolutie.

Een geweldloze bevrijdingsbeweging bevrijdt zowel de onderdrukker als de onderdrukten.

Onze eigen hartslag klopt in de keel van elke vreemdeling.

Ik denk dat de enige keuze die ons in staat stelt om vast te houden aan onze visie. . . is een die het concept van het benoemen van vijanden verlaat en een concept aanneemt dat bekend is bij de geweldloze traditie: het benoemen van gedrag dat onderdrukkend is.

Gandhi verklaarde ooit dat het zijn vrouw was die hem onbewust de effectiviteit van geweldloosheid leerde. Wie beter dan vrouwen zou moeten weten dat gevechten kunnen worden gewonnen zonder toevlucht te nemen tot fysieke kracht? Wie beter dan wij zouden alle macht moeten kennen die schuilt in niet-samenwerking?

Velen van ons moeten overgaan van woorden naar daden - van woorden van afwijkende mening naar daden van ongehoorzaamheid.

Laten we hopen dat gevangenissen na de revolutie gewoon niet zouden bestaan - als we met gevangenissen plaatsen bedoelen die door de mannen en vrouwen in hen überhaupt zouden kunnen worden ervaren, zoals elke plaats die nu die naam draagt, zeker zal worden ervaren.

Natuurlijk kan ook van gevangenissen worden gezegd dat ze proberen - door de lastige te straffen - anderen af te schrikken. Ongetwijfeld werkt deze afschrikking in bepaalde gevallen ook echt. Maar over het algemeen faalt het opvallend.

Straf kan geesten niet genezen, kan ze alleen breken.

Het gebod dat we onze naasten moeten liefhebben als onszelf betekent voor ons evenzeer dat we onszelf moeten liefhebben als onze naasten.

Er mag geen censuur op de post zijn.

Dit is de kern van mijn argument: we kunnen meer druk uitoefenen op de tegenstander voor wie we menselijke bezorgdheid tonen.

Mannelijkheid is gedefinieerd als bevestiging van het zelf. Vrouwelijkheid is gedefinieerd als het koesteren van andere zelven dan de onze - zelfs als we de onze verliezen in het proces. (Vrouwen worden verondersteld in dit verlies hun ware vervulling te vinden. Maar elk individu wordt geboren om zichzelf te laten gelden en om sympathie te tonen voor anderen die zichzelf proberen te vinden - in christelijke termen, bedoeld om zichzelf lief te hebben zoals men anderen liefheeft ... Jezus heeft nooit geleerd dat we dat gebod moeten opsplitsen - het toewijzen van 'heb jezelf lief' aan mannen, 'heb anderen lief' aan vrouwen. De maatschappij heeft het geprobeerd.

de meeste Amerikanen zijn diep onder de indruk van de dingen zoals ze zijn. Zelfs met alles wat duidelijk uit de hand loopt, vertellen ze zichzelf nog steeds dat degenen met gezag moeten weten wat ze doen, en moeten onze toestand aan ons beschrijven zoals het werkelijk is; ze nemen het nog steeds als vanzelfsprekend aan dat wat is, wat wordt gedaan, zinvol moet zijn, niet echt krankzinnig kan zijn. Deze veronderstellingen oefenen een tirannie uit over hun geest.

Balans en controle komen voort uit gezonde woede. Dit is net zo agressief als de ongezonde soort. Maar het is gebaseerd op een geloof en hoop op verandering in sociale rollen en instellingen. Gezonde woede vereist verandering en creëert de confrontaties die nodig zijn om verandering te laten plaatsvinden. Het geeft de ander ook de kans om die verandering te helpen maken. "onze taak is natuurlijk om de woede die kwelling is te transmuteren in de woede die vastberadenheid is om verandering teweeg te brengen. Ik denk in feite dat men dat zou kunnen geven als een definitie van revolutie.

Geweldloze actie hoeft anderen niet aardig te laten zijn. Het kan hen in feite dwingen hun geweten te raadplegen.

Wij geloven in feite dat de ene daad van respect weinig kracht heeft tenzij de andere wordt geëvenaard - in evenwicht daarmee... Het handelen vanuit dat dubbele respect zou ik juist de bron van onze macht noemen.

Na de revolutie zou het heel goed nodig kunnen blijven om mensen te plaatsen waar ze anderen geen kwaad kunnen doen. Maar degene die in bedwang is, moet zo min mogelijk van de rest van de samenleving worden afgesneden.

Alle gevangenissen die tot nu toe in onze samenleving hebben bestaan, hebben mensen opgesloten zoals geen enkel mens ooit zou moeten worden opgesloten.

Mensen die anderen aanvallen, hebben rationalisaties nodig om dat te doen. We ondermijnen die rationalisaties.

Denk eerst aan de actie die juist is om te ondernemen, denk later na over het omgaan met je angsten.

Wat is de revolutie die we nodig hebben? We moeten de leugen oplossen dat sommige mensen het recht hebben om aan andere mensen te denken als hun eigendom. En we moeten eindelijk een cirkel vormen die ons allemaal omvat, waarin we allemaal als gelijk worden gezien... We horen niet bij de ander, maar ons leven is met elkaar verbonden; we horen in een kring van anderen.

Om zijn toevlucht te nemen tot de macht hoeft men niet gewelddadig te zijn, en om met het geweten te spreken hoeft men niet zachtmoedig te zijn. De meest effectieve actie neemt zowel zijn toevlucht tot macht als betrekt het geweten. Geweldloze acties hoeven anderen niet aardig te laten zijn. Het kan hen in feite dwingen hun geweten te raadplegen. Het hoeft de machthebbers ook niet te verzoeken iets aan een situatie te doen. Het kan de autoriteiten met een nieuw feit confronteren en zeggen: accepteer deze nieuwe situatie die we hebben gecreëerd.

We leren het beste naar onze eigen stemmen te luisteren als we tegelijkertijd naar andere vrouwen luisteren-wier verhalen, ondanks al onze verschillen, als we goed luisteren, ook onze verhalen blijken te zijn.

De vrije mens moet geboren worden voordat vrijheid gewonnen kan worden, en de broederlijke mens moet geboren worden voordat volledige broederschap gewonnen kan worden. Het zal alleen tot stand komen als we het uit onze spieren en botten bouwen - door te proberen het uit te voeren.

Het is één ding om de prijs te kunnen vermelden die de antagonist betaalde, een ander om je eigen echte winsten te kunnen tellen.

Wraak is niet het punt, verandering wel. Maar het probleem is dat in de meeste mensen de gedachte aan overwinning en de gedachte aan het straffen van de vijand samenvallen.

Geweldloze tactieken kunnen in actie komen namens ons, mensen die niet van nature geneigd zijn om voor ons te handelen.

Ieder van ons wordt door elkaar generfd, grijpt moed van elkaar.

We kunnen niet leven zonder ons leven

Om zijn toevlucht te nemen tot de macht hoeft men niet gewelddadig te zijn, en om met het geweten te spreken hoeft men niet zachtmoedig te zijn.

Mensen vinden het misschien comfortabeler om naar ons te luisteren als we dubbelzinnig zijn, maar op de lange termijn zullen alleen woorden die hen ongemakkelijk maken onze situatie veranderen.

er is duidelijk een soort woede die gezond is. Het is de concentratie van het hele wezen in de vastberadenheid: dit moet veranderen.

Het is niet zoals spiegels ons weerspiegelen, maar eerder zoals onze dromen dat doen, dat films De tijd het meest echt onthullen. Als de dromen die we hebben gedroomd een triest beeld van ons geven, moet men bedenken dat ze - net als dat eerste boek van Dante ' s komedie - slechts één gebied van de psyche laten zien. Door hen kunnen we met een bijzondere nauwkeurigheid de angsten en verwarring lezen die ons treffen - we kunnen in karikatuur de hel lezen waarin we gebonden zijn. Maar we kunnen niet de beste hoop van die tijd lezen.

geweldloze acties zijn van nature androgyn. In hen zijn de twee impulsen die lang als onderscheiden zijn behandeld, 'mannelijk' en 'vrouwelijk', de impuls van zelfbevestiging en de impuls van sympathie, duidelijk verbonden; het eigenlijke genie van geweldloosheid is in feite dat het aantoont dat ze ondeelbaar zijn en zo de menselijke gemeenschap herstelt ...

Laat me echt hier zijn, hier op deze plaats en deze tijd waar ik ben.