Natalie Merchant beroemde citaten

Ik wou dat ik mijn jeugd had gewaardeerd - ik had strakkere kleding moeten dragen toen ik kon!

Ik heb mijn dochter opgevoed zonder televisie.

Literatuur geeft ons een venster op de ervaringen van andere mensen op andere plaatsen, in andere tijden, dus ik dacht dat het echt interessant zou zijn om te onderzoeken hoe verschillende mensen over moederschap en kindertijd hadden geschreven.

Ik kan de autobiografische kant van de dingen die ik schrijf niet verwijderen. Je brengt jezelf altijd in wat je schrijft.

Ik denk niet dat vrouwengevangenissen omgevingen zijn voor dansroutines, en ik denk niet dat massamoord humoristisch is.

Ik wil niet leven in een cultuur van wanhoop. Ik wil graag in een cultuur van hoop leven.

Ik zou zeggen dat ik liever een greppel graaf, je weet wel, hard handwerk doe dan teksten schrijven.

Ik ben op zoek naar wie ik ben en wat ik tegen mensen te zeggen heb.

Het is grappig, Ik herinner me dat ik de Johnny Carson show deed, en, uh, ik kon mijn huur niet betalen.

Het is echt geweldig om niemand te kunnen zijn, en dan een moment te hebben waarop ik iemand kan zijn, en dan meteen weer niemand te zijn.

De onderzoeksfase was echt fascinerend-ik ben geen verborgen nerd, ik ben een out-of-the-closet nerd.

Ik zie mezelf als een muzikant en niet als een beroemdheid. Celebrity status is iets dat je opzettelijk moet nastreven - ik kon me niet voorstellen dat ik dat zocht.

Ik heb ontdekt hoe overweldigend de media is en hoe het dingen in je hoofd boort, het is bijna als een mind control. Als ik proples gedachten kon beheersen, zou ik er iets nuttigs in willen doen.

Mijn moeder was een alleenstaande werkende moeder; Ze begon al heel jong kinderen te krijgen. Er was een spanning in haar over wie ze wilde zijn en wat ze wilde doen en hoe ze niet kon bereiken wat ze wilde.

Wees trouw aan jezelf en maak je geen zorgen over de kwartaalwinst van sommige grote bedrijven.

Ik was verlegen. Boekenwurm. Het soort 13-jarig meisje dat, in plaats van een vriendje te hebben, verliefd zou zijn op een dode, 19e-eeuwse auteur!

Poëzie komt tot leven door recitatie.

Ik heb het altijd als een groot voorrecht beschouwd om muzikant te zijn, dat heb ik nooit uit het oog verloren.

Ik denk dat de meest blijvende les die ik heb geleerd door mijn ervaringen als Girl Scout was dat ik lid was van een grotere gemeenschap. Ik heb jaren geleden mijn uniformen en badges overtroffen, maar de herinneringen aan het bezoeken van verpleeghuizen of het organiseren van Boomplantingen op de dag van de aarde of mijn zomers kamperen met meisjes met verschillende achtergronden zullen me altijd bijblijven.

Ik heb het gevoel dat we allemaal de verplichting hebben, mezelf. Ik wil in een meer humane, beschaafde samenleving leven, en ik heb het gevoel dat de enige manier om dat te bereiken is als we het allemaal op ons nemen. Ik wou dat we een meer zorgzame samenleving konden zijn. Ik heb het gevoel dat we sociaal-Darwinisten zijn die geloven dat iedereen het zelf moet maken. Maar de realiteit is dat we niet allemaal op dezelfde voet beginnen.

Want ze vertelden je het leven is hard ellende vanaf het begin, het is saai, het is langzaam, het is pijnlijk maar ik zeg je het leven is zoet ondanks de ellende er is zoveel meer, dankbaar zijn dus, wie zal je geloven wie zal je luisteren naar wie zal het zijn 'want het is hoog tijd dat je besluit dat het tijd is om te maken je eigen je eigen gemoedstoestand Oh ze vertelden je het leven is lang wees dankbaar als het klaar is vraag niet om meer, wees dankbaar maar ik zeg je het leven is kort wees dankbaar want voordat je het Weet zal het voorbij zijn 'want het leven is zoet, het leven is ook erg kort

Ik heb door deze straten gelopen, in een carnaval van bezienswaardigheden om te zien. Alle goedkope sensatiezoekers, de verkopers en de dealers, ze drukten zich om me heen. Ben ik blind geweest? Ben ik verdwaald, in mezelf en in mijn eigen geest? Gehypnotiseerd, gehypnotiseerd, door wat mijn ogen hebben gezien? Ik heb door deze straten gelopen, in een spektakel van rijkdom en armoede. Op de diamantmarkt, het scharlakenrode welkomsttapijt dat ze net voor mij uitgerold hebben.

Ik ga mijn kont schudden als Ik 55 ben.

Voor je vriendelijkheid, ik ben je iets verschuldigd. Voor uw onbaatzuchtigheid, mijn bewondering.

Ben ik blind geweest, ben ik verloren, in mezelf en in mijn eigen geest?

Er is een traditie in Amerika waar ik trots op ben te erven. Het is onze eerste vrijheid en de meest ware uitdrukking van ons Amerikanisme: het vermogen om zonder angst van mening te verschillen. Het is ons recht om de woorden uit te spreken, daar ben ik het niet mee eens. We moeten ons vrij voelen om die woorden te spreken tot onze buren, onze geestelijken, onze opvoeders, onze nieuwsmedia, onze wetgevers en vooral tot degene onder ons die we tot President kiezen.

Heb ik me vergist? Was het verstandig om mijn ogen te sluiten?

Ik ga af en toe naar de rivier om na te denken over de gekke dagen in mijn leven. Kijk hoe de rivier stroomt, ontspan mijn geest en ziel waar ik ga.

Het leven is zoet, het leven is ook heel kort.

TV staat op de tweede plaats na auto ' s voor het vernietigen van onze samenleving. Het is een mislukt experiment.