Norton Juster beroemde citaten

Tijd is een geschenk, gegeven aan jou, gegeven om je de tijd te geven die je nodig hebt, de tijd die je nodig hebt om de tijd van je leven te hebben.

Verwacht alles, zeg ik altijd, en het onverwachte gebeurt nooit.

Zoveel dingen zijn mogelijk zolang je niet weet dat ze onmogelijk zijn.

Heb je ooit de prachtige stilte gehoord vlak voor de dageraad? Of de rust en kalmte net als een storm eindigt? Of misschien ken je de stilte wanneer je geen antwoord hebt op een vraag die je gesteld is, of de stilte van een landweg ' s nachts, of de verwachte pauze van een kamer vol mensen wanneer iemand op het punt staat te spreken, of, het mooiste van alles, het moment nadat de deur sluit en je alleen bent in het hele huis? Elk is anders, Weet je, en allemaal heel mooi als je goed luistert.

Een goed boek geschreven voor kinderen kan door volwassenen worden gelezen

Maar ik denk dat er overal veel te zien is, als je maar je ogen open houdt.

Wat je vandaag leert, zonder enige reden, zal je helpen alle prachtige geheimen van morgen te ontdekken.

Verwacht alles zodat er niets onverwachts komt.

Wat je kunt doen is vaak gewoon een kwestie van wat je gaat doen.

Heb je ooit een geblinddoekte octopus een met cellofaan bedekte badkuip horen uitpakken?

Je moet je nooit slecht voelen over het maken van fouten ... zolang je maar de moeite neemt om van ze te leren. Want je leert vaak meer door om de juiste redenen verkeerd te zijn dan door om de verkeerde redenen gelijk te hebben.

Omdat je hier bent gekomen door niet na te denken, lijkt het redelijk om te verwachten dat je, om eruit te komen, moet beginnen na te denken.

Alles wat we leren heeft een doel en alles wat we doen beïnvloedt alles en iedereen, al is het maar op de kleinste manier. Wel, wanneer een huisvlieg met zijn vleugels klapt, gaat er een bries over de wereld; wanneer een stofvlek op de grond valt, weegt de hele planeet iets meer; en wanneer je met je voet stampt, beweegt de aarde iets van zijn koers af. Wanneer je lacht, verspreidt vreugde zich als de rimpelingen in de vijver; en wanneer je verdrietig bent, kan niemand ergens echt gelukkig zijn. En het is ongeveer hetzelfde met kennis, want wanneer je iets nieuws leert, wordt de hele wereld zoveel rijker.

Vrijheid is geen licentie voor chaos,

Een slaafse zorg voor de samenstelling van woorden is het teken van een failliet intellect. Ga weg, walgelijke WESP! Je ruikt naar vervallen lettergrepen.

... het is niet alleen leren dat belangrijk is. Het is leren wat te doen met wat je leert en leren waarom je dingen leert die ertoe doen.

Niemand besteedde enige aandacht aan hoe de dingen eruit zagen, en naarmate ze sneller en sneller gingen, werd alles lelijker en vuiler, en naarmate alles lelijker en vuiler werd, gingen ze sneller en sneller, en eindelijk begon er iets heel vreemds te gebeuren. Omdat het niemand iets kon schelen, begon de stad langzaam te verdwijnen. Dag na dag werden de gebouwen zwakker en zwakker, en de straten vervaagden, totdat ze eindelijk volledig onzichtbaar waren. Er was helemaal niets te zien.

Het enige wat je gemakkelijk kunt doen is fout zijn, en dat is de moeite niet waard.

Waarom, kun je je voorstellen wat er zou gebeuren als we alle tweeën Henry of George of Robert of John of veel andere dingen zouden noemen? Je zou moeten zeggen dat Robert plus John gelijk is aan vier, en als de vier Albert zouden heten, zou het hopeloos zijn.

De belangrijkste reden om van de ene plaats naar de andere te gaan, is om te zien wat er tussenin zit, en ze vonden het erg leuk om dat te doen.

als er iets is, kun je het alleen zien met je ogen open, maar als het er niet is, kun je het net zo goed zien met je ogen gesloten. Daarom zijn denkbeeldige dingen vaak gemakkelijker te zien dan echte.

Je kunt geluid niet verbeteren door alleen stilte te hebben. Het probleem is om elk op het juiste moment te gebruiken.

En daarom maakt het mensen niet meer uit welke woorden ze gebruiken, zolang ze er maar veel van gebruiken.

Er zijn nergens verkeerde wegen naar toe.

Zie je, voor lange mannen ben ik een dwerg, en voor korte mannen ben ik een reus; voor de magere ben ik een dikke man, en voor de dikke ben ik een dunne man.

Ik weet één ding zeker; het is veel moeilijker te zeggen of je verdwaald bent dan of je verdwaald bent, want bij veel gelegenheden is waar je naartoe gaat precies waar je bent. Aan de andere kant, als je vaak merkt dat waar je bent geweest helemaal niet is waar je had moeten gaan, en omdat het veel moeilijker is om je weg terug te vinden van ergens waar je nog nooit bent vertrokken, stel ik voor dat je er onmiddellijk naartoe gaat en dan beslist.

Of je nu je eigen weg vindt of niet, je zult zeker een manier vinden. Als je toevallig mijn weg vindt, geef het dan terug, zoals het jaren geleden verloren was gegaan. Ik kan me voorstellen dat het nu behoorlijk roestig is.

Groeit iedereen zoals jij?"pufte Milo toen hij het inhaalde. "Bijna iedereen," antwoordde Alec, en toen stopte hij een moment en dacht. "Af en toe begint iemand anders te groeien. In plaats van naar beneden, groeien zijn voeten naar de hemel. Maar we doen ons best om zulke lastige dingen te ontmoedigen."Wat gebeurt er met hen?"drong Milo aan. "Vreemd genoeg worden ze vaak tien keer zo groot als alle anderen," zei Alec bedachtzaam, "en ik heb gehoord dat ze tussen de sterren lopen."En daarmee sprong hij weer weg naar het wachtende bos.

En sommigen leken nog meer op elkaar dan op zichzelf.

We kiezen nooit welke woorden we gebruiken, want zolang ze betekenen wat ze betekenen, maakt het ons niet uit of ze zinvol of onzin zijn.

Alleen omdat je een keuze hebt, betekent dit niet dat een van hen 'gelijk' moet hebben.

...Ik blijf dingen zien als kind. Het is niet zo ver om te vallen.

Maar waarom alleen onbelangrijke dingen doen?"vroeg Milo, die zich plotseling herinnerde hoeveel tijd hij elke dag besteedde aan het doen ervan. "Denk aan alle moeite die het bespaart," legde de man uit, en zijn gezicht zag eruit alsof hij een boze grijns zou grijnzen-als hij überhaupt kon glimlachen. "Als je alleen de gemakkelijke en nutteloze banen doet, hoef je je nooit zorgen te maken over de belangrijke die zo moeilijk zijn. Je hebt er gewoon geen tijd voor. Want er is altijd iets te doen om je af te houden van wat je echt zou moeten doen, en als het niet voor die vreselijke magische staf was, zou je nooit weten hoeveel tijd je verspilde.

Je ziet het nu misschien niet meer, "zei De Prinses van de zuivere rede, terwijl ze bewust naar Milo' s verbijsterde gezicht keek, "maar wat we leren heeft een doel en wat we ook doen, beïnvloedt alles en iedereen, al is het maar op de kleinste manier.

"Bijvoorbeeld," zei de jongen opnieuw, " als kerstbomen mensen waren en mensen kerstbomen waren, zouden we allemaal worden omgehakt, in de woonkamer worden geplaatst en bedekt met klatergoud, terwijl de bomen onze geschenken openden."Wat heeft dat ermee te maken?"vroeg Milo. "Helemaal niets," antwoordde hij, " maar het is een interessante mogelijkheid, vind je niet?

Het is al erg genoeg om tijd te verspillen zonder het te doden.

Ik ken geen verkeerde weg naar Dictionopolis, dus als deze weg naar Dictionopolis gaat, moet het de juiste weg zijn, en als dat niet het geval is, moet het de juiste weg zijn naar ergens anders, want er zijn geen verkeerde wegen naar ergens. Denk je dat het gaat regenen?

Zou het mogelijk zijn voor mij om iets van daarboven te zien?"vroeg Milo beleefd. "Dat zou kunnen, "zei Alec," maar alleen als je heel hard probeert naar dingen te kijken zoals een VOLWASSENE dat doet. Milo probeerde zo hard als hij kon, en terwijl hij deed, zweefden zijn voeten langzaam van de grond totdat hij in de lucht naast Alex Bings stond. Hij keek heel snel om zich heen en stortte een ogenblik later weer neer op de aarde. "Interessant, nietwaar?"vroeg Alex. "Ja, dat was het," stemde Milo toe, terwijl hij zijn hoofd wrijft en zich afstoft, "maar ik denk dat ik de dingen als kind zal blijven zien. Het is niet zo ver om te vallen.

Verwachtingen is de plek waar je altijd naartoe moet gaan voordat je bereikt waar je naartoe gaat.

Waar is het geluid?"iemand krabbelde haastig op het bord en ze wachtten allemaal angstig op het antwoord. Milo haalde adem, pakte het krijt op en legde eenvoudig uit: "het ligt op het puntje van mijn tong.

Ah, dit is prima, " riep hij triomfantelijk, met een klein medaillon aan een ketting. Hij stofte het af en aan één kant waren de woorden gegraveerd: "waarom niet?"Dat is een goede reden voor bijna alles-een beetje gebruikt misschien, maar nog steeds vrij bruikbaar.

..het is net als je probeert oneindig te bereiken. Je weet dat het er is, je weet gewoon niet waar-maar alleen omdat je het nooit kunt bereiken, betekent niet dat het niet de moeite waard is om naar te zoeken.

Als je heel jong bent en je iets leert - een feit, een stukje informatie, wat dan ook - is het nergens mee verbonden.

Er zijn goede boeken en er zijn slechte boeken, punt, dat is het verschil.

Waarom niet? Dat is een goede reden voor bijna alles - een beetje gebruikt misschien, maar nog steeds vrij bruikbaar.

Zo komt bijna iedereen hier. Het is echt heel eenvoudig: elke keer dat je iets beslist zonder een goede reden te hebben, spring je naar conclusies of je het nu leuk vindt of niet. Het is zo ' n gemakkelijke reis om te maken dat ik hier honderden keren ben geweest.

Ik ben de Verschrikkelijke Trivium, demon van kleine taken en waardeloze banen, ogre van verspilde inspanning, en monster van gewoonte.

Er is veel op te merken dat vaak ontsnapt aan het oog.

De manier waarop je dingen ziet, hangt sterk af van waar je ze vanaf bekijkt.

Mensen vragen altijd naar mijn invloeden, en ze noemen een stel mensen waar ik nog nooit van gehoord heb.