Elizabeth Gaskell beroemde citaten

De wolk komt nooit van het kwart van de horizon waar we naar uitkijken.

Er gaat niets boven gekwetste genegenheid voor het aangrijpen van woede.

Hij schrok ervan Margaret ' s naam te horen noemen; hij, terwijl hij haar de schuld gaf-terwijl hij jaloers op haar was-terwijl hij haar verwierp-hield hij heel erg van haar, ondanks zichzelf.

Ik durf niet te hopen. Ik was nooit eerder flauw van hart, maar ik kan niet geloven dat zo ' n schepsel om mij geeft.

Margaret was geen bereidwillige minnaar, maar waar ze van hield, hield ze hartstochtelijk van, en met niet geringe mate van jaloezie.

Degenen die zelf gelukkig en succesvol zijn, zijn te geneigd om de tegenslagen van anderen te verlichten.

Soms houdt men van dwaze mensen om hun dwaasheid, beter dan wijze mensen om hun wijsheid.

Verwachting was de ziel van genot.

Ik waardeer mijn eigen onafhankelijkheid zo hoog dat ik me geen vernedering kan voorstellen die groter is dan die van een andere man die mij voortdurend leidt, adviseert en de les leest, of zelfs op enige manier te nauw plannen maakt over mijn acties. Hij is misschien de wijste van de mensen,of de machtigste-ik moet even rebelleren en zijn inmenging kwalijk nemen...

Maar de toekomst moet worden voldaan, hoe streng en ijzeren die ook is.

Ik ben zo moe - zo moe om door al deze fasen van mijn leven heen te worden geslingerd, waarin niets bij mij blijft, geen schepsel, geen plaats; het is als de cirkel waarin de slachtoffers van aardse Passie voortdurend draaien.

Op een avond als deze herinnerde ze zich dat ze zichzelf had beloofd om een zo dapper en nobel leven te leiden als elke heldin die ze ooit in de romantiek had gelezen of gehoord, een leven zonder peur et zonder reproche; het leek haar toen dat ze alleen maar moest willen, en zo ' n leven zou worden volbracht. En nu had ze geleerd dat niet alleen willen, maar ook bidden, een noodzakelijke voorwaarde was in het waarlijk heldhaftige. Vertrouwend op zichzelf was ze gevallen.

Hoe gemakkelijk is het om goed te oordelen nadat men ziet wat kwaad komt van verkeerd oordelen!

Ik kijk naar [boeken] zoals een kind naar cakes kijkt - met glinsterende ogen en een waterende mond, zich het plezier voor te stellen dat hem te wachten staat.

Ik luister niet naar rede... rede betekent altijd wat iemand anders te zeggen heeft.

Ik zeg niet dat ze erg dom was, maar een van ons was erg dom en ik was het niet.

Het lijkt vreemd om te denken dat wat ons de meeste hoop voor de toekomst geeft, Dolores zou moeten worden genoemd, zei Margaret.

Toen de gebeden waren beëindigd en zijn moeder hem Goedenacht had gewenst met die lange, gestage blik van haar die geen uitdrukking gaf aan de tederheid die in haar hart was, maar toch de intensiteit van een zegen had.

Maar het eentonige leven geleid door invaliden maakt hen vaak als kinderen, aangezien u geen van hen enig gevoel voor proportie in de gebeurtenissen hebt, en elk lijkt te geloven dat de muren en gordijnen die in hun wereld gesloten zijn, en al het andere buitensluiten, noodzakelijkerwijs groter moeten zijn dan alles wat daarbuiten verborgen is.

Ze ging liggen en roerde nooit. Hand of voet bewegen, of zelfs maar één vinger, zou een inspanning zijn geweest die de krachten van wil of beweging te boven ging. Ze was zo moe, zo verbijsterd, dat ze dacht dat ze helemaal nooit geslapen had; haar koortsige gedachten gingen voorbij en overschreden de grens tussen slapen en waken, en behielden hun eigen ellendige identiteit.

En zo schudde ze weg van de dreiging van zijn blijvende liefde. Wat bedoelde hij? Had ze niet de macht om hem te intimideren? Ze zou het zien. Het was meer gewaagd dan een man werd om haar te bedreigen.

Ik zou een muis niet aan een vrouw toevertrouwen als het oordeel van een man kon worden verkregen.

Miss Jenkyns droeg een stropdas en een kleine PET als een jockey-pet, en had al met al het uiterlijk van een sterke vrouw; hoewel ze het moderne idee van vrouwen gelijk aan mannen zou hebben veracht. Gelijk, inderdaad! ze wist dat ze superieur waren.

Mr Thornton, ik ben niet goed genoeg.'Niet goed genoeg! Bespot niet mijn eigen diepe gevoel van onwaardigheid.

Ze had een groot genoegen in het idee om Margaret ongewenste waarheden te vertellen, in de vorm van het uitvoeren van haar plicht.

Zorgen. - Als je niet spreekt ... zal ik je op een verwaande manier als de mijne claimen. Stuur me meteen weg, als ik moet gaan.-

Ze zou graag aan de rokken van die vertrektijd hebben gegrepen en het hebben gebeden om terug te keren en haar terug te geven wat ze te weinig had gewaardeerd toen het nog in haar bezit was. Wat een ijdele show leek het leven! Hoe onbeduidend, en flikkerend, en fladderend! Het was alsof er vanuit een of ander luchtbelfort, hoog boven de Roer en de pot van de aarde, een klok luidde die voortdurend luidde: 'het zijn allemaal schaduwen!"iedereen gaat voorbij!alles is voorbij!

Margaret had altijd gevreesd dat haar moed haar in een noodgeval zou falen, en dat ze zou worden bewezen te zijn, wat ze vreesde dat ze niet was-een lafaard. Maar nu, in deze werkelijk grote tijd van redelijke angst en nabijheid van terreur, vergat ze zichzelf en voelde alleen een intense sympathie-intense pijnlijkheid-in het belang van het moment.

Denken heeft me vaak verdrietig gemaakt, schat, maar doen deed het nooit in mijn hele leven. life....My leefregel is, doe iets, mijn zuster, doe goed als je kunt; maar in ieder geval, doe iets.

Elke mijl was vol associaties, die ze voor de wereld niet zou hebben gemist, maar die haar allemaal deden huilen over 'de dagen die niet meer zijn' met onuitsprekelijk verlangen.

Hoe moet ik Me verkleden in mijn sieraad, en naar slimme feesten gaan, na het verdriet dat ik vandaag heb gezien?

Toen hij weer dichterbij kwam, smeekte hij haar met een andere bevende, gretige roep op haar naam. Margaret! Nog lager ging het hoofd; dichter verborgen was het gezicht, bijna rustend op de tafel voor haar. Hij kwam dicht bij haar. Hij knielde naast haar, om zijn gezicht tot een niveau met haar oor te brengen; en fluisterde-hijgde de woorden uit: €" 'pas op. als je niet spreekt, zal ik je op een vreemde verwaande manier als de mijne claimen.

Er is altijd een plezier in het ontrafelen van een mysterie, in het vangen van de gossamer aanwijzing die zal leiden tot zekerheid.

Het is vreemd genoeg om te zien hoe de toegang van een persoon van het andere geslacht tot een verzameling van mannen of vrouwen de kleine onenigheid en de verstoring van de stemming kalmeert.

Ik heb nooit een biografie geschreven, en ik weet niet precies hoe ik het moet aanpakken; zie je, ik moet nauwkeurig zijn en me aan de feiten houden, een heel moeilijk ding voor een fictie schrijver.

Een eenzaam leven koestert slechts fantasieën totdat ze manieën worden.

Wat is het nut van kijken? Een bekeken pot kookt nooit ...

De langste rijstrook zal een bocht hebben ...

De hele aarde, hoewel ze vol van vriendelijke harten was, is slechts een woestenij en een woestijnplaats voor een moeder Wanneer haar enige kind afwezig is.

Kansen zijn niet vaak te wensen over waar de neiging eerder gaat ...

Een man staat zo in de weg in het huis.

Hij had geen greintje overtollig vlees op zijn botten, en magerheid gaat een grote weg naar edelheid.

Als Mr Thornton ' s morgens een dwaas was, zoals hij zichzelf minstens twintig keer verzekerde, werd hij die middag niet veel wijzer. Alles wat hij kreeg in ruil voor zijn Sixpenny omnibus rit, was een levendiger overtuiging dat er nooit was, nooit zou kunnen zijn, iemand als Margaret; dat ze niet van hem hield en nooit zou doen; maar dat ze-nee! noch de hele wereld-mag hem nooit beletten van haar te houden.

Mr Thornton voelde dat in deze toestroom niemand met Margaret sprak, en was rusteloos onder deze schijnbare verwaarlozing. Maar hij kwam zelf nooit bij haar in de buurt; Hij keek haar niet aan. Alleen, hij wist wat ze deed-of niet deed-beter dan wie dan ook in de kamer. Margaret was zo onbewust van zichzelf, en zo geamuseerd door naar andere mensen te kijken, dat ze nooit dacht of ze onopgemerkt bleef of niet.

Hij had tederheid in zijn hart-een zachte plek, zoals Nicholas Higgins het noemde; maar hij was er trots op het te verbergen; hij hield het zeer heilig en veilig, en was jaloers op elke omstandigheid die probeerde om toelating te krijgen. Maar als hij bang was om zijn tederheid bloot te leggen, wilde hij evenzeer dat alle mensen zijn gerechtigheid zouden erkennen; en hij voelde dat hij onrechtvaardig was geweest door zo minachtend een gehoor te geven aan iedereen die met nederig geduld vijf uur had gewacht om met hem te spreken.

Wat andere mensen misschien denken over de juistheid of onrechtvaardigheid is niets in vergelijking met mijn eigen diepe kennis, mijn aangeboren overtuiging dat het verkeerd was.

Het is echt een heel gezonde oefening, dit proberen je woorden je gedachten te laten vertegenwoordigen, in plaats van alleen maar te kijken naar hun effect op anderen.

Vertrouw een meisje van zestien jaar omdat ze goed weet of ze mooi is; wat haar eenvoud betreft, kan ze onwetend zijn.

Om er zeker van te zijn dat een stiefmoeder van een meisje iets anders is dan een tweede vrouw van een man!

Als alle mensen gelijk waren aan de nacht, zouden sommigen de start krijgen door een uur eerder op te staan tot morgen.