Astrid Lindgren beroemde citaten

Geef de kinderen liefde, meer liefde en nog meer liefde-en het gezond verstand zal vanzelf komen.

Laat ze je niet naar beneden halen. Wees brutaal. En wild. En prachtig.

Als ik één droevige jeugd heb opgefleurd, dan heb ik tenminste iets bereikt in mijn leven.

Alles wat ooit in deze wereld gebeurde, gebeurde eerst in de verbeelding van iemand.

Er is heel weinig dat je in een kind kunt slaan, maar er is geen limiet aan wat je er uit kunt knuffelen.

Een kindertijd zonder boeken-dat zou geen kindertijd zijn. Dat zou zijn alsof je buitengesloten wordt van de betoverde plek waar je naartoe kunt gaan en de zeldzaamste soort vreugde kunt vinden.

Hoe de wereld van morgen eruit zal zien, hangt sterk af van de verbeeldingskracht van degenen die vandaag leren lezen.

Ik wil niet schrijven voor volwassenen. Ik wil schrijven voor lezers die wonderen kunnen verrichten. Alleen kinderen doen wonderen als ze lezen.

Maar Nachthemden zijn niet gevaarlijk", verzekerde Pippi haar. "Ze bijten niemand, behalve uit zelfverdediging.

Ik heb meerdere keren gemerkt dat mensen niet denken dat ik weet hoe ik me moet gedragen, zelfs als ik het zo hard mogelijk probeer.

Ik vind het niet erg om te sterven, dat doe ik graag, maar niet nu, ik moet eerst het huis schoonmaken.

Ik ben erg geïnteresseerd in de arbeidersbeweging. Als ik een ander leven had kunnen wensen, zou ik graag een pioniervrouw zijn in het begin van de arbeidersbeweging.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik dolverliefd was op de manier waarop de meeste mensen lijken te zijn geweest, hoewel het niet iets is dat ik zou missen. In plaats daarvan heb ik een enorm vermogen gehad om van mijn kinderen en mijn kleinkinderen en mijn achterkleinkinderen te houden.

En dus schrijf ik zoals ik zelf zou willen dat het boek zou zijn-als ik een kind was. Ik schrijf voor het kind in mij.

Hoe moet een goed kinderboek eruit zien? Als je het mij vraagt, Kan ik je na lang en hard te hebben nagedacht zeggen: het moet goed zijn.

Als ik erin geslaagd ben om zelfs maar één sombere jeugd op te fleuren-Dan ben ik tevreden.

Maar als het waar is, hoe kan het dan een leugen zijn?

Geen Fridolf, last van al dit leren. Ik kan niet meer studeren omdat ik de mast moet beklimmen om te zien wat voor weer we morgen gaan hebben.

Het meisje haastte zich weg, maar toen riep Pippi: "had hij grote oren die tot aan zijn schouders reikten?"Nee," zei het meisje en draaide zich om en kwam verbaasd terugrennen. "Je bedoelt toch niet dat je een man met zulke grote oren voorbij hebt zien lopen?"Ik heb nog nooit iemand gezien die met zijn oren loopt", zei Pippi. "Alle mensen die ik ken lopen met hun voeten.

Terwijl de kinderen daar peren zaten te eten, kwam er een meisje langs de weg van de stad. Toen ze de kinderen zag, stopte ze en vroeg: "Heb je mijn papa voorbij zien gaan?"M-m-M", zei Pippi. "Hoe zag hij eruit? Had hij blauwe ogen?"Ja," zei het meisje. "Middelgroot, niet te lang en niet te kort?"Ja," zei het meisje. Zwarte hoed en zwarte schoenen?"Ja, precies," zei het meisje gretig. "Nee, die hebben we niet gezien," zei Pippi beslist.

Je begrijpt leraar, nietwaar, dat als je een moeder hebt die een engel is en een vader die een kannibaalkoning is, en als je je hele leven op de oceaan hebt gevaren, dan weet je niet hoe je je op school moet gedragen met al die appels en Steenbokken.

Toen schreeuwde ze achter het meisje aan: 'nee, we hebben de hele dag geen kale uns gezien. Maar gisteren gingen er zeventien voorbij. Arm in arm!

Tenminste, niet in dit land", voegde ze na een moment van gedachte eraan toe. "In China is het een beetje anders. Ik zag eens een Chinees in Shanghai. Zijn oren waren zo groot dat hij ze kon gebruiken als regenjas. Toen het regende, kroop hij gewoon onder zijn oren en was warm en knus als maar kon. Niet dat de oren zo ' n rammelend goed moment hadden, begrijp je. Als het bijzonder slecht weer was, nodigde hij vrienden en kennissen uit om ook onder zijn oren te kamperen. Daar zaten ze hun droevige liederen te zingen terwijl het buiten naar beneden stroomde.

Dus je wordt deze keer geen dienstmeid?"zei Pippi, terwijl hij zijn rug streelde. "Oh, dat was een leugen, dat is waar," vervolgde ze. Maar toch, als het waar is, hoe kan het dan een leugen zijn? ze had ruzie. "Wacht maar af, het zal blijken dat hij toch een dienstmeid in Arabie was, en als dat het geval is, Weet ik wie de gehaktballen in ons huis hierna maakt!