Anthony Trollope beroemde citaten

Een aangename brief vind ik het aangenaamste wat deze wereld te bieden heeft.

Er is geen koninklijke weg naar leren; geen kortere weg naar het verwerven van enige kunst.

Denk nooit dat je zelf niet goed genoeg bent. Een man moet dat nooit denken. Mensen zullen je heel erg op je eigen rekening nemen.

Zou het niet beter zijn om naar huis te gaan en het hele jaar door in het familiepark te wonen, en te jagen, en Kwartzittingen bij te wonen, en 's morgens en' s avonds met een zuiver geweten te kunnen verklaren dat het land naar de honden ging? Dat was het mentale werk van vele conservatieven die Mr.Daubeny bij deze gelegenheid steunden.

Maar wie heeft ooit een geheim aangeboden gekregen en het afgewezen?

De beste manier om dankbaar te zijn is om de goederen te gebruiken die de goden je geven.

Na geld op de bank, is wrok de volgende beste zaak.

Het is net zo hardnekkig als het doet. Hij denkt er niet aan.

Ik kan niet vasthouden aan degenen die het onbeduidende gebabbel van de wereld willen onderdrukken

Totdat we goddelijk kunnen worden, moeten we tevreden zijn om menselijk te zijn, anders zinken we in onze haast naar verandering naar iets lager.

Wat is er nou luxer dan een bank, een boek en een kop koffie?...Was er ooit iets zo beschaafd?

Laat liefde je eetlust niet verstoren. Dat doet het nooit met de mijne.

Er is geen geluk in de liefde, behalve aan het einde van een Engelse roman.

De gewoonte om te lezen is het enige genot waarin geen legering is; het duurt wanneer alle andere genoegens vervagen.

Gezien hoeveel we allemaal gegeven zijn om de karakters van anderen te bespreken, en ze vaak niet in de strengste geest van liefdadigheid bespreken, is het bijzonder hoe weinig we geneigd zijn te denken dat anderen kwaadaardig over ons kunnen spreken, en hoe boos en gekwetst we zijn wanneer het bewijs ons bereikt dat ze dat hebben gedaan.

Wanneer de klimop zijn toren heeft gevonden, wanneer de delicate klimplant zijn sterke muur heeft gevonden, weten we hoe de parasietplanten groeien en gedijen.

Het paard van een boer is nooit kreupel, nooit ongeschikt om te gaan. Gooit nooit stoepranden uit, breekt nooit voor of achter. Net als zijn meester is hij nooit opzichtig. Hij poot en prankeert niet, en buigt zijn nek, en beveelt de wereld zijn schoonheden te bewonderen...en wanneer hij gewenst is, kan hij altijd zijn werk doen.

Een kleine dagelijkse taak, als het echt dagelijks is, zal het werk van een krampachtige Hercules verslaan.

Er zijn enkele prestaties die nooit worden bereikt in aanwezigheid van degenen die er van horen. Zalm vangen is één, en de hele nacht werken is een andere.

Laat niemand opscheppen dat hij de gevaren van de winter heeft doorstaan tot ten minste de zevende mei.

En hoewel het veel is om een edelman te zijn, is het meer om een heer te zijn.

Ik denk dat de grootste schurken zijn zij die het grootste deel van hun eerlijkheid praten.

Dat ik kan lezen en gelukkig kan zijn terwijl ik lees, is een grote zegen. Had ik me kunnen herinneren, zoals sommige mannen doen, wat ik Las, dan had ik mezelf een geleerd man kunnen noemen. Maar die macht heb ik nooit gehad. Er blijft altijd iets over - iets vaag en onnauwkeurig-maar toch iets dat voldoende is om de smaak voor meer te behouden. Ik ben geneigd te denken dat dat bij de meeste lezers zo is.

Wat geluk in dit leven betreft, is het nauwelijks verenigbaar met dat verminderde respect dat altijd gepaard gaat met het opgeven van arbeid.

Ik vind die Heer de best geklede wiens jurk niemand observeert.

Liefde is als elke andere luxe. Je hebt er geen recht op, tenzij je het je kunt veroorloven.

Deze gewoonte om te lezen, durf ik u te vertellen, is uw pas naar het grootste, zuiverste en meest volmaakte genot dat God voor zijn schepselen heeft bereid. Het duurt als alle andere genoegens vervagen. Het zal je ondersteunen wanneer alle andere recreaties zijn verdwenen. Het zal duren tot je dood. Het zal je uren aangenaam voor je maken zolang je leeft.

Drie uur per dag levert evenveel op als een mens zou moeten schrijven.

Er is geen manier om goed te schrijven en ook om gemakkelijk te schrijven.

Het is een prettig gevoel om te weten dat je op je eigen grond staat. Land is het enige dat niet weg kan vliegen.