-
Ik ben op zee! Ik ben op zee! Ik ben waar ik ooit zou zijn, met het blauw boven en het blauw beneden, en stilte waar ik ook ga.
-
De zee! De zee! De open zee! Het Blauwe, het frisse, het altijd vrije!
-
Raak ons zachtjes aan, tijd! Laten we zachtjes door uw stroom glijden, zoals we soms door een stille droom glijden!
-
Zing! Wie zingt voor haar die honderd ringen draagt? Wie is deze dame fine? De wijnstok, jongens, de wijnstok! De moeder van de machtige wijn, een zwerver is ze over muur en boom en soms heel goed gezelschap.
-
De zee! de zee! de open zee! Het Blauwe, het frisse, het altijd vrije! Zonder een merkteken, zonder een grens, loopt het de brede gebieden van de aarde rond; het speelt met de wolken; het bespot de hemel; of als een gewiegd schepsel liegt.
-
De meeste schrijvers stelen iets goeds als ze kunnen, en als het veilig is, is het de moeite waard om te winnen. Het ergste van ' t is dat we ze af en toe detecteren, ze dromen ooit dat we ze verdenken.
-
Schaduwen vallen zelfs op de helderste uren.
-
Ik zei dat ik van het wijze spreekwoord hield, kort, eenvoudig en diep; daarvoor zou ik het grote gedicht ruilen dat ons in slaap brengt.
-
De helft van de kwalen die we in ons hart horen, zijn kwalen omdat we ze verzamelen.
-
Dus de machtigste krachten kopen de diepste kalmte wordt gevoed en slaapt, hoe vaak, in de zachtmoedigste dingen!
-
Het zoetste geluid op aarde, de tong van een vrouw; een snaar die geen onenigheid heeft.
-
De dood is de tiran van de verbeelding.
-
Ik was nooit op de saaie, Tamme kust, maar ik hield meer en meer van de grote zee.
-
Medelijden spreekt verdriet zoeter aan dan een band instrumenten.
-
Oh, de Zomernacht, heeft een glimlach van licht, en ze zit op een saffier troon.
-
O menselijke schoonheid, wat een droom zijt gij, dat wij ons leven en onze hoop op u zouden werpen!
-
Overal in de kamer wachten mijn stille dienaren, mijn vrienden in elk seizoen, helder en zwak.
