Andrea Gibson beroemde citaten

Voordat ik sterf, wil ik iemands favoriete schuilplaats zijn, de plek waar ze alles kunnen plaatsen wat ze weten dat ze nodig hebben om te overleven, elk geheim, elke eenzaamheid, elk nerveus gebed, en er absoluut zeker van zijn dat ik het veilig zal houden. Ik zal het veilig houden.

Soms is de breuk in je hart als het gat in de fluit. Soms is het de plek waar de muziek doorkomt.

Engage om volledig van jezelf te houden. Het is het meest radicale wat je in je leven zult doen.

Als je je hart dicht tegen het hart van iemand anders zou drukken, zullen je harten uiteindelijk tegelijkertijd beginnen te kloppen. En twee kleine baby ' s in een incubator, hun harten zullen tegelijkertijd kloppen. Daar hou ik van. Dus als je iemand in je leven hebt die gevoelig is voor angst, zoals ikzelf, en als je toevallig een kalm persoon bent, kun je naar boven komen en me van hart tot hart omhelzen en mijn hart zou hopelijk vertragen tot het jouwe. En ik hou gewoon van dat idee. Of misschien zou de jouwe sneller naar de mijne gaan. Maar hoe dan ook, we zullen er samen zijn.

Wat ik weet over leven is dat de pijn nooit alleen van ons is elke keer als ik pijn doe, Weet ik dat de wond een echo is, dus ik blijf luisteren naar het moment dat het verdriet een venster wordt wanneer ik kan zien wat ik niet eerder kon zien, door het glas van mijn meest gehavende droom, zag ik een paardenbloem zijn geest verliezen in de wind en toen het dat deed, verspreidde het duizend zaden. Dus de volgende keer dat ik je vertel hoe gemakkelijk ik uit mijn huid kom, probeer me niet terug te zetten, zeg gewoon dat we samen bij het raam zijn en ernaar verlangen dat het allemaal beter wordt

In je armen vergeet ik wat het garen weet van truien. Ik vergeet hoe ik mezelf bij elkaar moet houden. Dus als ik me nu ontvouw als een liefdesbrief Zeg me dat je snel terug schrijft. Zeg me dat je nog steeds loskomt.

Zeg dat dit is wat de pijn van je heeft gemaakt: een open, open, open weg,een lawine van Voel het allemaal.

Want ik kan naakt en eenzaam schudden takken voor botten, maar ik ben nog steeds tijdzones weg van wie ik was de dag voordat we elkaar ontmoetten je was de eerste mijl waar mijn hart brak een zweet en ik wou dat je hier was ik wou dat je nooit had verlaten, maar meestal wens ik je goed Ik wens je mijn allerbeste.

Soms is het meest helende om onszelf eraan te herinneren, keer op keer, andere mensen voelen dit ook.

...En voor elke dag dat je de oorlog schildert, neem een week de tijd en schilder de schoonheid, de kleur, de vorm van het landschap waar je naartoe marcheert. Iedereen weet waar je tegen bent; laat ze zien waar je voor bent.

Ik weet dat je denkt dat deze wereld te donker is om zelfs maar in kleur te dromen, maar ik heb bloemen zien bloeien om middernacht. Ik heb vliegers zien vliegen in grijze luchten en ze zagen er bijna uit als de zonsopgang, en soms zijn de meest gewonde vleugels de meest gebroken dingen nodig om op te merken hoe sterk de bries is, hoe kostbaar de vlucht is.

Ik kan nooit iemand vertrouwen die goed is aangepast aan een zieke samenleving.

Ik zei tegen de zon: vertel me over de oerknal.de zon zei: het doet pijn om te worden.

Om te denken, een trui, is volledig gemaakt van knopen. Mijn maag kan een dorp aankleden.

Bossen zijn misschien prachtig, maar er is niets levendiger dan een boom die leert groeien op een begraafplaats.

en ik vraag me af of Beethoven zijn adem inhield de eerste keer dat zijn vingers de toetsen aanraakten op dezelfde manier als een soldaat zijn adem inhield de eerste keer dat zijn vinger op de trekker klikt. We hebben allemaal verschillende redenen om te vergeten te ademen.

Onze waanzin is niet dat we mensen zien die er niet zijn. Het is dat we degenen die zijn negeren.

We hebben allemaal verschillende redenen om te vergeten te ademen.

De laatste tijd heb ik nagedacht over wie Ik wil liefhebben, en hoe Ik wil liefhebben, en waarom Ik wil liefhebben op de manier waarop ik wil liefhebben, en wat ik moet leren om op die manier lief te hebben, en hoe ik moet worden om het soort liefde te worden dat ik wil zijn. En als ik het allemaal breek, als ik het in één adem haal, komt het er in wezen als volgt uit: voordat ik sterf, wil ik iemands favoriete schuilplaats zijn, de plek waar ze alles kunnen plaatsen wat ze nodig hebben om te overleven, elk geheim, elke eenzaamheid, elk nerveus gebed, en er absoluut zeker van zijn dat ik het veilig zal houden. Ik zal het veilig houden.

Ieders borst is een muur in de woonkamer met onhandig geplaatste foto ' s die vuistvormige gaten verbergen.

Ik zal nooit die extra twintig minuten wachten om je terug te sms ' en, En Ik zal nooit hard to get spelen als ik weet dat je leven al moeilijk genoeg is geweest. Als we allemaal weten dat het leven van iedereen al hard genoeg is geweest, is het moeilijk om het spel te bekijken dat we van liefde maken, zoals iedereen Dammen speelt met hun littekens, schaakmat zegt wanneer ze eruit komen zonder een gebroken hart. Voor alle duidelijkheid, ik wil er niet uit zonder een gebroken hart. Ik ben van plan om dit leven zo verbrijzeld te verlaten dat er duizend afzonderlijke hemelen zullen moeten zijn voor al mijn vliegende delen.

Je kunt me op de maan vinden, waxen en afnemen. Mijn hart vol bloemblaadjes, iedereen smeekt ' hou van me, hou van me, hou van me. Wie ik ook ben. Wie ik ook word.'

We hebben allemaal kogels onder onze huid. we bidden dat onze geliefden niet zullen terugdeinzen als ze ze vinden.

Je bent niet zwak alleen omdat je hart zo leeg voelt.

We moeten creëren; het is het enige dat luider is dan vernietiging.

Je kunt op de klif van mijn hart staan en niets anders schreeuwen dan 'lelijk' door mij heen. Ik beloof dat alles wat Ik zal echo terug is â€schoonheid, Schoonheid, je bent altijd schoonheid geweest

Vergeet niet, je bent hier niet gekomen om je hart uit te schrijven. Je kwam het schrijven.

Een dokter vertelde me ooit dat ik te veel voelde. Ik zei: god ook. dat is waarom je de grand canyon vanaf de maan kunt zien.

Die avond toen je me kuste, liet ik een gedicht in je mond achter, en je kunt sommige regels horen elke keer als je uitademt.

Ze vonden landmijnen in de zielen van vrouwen.

Ik zou je kussen in het midden van de oceaan tijdens een onweer want ik ben liever dood dan me af te vragen hoe donder klinkt.

Denk je dat woede een oprechte emotie is of de timide beweging van een kwetsbaar hart dat probeert zijn pijn weg te slaan?

Herinner me eraan dat de vruchtbaarste landen werden gebouwd door het vuur van vulkanen.

Voor Halloween ben ik emotioneel stabiel. Niemand zal weten dat ik het ben.

De heiligen hebben deze wereld meer schade berokkend dan de duivel ooit zou kunnen.

Ik heb het vaker mis dan ik schrijf en zelfs dan heb ik het vaak mis

Google je naam niet. Ooit. Zoek niet voor jezelf naar iets dat gloeit in het donker. Laat je schoonheid niet iets zijn dat iedereen kan uitschakelen. Bewerk je lelijke niet uit je bio. Laat je licht uit het vuur komen. Laat je pijn de vonk zijn, maar niet het hout. Onthoud, je bent hier niet gekomen om je hart op te schrijven. Je kwam het schrijven.

We zijn ingesloten en gelabeld voordat we ooit in staat zijn om te spreken wie we geloven dat we zijn of wie we dromen dat we zullen worden.

We zijn allemaal geboren op dagen dat te veel mensen op vreselijke manieren stierven, maar je moet het nog steeds een verjaardag noemen.

Liefde is als zonneschijn.Soms moet je je verbranden om te weten dat je er was.Ik wil weten dat ik hier ben.

Ik geloof niet dat we haatdragend zijn.Ik denk dat we meestal gewoon slapen, maar de wiskunde telt hetzelfde op.

Angst is alleen een werkwoord als je het laat zijn. Durf mijn hand niet los te laten!

Weet dat je hier thuishoort. Je hoort hier en alles wat je voelt is oké.

In welke goden geloof je? Ik zal een tempel van spiegels voor je bouwen, zodat je ze kunt zien.

Je wilt nooit vallende sterren. Je wenst degenen die de moed hebben om te schitteren waar ze zijn.

Als je zaklampen uitdeelt in het donker, begin dan met het uitdelen van sterren.

En we waren Banksy op een viaduct in New Orleans spuitende veranda lichten op de orkaan. We waren welkom matten voor de niet-vergeven. We hebben onze luchtpijpen nooit verkocht om te kunnen leven. We waren de brieven verzonden naar het verkeerde adres, maar toch geopend. We gingen sowieso open.

Dus raad eens, als ik ooit mijn eigen team heb, kies ik eerst iedereen, zelfs het slechtste kind en het kind met het stotteren als een record omdat ik weet dat we allemaal gekrabd zijn, zelfs als je het niet kunt horen als we praten.

Ik ben niet op zoek naar iemand die me kan redden. Reddingsvlotten houden je misschien drijvend, maar ze brengen je zelden ergens en ik heb plaatsen waar ik naartoe wil. Dus breek me in tweeën, schil mijn ribbenkast en bedek elke pagina van mijn hart met liefdesgedichten die je ooit zult verbranden.

Dit is mijn hartslag net als de jouwe, het is een bijl het kan een huis bouwen of er een afbreken.